Yeni Üyelik
12.
Bölüm

12. Bölüm

@merooo

Evet yeni bölümle karşınızdayım açıkçası bu bölümü

 

Medineuluer

AdileEfeTopuz

u1m1u1t1

yaratici96

bozdagesra

Meryam047

Nekdkam73728

QuliyevMDH

 

Kitabımı desteklediğiniz için size teşekkür ederim iyi ki varsınız bu bölüm size gelsin ve unuttuğum isimler varsa onlarada gelsin 🖤

 

1 hafta sonra

 

O olaydan sonra Azat ile aramız sakindi halasına gelicek olursam benimle yüz yüze bile gelmiyordu bunu Zeynep'e sorduğum zaman beklemediğim bir cevap almıştım. Azat benim için gitmiş halasına bağırmış beni korumuş bunu bana yaşayacaksın derseler güler geçerdim ama gerçektende gitmiş benim için halasını karşısına almış bu beni mutlu etmişti. Demek ki içinde azda olsa merhamet varmış. Kendi evlerine geri dönmüşlerdi hatta Azat'ın kuzeni baranda bizle gelmişti

Açıkçası onun gelmesi içime su serpmişti.

 

Cemre sabah gözlerini araladığında Azat hala uyuyordu yan tarafında normalde o uyandığında Azat yanında olmuyordu. Her ne kadar kabul etmek istemesede onu koruduğunu öğrenince içinde yumuşaklık vardı. Ama bu durumun çok uzun sürmeyeceğini biliyordu. Kendini bu konuda uyarması gerekiyordu. İki iyi davrandı diye yaptıklarını unutamazdı bu kendisine hakaret olurdu.

 

Azat'ı uyandırmadan usulca yataktan çıktığında dolaptan kıyafet alıp Azata bakıp hızla üstünü değiştirdi. Azat uyduğu için banyoda giyinme ihtiyacı bulamamıştı. Arkasını çevirdiğinde çığlık attı. Azat ona bakıyordu.

 

" Se- sen ne zaman uyandı." Kesin yanakları domates gibi olmuştu. Azat sırıtarak ona bakıyordu. Aslında hiçbir şey görmemişti ama Zeynep'in yanaklarını görünce dahada utandırmak istemişti.

 

" Senin vücudunu gördüğümü hatta sana morun daha çok yakışacağına inanıyorum çekmecede vardı sanki bir dahaki ne onu giyersin. " Azat yüzü kıpkırmızı olmuş elini yanaklarına koymuş ve nefes almayı unutmuş kızı görünce kahkaha atmaya başladı. Cemre duydukları yüzünden elini yanağına koymuştu Azat'ın güldüğünü görünce ona daldı. Çok güzel gülüyordu kendine engel olamıyordu ilk defa kendisine bu kadar içten güldüğünü görüyordu. Azat gülmesini durdurup Cemreye göz kırptı. Cemre göz kırptığını görünce " şey ben şey edeyim sen de şey edersin" deyip elini alnına vurup odadan çıktı. Arkasından yine gülme sesini duyuyordu. Yine rezil olmuştu zaten ne yapsa kendini belli ediyordu. Aşağı indiğinde barışı mutfakta görünce ne yaptığına baktı ama keşke bakmaz olsaydı. Her yer kirlenmiş yumurta kabuğu, kömüre dönmüş bir tava, etrafa saçılan un, ve kırılmış bardak gördükleri ile gözlerini sıkıca yumdu. Ve açığında aynı manzarayı görünce " BARIŞ!" Dediğinde barış kafasını dolaba vurmuştu. Ama yenge korkusu daha çok basıyordu şuan arkasını döndüğünde sinirden kızarmış yengesini görünce dudağını ısırmaya başladı. " Yenge açıklayabilirim" deyip etrafa baktı. Gördükleri ile açıklamayacağını anladığında " açıklayamayacam sanırım" deyip yavaştan tüymeye çalıştı. Ama sadece çalışmakla kaldı biri ensesinden tutmuştu.

 

" Nereye gittiğini sorabilir miyim" deyip kollarını birleştirip tek ayağını vurmaya başladı. Baran yengesinin merhametli olduğunu bildiği için " yengem canım yengem şimdi şöyle oldu benim karnım acıkmış dedim sadece kendim yemeyim size güzel bir kahvaltı hazırlayım hem bende burda kalıyorum" deyip kendince muhteşem savunma yapmıştı. Cemre oflayıp kollarını indirdi.

 

" Bir daha böyle şeyler duymayım baran o söz ne demek hem sen yapıyorsan içerdekide yapmak zorunda ayrıca savunman güzeldi ama yemedim canım burayı sen toplayacaksın" deyip baranın kollarından tutup mutfağı toplamaya başladılar elini nereye atsa hep birşeyler geliyordu. Daha sonra ikisi mükemmel bir kahvaltı hazırlamışlardı. Cemre Azat'ı çağırmak için arkasını döndüğünde onu kapıya yaşlanmış kendisine bakıyor şeklide görünce aklına odada yaşadıkları geliyordu. Hep birlikte kahvaltı yaptıktan sonra onlar gitmişti evde yanlız kalmıştım. Saçlarımı topuz yapıp evi temizlenmeye başladım. Üç saatin sonunda evi tertemiz yapmıştım yapmasına ama canım çıkmıştı. Biraz dinlendikten sonra dolabı açmış ne yemeği yapacağına karar verdiğinde ıslattığı princi tezgaha bırakırken dolaptan çıkardığı tavuğu soslayarak tepsiye koymuştu.

 

Çorba, ana yemek, salata, içecek ve tatlı hazırdı. Yemek kokusundan kurtulmak için banyoya girmişti. Banyodan çıktıktan sonra çiçekli elbiseyi giymişti. Çalan kapıya yöneldiğinde gelenler Azat baran ve tanımadığı bir adamdı. kenera çekip hoşgeldiniz dedi.

 

" Hoşbulduk yengem valla kurt gibi açım ha güzel kokular geliyor" dediği an kafasına tokadı yedi. Barış hiç kendini bozmadan gevzekliğiyle içeri girdi. Arkasından Azat ve tanımadığı adam girdi. Yanıma gelip " merhaba yenge ben Emre Azat'ın askerlik arkadaşıyım" dediği an " beni tanıyorsun zaten ama yinede söyleyim Cemre" deyip tanıştılar. Bir süre sohbet ettikten sonra sofraya geçmişlerdi. Allah'tan yemeği çok yapmıştı Azat'ın Emre'nin geleceğini söylememesi Cemreyi kırmıştı .

Cemre çorbaları kaseye koyup yemeğe başladılar. Cemre sadece yemek yiyor diğerleri kendi aralarında konuşuyordu. Cemre birinin ona seslendiğini duyunca yemekten kafasını kaldırdı. Gözlerini kırpıştırdı üç adam ona bakıyordu yerinde dikleşti.

 

" Yenge bizim bu adama nasıl dayanıyorsun vallahi ben askerde dayanamıyordum Allah sana yardımcı olsun" deyip güldü. Cemre ne diyeceğini bilememişti. Ama ona sorulan soruya cevap vermek istedi. Saçını kulağının arkasına attı.

 

" Yani evet biraz zor ama bir şekilde anlaşıyoruz hem sen dedin askerde dayanamıyordum şimdi bak yanındasın demekki çekiliyormuş" gözlerini Azat'a çevirdi. Gözleri duygusuz bakmadığını göre yanlış bir şey demedi.

 

Baran ve Emre'nin yemeğinin bittiğini görünce ayağa kalktı servislere başladığında açılan yakasından haberi yoktu. Azat bunu görünce boynunu kütletti. Azat başkalarını Cemre den çektiğinde Emre ile göz göze geldi. Azat tek kaşını kaldırdığı zaman Emre yemeğe dönmüştü. Yemeklerini yiyen erkekler salona geçmişti.

 

Tatlı ve çay ikramlarından sonra müsade isteyen Emre ile Azat ayağa kalkıp yolcu etmişti. Baranın da işi olduğu için oda çıkmıştı.Cemre salonu toplayıp mutfağa gitti bulaşıkları yavaştan makineye koyuyordu. Cemre Azat'ın uyduğunu düşünürek odaya çıkmıştı ama Azat yatakta oturmuş halde onu bekliyordu.

 

" Uyumadın mı" sakin bir sesle . Azat ayağa kalkıp Cemrenin karşısına geçti. Kızın saçını arkasına çekti.

 

" Uyumadım karıcığım seni bekliyordum" Cemre nefes almayı unutuyordu bu adam yanına gelince. Titrek sesle

" Niye beni bekliyordun ki sen "

 

" Şöyle ki karıcığım o elbiseyi çıkarmanı izlemek için"

 

" Çıkarcam ama burda değil" deyip kenara geçmeye çalıştı ama Azat önüne geçti.

 

" Burda çıkaracaksın"

 

Cemre kaşlarını çatarak " hayır" deyip yine geçmeye çalıştı ama başaramadı.

 

" Cemre adamı sinir etme çıkar dediysem çıkar bu son ikazım "

 

Cemre adamın omzuna elini koyarak itmeye çalıştı Azat'ın sabrı taştığı için elbisenin yakalarından tutmuş yırtmıştı Cemrenin ağzından çığlık kaçmıştı. Deli gerçektende yırtmıştı. Cemre Azat'a tokadı geçirdi.

 

" Ne yaptığını zannediyorsun sen ya kimsin sen ne hakla yırtıyorsun" sinirden gözleri dolmuş öylece bakıyordu. Azat Cemrenin kolunu tutmuş aynanın karşısına geçtiler.

 

" Bak şuraya bak kimsin diyorsun ya senin kocan oluyorum bir daha bana kimsin sen demiyeceksin bir daha açık elbise giymeceksin anladın mı beni şu yansımaya iyi bak " deyip kızın vücudunu öne savurdu.

 

Cemre kendine aynadan bakıyordu ne yapsa bu adama yaranamıyordu niye günün sonunda hep onun canı yanıyordu. Azat'ın olduğunu umursamadı elbisesini tutmadı. Dolaptan pijama takımını alıp giyindi. Gözleri sinirden dönmüştü. Elbiseyi yerden alıp top haline getirerek Azat'ın üstüne fırlattı.

 

" Cemre delirtme beni!" Dedikten sonra hızla yatağa fırlattı onu Azat .

 

Cemre göz yaşları içinde yataktan kalmıştı. Bacakları onu zor taşıyordu.

 

" Bana bunu niye yapıyorsun Azat ! Yeter artık" Azat Cemrenin yanına gidip çenesini sıktı.

 

" Bir daha bana sakın bağırma senin o dilini keserim" deyip geri savurdu. Cemre daha fazla dayanamadan koşarak odadan çıktı.

 

" Buraya gel lan"

 

Cemre Azat'ın peşinden geldiğini görünce koşar adımlarla merdivenden koşar adımlarla ilerliyordu.

 

" Gelme Azat Gelme canımın yanmasını istemiyorum." Tüm haykırışlarina rağmen Azat üstüne yürüdü.

 

" Bunu aklına sok benden kaçamazsın nereye gidersen git benden kurtulamazsın!"

 

Cemre birden kednini yuvarlanır şekilde buldu. Son basamakta durduğu an gözlerini hafif aralayarak Azata baktı onun kendine doğru geldiğini gördü. Azat koşarak Cemrenin yanına çöktü. O sırada baran kapıyı açmış eve girmişti ama gördükleri ile şok oldu. Yengesi kanlar içinde yerde yatıyordu.

 

Kurban olduğum bir kerecik beğenip yorum yapar mısın:)

 

Bölüm nasıldı?

 

Azat kendine çeki düzen vericek mi?

 

Loading...
0%