Evett ben geldim bölümü biraz geç atmış olabilirim yeni bölümle karşınızdayım. Medyadaki şarkıyı bu aralar çok dinler oldum sizde dinleyin. muchhhhh 😘🖤

Azat ve Cemre eve geldiklerinden beri ayrı odalarda uyuyorlardı ilk başta Azat karşı çıksa da Cemrenin kararlı ifadesini görünce onaylamak zorunda kalmıştı.

Cemre bunu beklemediği için oldukça şaşırmıştı ama bir yandanda sevinmişti. Cemre kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalışıyordu. Okulu açılmış kendini derslere vermişti. Azat la araları aynıydı sadece eskisi gibi ona kötü davranmıyordu. Ama ona yaşattıklarını unutamazdı. İster kocası ister başka biri olsun bir kıza bu acıyı yaşatamaz.

3 ay sonra

Cemre düşüncelerinden sıyrılarak mutfağa gittiğinde çay suyunun kanadığını görüp demlemişti. Bu eve geleli üç ay oluyordu. Azat ile denk geldiği zaman konuşuyordu onun dışında odasından çıkmıyordu.

Okuluna devam ediyordu ve çok başarılıydı. Mezun olmayı iple çekiyordu. Bahçeye çıkan Cemre kendini salıncağa atmıştı gözlerini kapatmış hayal kuruyordu. Mesleğine kavuştuğunu ve yardım ettiği kadınları düşünüyordu. Evet yanlış duymadınız Cemre avukat olmayı düşünüyordu onun yaşadığı şeyleri başkası yaşamasın diye çabalıyacaktı.

Azat arkadan Cemreyi izliyordu. Gözlerini kapatmış gülümseyerek bir şey düşünüyordu onu gülümseten şeyi çok merak etmişti. Evet yaptıklarına pişman olmuştu geçmişi geri alamazdı. Cemrenin ayağa kalkıp gittiğini görünce peşinden oda ilerledi. Onu görmek için işten ekren gelmişti eve geldiğinde Cemre ya uyuyordu yada ders çalışıyordu yemek yemeğe bile inmiyordu.

Cemrenin odasına doğru yol aldı. Kapıyı çalmış açmasını beklemişti. Bir kaç saniye sonra kapıyı açmış içeri girmişti. Cemre yorgun gözlerle Azata bakıyordu.

" Ne istiyorsun Azat"

" Cemre,bak.

Biliyorum canını çok yaktım, kırıldın ben seni öyle kanlar içinde görünce ne yaptığımın farkına vardım pişmanım Cemre" Cemre Azat'ın söyledikerini böldü.

" Sonradan pişman olman beni ilgilendirmiyor karahan sen benim canımı yaktın mı yaktın yapma dediğim halde yine canım yandı istediğin kadar pişman ol umrumda değil ne yaparsan yap". Azat duyduklarından sonra arkasını dönüp kapıyı çarpıp çıktı. Araca binerken Cemrenin söyledikeri aklına geliyordu. Azat saçlarını karıştırıp dikkatini yola verdiğinde içinde oluşan boşluğa anlam veremiyordu.

Akşama kadar kafasını dağıtmaya çalışan Cemre kendini evin işlerine bıraktı. Unutamıyordu evet Azat değişiyordu çok da az olsa ama unutamıyordu ve unutmaya gönlü yoktu. Bir şiddeti affedecek değilim.

Havanın kararmasıyla eve gelen Azat eli dolu gelmişti. Hesna, Azat'ın elindeki poşetlerin yarısını almış mutfağa gitmişti.

" Neden bu kadar aldın? Evde her şey vardı"

" Hatırlarsan yalnız yaşamıyoruz baran gereksizide bizde kalıyor, bunlar ona anca yeter " dediği doğruydu baran hiç usanmadan ne bulursa yiyordu. Hatta bir gece kalmış sucuklu yumurta yapmış yemişti.

"İyi tam o zaman bunları yerleştiriyim" poşetin içinden yiyecekleri almış dolaba yerleştiriyordu.

" Onları yerleştirdikten sonra konağa gidicez misafir geliyormuş " elindeki işe devam etmiş kafasını sallamıştı. Azat Cemreyi mutfakta bırakıp odaya geçmişti. Ne yapacağını bilmiyordu evet yanlış yapmıştı kalbini kırmıştı hem de suçu olmadan ne ara böyle bir adam olduğunu bilmiyordu. Banyoya girmişti . Cemre işleri bitirdikten sonra odaya geçmiş kıyafet seçmeye başlamıştı.

Yarım saat sonra ikisi hazırlanmış konağa yol almışlardı. Arabada müzik dışında nefes sesleri duyuluyordu. Cemre kafasını cama yaslamış dışarıyı izliyordu. Azat ise parmakları ritim şekilde direksiyona vuruyordu. Arada bir Cemreye bakıp Yola devam ediyordu. Konağa geldiklerinde Cemre arabadan inmiş Azat'ı beklemeden yürümeye başlamıştı. Azat derin nefes alıp peşinden oda ilerlemeye başladı. Etrafa göz gezdirdiğinde daha kimsenin gelmediğini gördü.

Cemre kapıyı çalmış açılmasını bekliyordu. Boynuna vuran nefes ile bir an korkmuş arkasını dönmüştü. Azat'ı görünce derin nefes almıştı. O sırada Zeynep kapıyı açmıştı.

' hoşgeldiniz" Cemre önüne dönüp Zeynep ile sarıldı. Azat kafa selamı verip içeri girdi. Cemre ve Azat içerdekiler ile selamlaşmış erkekler sohbet ederken kadınlar sofrayı kuruyordu. Zeynep ile Cemre sohbet ediyordu. Bu üç ayda ne yaptığını konuşuyorlardı. Biri ile sohbet etmek Cemreye iyi gelmişti. Duyduğu zil ile Cemre ve Zeynep sohbeti bırakmıştı. Mutfaktan çıkmış gelenlerle bakıyordu. Önden yaşlı bir adam ve kadın gelmişti arkasından çocukları ve torunları olduğunu düşündüğüm kişiler girdi. hoşgeldiniz dedikten sonra hep beraber içeri girmişlerdi. Erkekler üst kata çıkarken kadınlar aşağıda oturuyorlardı. Sohbet ilerlerken konu Bir anda Cemreye geldi.

" Cemre kızım evlilik nasıl gidiyor? Evleneli baya oldu bebek yok mu " Diye bir soru yönelttiğinde Cemre ilk heja anneye bakıp sonra kadına gülümseyerek konuştu.

" Azat ile evliliğimiz iyi gidiyor ve çocuk konusuna gelicek olursak daha düşünmüyoruz" kadın Cemrenin lafından sonra kafasını sallamıştı. Cemre etrafa bakarken bir kızın ona iğneleyici baktığını gördü. Kaşlarını çattığında yanında oturan Zeynep'e kızı işaret etmişti. Zeynep kıza bakıp kulağına fısıldadı" sen dilanı diyorsun bu Azat'ı seviyordu Azat buna yüz vermeyince bozuldu tabi ama gene devam ettiriyordu. " Cemre duydukları ile kıza çevirdiğinde hala ona baktığını görünce kafasını salladı. Kız kafasını başka yöne çevirmiş sonlandırmısti.

İki dakika sonra Ayşe yemeğin hazır olduğunu söylemiş ve sofraya geçmişlerdi. Sohbet eşliğinde yemek devam ederken dilanın sözleriyle sohbet durmuştu.

" Ya Cemre dikkatimi çekiyor senin neden yüzüğün yok. Ah tabi sende haklısın sonuçta berdel olmuştu"

Cemre kıza gülümsemiş cebindeki yüzüğü parmağına takmış elini kaldırıp gösterdi. " Yok olduğunu kim söyledi bak burda" Dilanı bozulmuş şekilde görünce keyfi yerine gelmişti.

Yemeğin ardından tatlı çay servisi yapılıyordu. İçeriden biri çocuğu için battaniye isterken Cemre ayağa kalkmış yukarıdaki odaya geçmiş battaniye alıp aşağıya inmişti. Battaniyeyi verip bahçeye çıkmıştı. Arkasından gelen ses ile kafasını oraya çevrdi. Tanımadığı adam yanına gelmiş ellerini cebine koymuştu.

" Azat'ı seviyor musun? " Adamın sorusu ile kaşları çatılmıstı neden bu soruyu sorduğunu merak ediyordu.

" Biz evliyiz biliyorsun değil mi?"

" Elbette biliyorum. Yalnızca merak ettim. Her evli insanlar birbini seviyor mu? Hem siz berdel ile evlendiniz. Söylesene sevdiğin adam ile evlenmek istemez miydin?

Cemre tam vereceği zaman içerden seslendikleri zaman önüne dönmüş yoluna devam etmişti. Azat Mutfağa girmiş Cemrenin yüzündeki gerginliği fark etmişti. Cemre Azat'ın yanına gelmiş " ne zaman gidiyoruz? " Bir an önce borudan gitmek istiyordu.

" Saat geç olduğu için burada kalalım diyordum eğer gidelim dersen gidelim" Cemre yanlış anlaşılmamak için sıkıntı olmadığını söyledi. O sırada içerdekiler burda kalıcakmış. Cemre bunu duyunca iyice gergin olmuştu bir an önce sabah olup gitmeyi düşünüyordu. İkili odaya girdiklerinde Cemreye neyi olduğunu sormuştu.

" Yoruldum bugün ondan olmalı" diyerek inanmasını istedi.

" İyi öyle olsun bir şey olursa bana söyle tamam mı Cemre " kafasını sallayarak onaylamıştı.

Ne diyecekti ki evinize gelen misafir önce seni sevip sevmediğini sorduğunu sonra evlilik gerçekmi diye sordu bunları mı sana söyleyim.

Ne yaptıysa uyuyamayan Cemre ayağa kalkıp mutfağa gitmiş. Kendisine süt ısırıyordu. O esnada adamın söylediği sözler aklına geldi.

" Seni seven bir adamla evlenmek istemez miydin? Gerçek evlilik istemez miydin?"

" Ne düşünüyorsun, söyledikleri mı değil mi? "

Cemre küçük çığlık atmıştı bakışlarını kapıya çevirdiğinde yine onu gördü.

" Hayır hiçbir şey düşünmüyorum beni rahat bırak."

" Kendimi tanıtayım ben Emir Karadağ istersen seni burdan bu yaşantıdan kurtarabilirim bana evet demen yeterli "?

duyduğu sözler ile şok olmuştu korkudan kalbi deli gibi atıyordu ne saçmalıyordu bu adam ne anlatıyor orada geçmiş karşısına.

" Ne oluyor burada?"

Cemre duyduk duyduğu ses ile iyice stres olmuştu galiba bu sefer sona yaklaştı.

~ bölüm sonu 🌹~

Yeni bölümü nasıl buldunuz?

Cemre bu sefer nasıl kurtulacak?

Azat ne yapacak?