Yeni Üyelik
16.
Bölüm

16. Bölüm

@merooo

Sizce kitabın gidişatı nasıl değiştirmem gereken şeyler var mı veya gözünüze batan şeyler yorumlara yazarsanız sevinirim şimdiden teşekkürler:)

 

Yeni bölümü yarın veya cuma günü atmayı düşünüyorum o zamana kadar kendinize iyi bakın:)

 

 

 

Cemre arkasını dönmeye cesaret edemedi. Ellerinin arasından kayan kolun çekildiğini hissetti. Bakışlarını Azata çevirdiğinde mavi gömleğinin iki yerinden kanlar geliyordu. Azatın yere yıkıldığını gördü.

 

"AZATTT"

 

Boğazı yırtılacasına çığlık atıp Azatın yanına çöküp yüzünü kendine çevirdi. Emre onları ordan bırakıp çoktan arka kapıdan kaçmıştı.

 

" Aç gözlerini yalvarırım aç Azat"

 

Azat gözlerini açmaya çalışıyor ona ağlamaması gerektiğini söylemek istiyordu. Kurşun acısı değilde onun böyle ağlaması Azatın canını yakıyordu. O sırada Cemre üstündeki hırkayı çıkarmış yarasına bastırıyordu.

 

" Azat yalvarırım aç gözünü gitme Azat" etrafına yardım için bakındığında kimseyi göremedi. Cemre sonunda aklına geldiğinde titreyen elleri ile Azatın cebinden telefonu alıp ambulansı arayıp acil gelmelerini söyledi.

 

" Dayan Azat yalvarırım dayan bak aradım ambulansı geliyor lütfen dayan" hala elinde hırkası ile kanı durdurmaya çalışıyordu. Gelen siren sesleri ile rahat nefes aldı.

 

" Bak ambulans geldi Azat biraz daha dayan " sağlık görevlileri hızla Azatı sedyeye taşıdı. Cemre Azatla birlikte ambulansa bindi. Çalışanlar Azatın kanamasına tedavi yapıyorlardı.

 

Ambulans nihayet hastaneye vardığında Azatın gelmesini bekleyen doktorlar hazırlanan ameliyathaneye almışlardı.

Cemre kapının önünde yere oturmuş elindeki kana bakıyordu. Gelen seslerden başını kaldırdığında karşısında Ayşe hala, Zeynep, Ali , kalender ağa ve heja hanım gelmişti.

 

Zeynep koşarak Cemre'ye sarılırken daha fazla kendisini tutamadı hıçkırarak ağlamaya başladı.

 

" Cemre ne oldu? Nasıl vuruldu Azat ağa?"

 

Cemre duyguları alınmış gibi öylece bakıyordu. Ne diyecekti benim yüzümden Baran azat'ı vurdu sonradan kaçtı mı diyecektim. Başını zeynebin omuzuna yaslamış sorulara cevap vermedi. Gözlerini kapatıp bu olayların kabus olmasını istiyordu.

 

Hepsi bir köşeye dağılmış doktorun çıkmasını bekliyorlardı. Aradan geçen saatlerin ardından doktor çıkmıştı. Cemre ve diğerleri doktorun başına geçip nasıl olduğunu sordular.

 

" Doğruyu söylemek gerekirse ameliyat zor geçti. Biz elimizden geleni yaptık geri kalanı hastamızın kendisine düşüyor biz yine kontrole gelecez geçmiş olsun " müsade isteyip ayrıldığında Cemre az daha olsa rahat nefes aldı almasına da hala kendi kendini suçluyordu eğer baştan Azata olanları anlatsaydı bunlar olmayacaktı. Ayağa kalkıp Azatın olduğu odanın camından bakmaya başladı. Elini cama yaslamış öylece oraya bakıyordu.

 

" Uyan Azat daha fazla kaldıramıyorum bak ailen seni bekliyor onlar için uyan" kafasını cama yaslayıp gözünü kapattı.

 

Ali Cemrenin bu haline dayanamayıp yanına doğru adımladı.

 

"Cemre kendine gel ona birşey olmaz bilmiyor musun? Bize olur genede ona olmaz dokuz canlıdır o hadi güzelim gel" cemrenin kolundan tuttuğu gibi oturağa oturttu. Zeynep gelip saçını okşadı.

 

Cemre ona yapılan bu iyilikler karşısında utandı. İçerideki onların çocuğu onların abisiyken hiçbir şey bilmeden ona yapılan bu iyilik onu utandırdı.

 

"B-benim size söylemem gereken şeyler var" bütün aile göz odağını Cemre'ye verdi. Cemre derin nefes alıp anlatmaya başladı olanları. Her biri şaşkınlıktan ne yapacağını şaşırdı. Sonunda anlattığında içindeki az da olsa suçu dinmiş dinmesinde yüzüne gelen tokatla kafası sağ tarafa çevrildi.

 

Ayşe hala "benim yeğenim senin yüzünden mi yatıyor kevaşe birde gelmiş burda oturup başında bekliyor" deyip saçına yapıştı. Herkes şaşkınlıktan çıkıp Ayşe halayı Cemre'den ayırmaya çalıyordu.

 

" AYŞE"

 

Ayşe hala kendisine seslenen abisine bakıp kızın saçını bıraktı.

 

" Ne abi ne dediğini duymuyor musun? Benim yeğenim bu kız yüzünden orda yatıy-" kalender ağa elini kaldırdı.

 

" Kendine gel Ayşe içerideki senin yeğeninse benimde oğlum yanındakide benim gelinimdir onun hiçbir suçu yoktur omu dedi Emre denen ite gel beni kaçır diye daha fazla saçmalama çekil gözüm görmesin seni " Ayşe abisinin dedikleri karşısında sinirlenip başka yere gitti.

 

" Zeynep kızım hadi Cemre'yi lavaboya götür elini yüzünü yıka " Zeynep kendine denileni yapmak için Cemre'yi kaldırdı.

 

İkili lavoya giderken kalender Ali'ye dönüp " bütün adamlara haber sal o Emre itini herkes arayacak ya sağ yada ölü bir şekilde önümde istiyorum." Ali kafasını sallayıp eline telefonu aldı. Geriye kalan karı koca oğlunun uyanmasını bekledi. Heja hanım şaşkındı ama gelinini suçlamıyordu çünkü bir zamanlar onunda başına böyle bir olay gelmişti.

 

Öbür tarafta ise Zeynep Cemre'ye destek oluyordu. Bu yaşanlardan biraz Cemre'yi suçluyordu. Eğer başta anlatsaydı Azat ağa hastanede değil evlerinde olurdu ama işte kader diye düşündü. Lavabodan çıktıktan sonra Azatın kaldığı odaya yürümeye başladılar.

Hesna daha fazla adım atamadı yerin, ayakların altından çekildiğini hissetmişti. Bedeni bu yaşadıklarına daha fazla dayanamadı.

 

" HESNAA"

 

Zeynep sağlık görevlilerine seslendi. Gelen sağlık ekipleri Cemre'yi bir odaya alıp kontrol etti. Zeynep kapının önünde beklerken odadan çıkan doktor ile yanına gitti.

 

" Nesi var? Ne oldu ona ?

 

" Hesna hanımın yaşadığı bu olayları vücudu daha fazla dayanamamış yorgun düşmüş gerekli takviyeleri yaptık şuan uyuyor bir iki saate kendine gelir içeri girebilirsiniz geçmiş olsun" doktorun gitmesi ile Zeynep içeri girdi.

Diğer tarafta ise Azatın uyanmasını bekliyordu.

 

Yazardan :)

 

Gözlerimi açtığımda simsiyah bir yerdeyim. Etrafıma baktığımda hiç kimse yoktu. İleride beyaz bir şey görünce oraya doğru yürümeye başladım. Bahçeli bir ev vardı. Kapının açık olduğunu görünce içeri girdim.

 

Yukarıdan Kahkaha sesleri geliyordu adımlarımı yukarıya doğru aldım. Kapısı Aralık olan kapıdan daha net geliyordu. Kapıyı açıp kimin kahkaha attığına baktım.

 

Cemre elindeki kız bebek ile yatakta kahkaha atıyordu. Ama bu nasıl olurdu.

 

" Kocacım hadi gelsene bak kızımız seni bekliyor" başka bir kapıdan gelen ses ile kafamı oraya çevirdim.

Üstümü değiştirmiş yanlarına doğru yürüyordum. Ben kapının orda öylece izlerken Azat kızının yanağını öptü. Kucağıma aldım.

 

" Benim kızım babasınımı beklemiş seni yerim ben canım benim " Cemre geri yaslanmış bu manzarayı izliyordu. Azat Cemre ile göz göze gelince ikiside gülümsedi. Onları bozan şey kızlarının ağlaması oldu Cemre yanlarına gidip kızını aldı. Yatağa oturup emzirmeye başladı. Azat sırtını yatağa yaslamış bu manzarayı izliyordu bu halde olduklarına dair Allah'a şükür etti. Cemre kızını emzirmeyi bitirip gazını çıkardı. Kucağında uyuyan kızını beşiği koyup kocasının göğsüne yattı.

 

O gece ikiside bu rüyayı gördü. O gece ikisi rüyada olsa bu hissi bildiler.

 

Cemre gözlerini açtığında kendini bir odada gördü etrafına baktığında kimseyi görmedi gözlerini geri yumacakken aklına son yaşananlar geldi. Üstündeki örtüyü atıp yataktan fırladı.

 

Koridorda Azat'ın odasına giderken Zeynep ile karşılaştı.

 

" Niye kalktın Cemre hadi geri gide-" Cemre daha fazla dinlemek istemiyordu kendi sorusunu sordu.

" Azat uyandı mı hı nasıl durumu iyi mi" telaşla aklına gelenleri sıralıyordu. Zeynep Cemre ' nin telaşlı halini görünce hoşuna gitti ama daha fazla uzatmadan konuya girdi.

 

" Merak etme daha yeni uyandı bende sana bakmaya gelmiştim görüyorum ki sen ayaklanmışsın zaten hadi gidelim. " Cemrenin koluna girip Azat'ın yanına gittiler.

Odanın içine girdiklerinde herkesin gözü onları buldu. İkili birbirlerine bakarken değerli onları yalnız bırakmak için odadan çıktı.

Cemre koşarak Azat'a sarıldı. Ona bir olacak diye çok korkmuştu. Azat'ın beline sardığı kolları ile daha sıkı sarıldı ikisi. Cemre geri çekilerek alnını Azat'ın alnına yasladı ve yüzünü elleri arasına aldı.

" Çok korktum hiç uyanmayacaksın zannettim" Azat yüzünü cemrenin elinden çekti.

" Merak etme iyiyim "

İkili ordan konuşurken Azat'ın adamları ve jandarmalar Emre'yi arıyordu.

 

 

 

Evet bölümü nasıl buldunuz?

Serdar sizce nerde?

İkili hastaneden çıktıktan sonra araları nasıl olacak?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Loading...
0%