2. Bölüm

(deren'in anlatımıyla)

ağlayarak uyuduğum günün sabahı uyanmıştım ve boş boş tavanı izliyordum.yatağımın yanına küçük bir masada telefonum vardı,telefonumu aldım ve saatin kaç olduğuna baktım, saat dokuza çeyrek vardı. çok yorgun ve bitkindim kalkıp bir duş almaya ihtiyacım vardı,yatağımdan kalkıp banyoya girip bir duş aldım ve kendime geldim.üstümü giydim saçlarımı kurutmaya başladım. kumral hafif dalgalı saçlarımı çok seviyordum,saçlarımı kurutmaya taramaya hiç üşenmezdim.saçlarımı kurutup güzelce topladım. odamdan çıkmak için kapıya yöneldim kapıyı açıp merdivenlerden tam aşağı iniyordum ki aşağıdan teyzemin sesleri geliyordu.

sesleri tam duyamıyordum o yüzden aşağı inmeye karar verdim merdivenlerden indiğimi gören teyzem konuşmayı kesmişti. tam ben indiğimde ise telefonunu kapatıyordu,merak edip ona kiminle konuştuğunu sordum.

"ne oldu teyze biri ile mi konuşuyordun yukarıya seslerin geliyordu"

"ha evet canım bir arkadaşım çok yakın bir arkadaşım"dedi

"anladım tamam"dedim ve salona geçtim teyzemde peşimden salona gelmişti.

teyzem ile salona geçtikten sonra kapı çaldı,"ben açarım "dedi ve kapıyı açmaya gitti ben ise salonda oturmuş bekliyordum teyzem tekrar salona geldi ama bu sefer yanında bir kadın daha vardı orta yaşlı bir kadındı. teyzem kadın ile içeri girince bende ayağı kalktım ve onların yanına gittim.teyzem hemen söze girdi "beril hanım artık bizimle çalışacak derencim ev işleri ve mutfak ile o ilgilenecek artık" dedi. bende kadına döüp gülümsedim ve "hoşgeldiniz hayırlı olsun"dedim oda bana gülümseyerek "hoşbuldum çok sağolun"dedi

"beril sen artık başlıyabilirsin bugün geç mutfağa ve kahvaltı hazırla" dedi ve kadını mutfağa gönderdi.sonra koltuğa geçip oturdu. teyzem çok alımlı ve ağır başlı bir iş kadınıydı,evin işleri ile ilgileneceğini sanmıyordum bu yüzden ev işleriyle ilgilenecek bir çalışan almıştı.

beril hanım bize kahvaltı hazırlamıştı teyzem ile masaya oturup, kahvaltı yapmaya başladık...

kahvaltıdan sonra hazırlanıp dışarı çıkmaya karar verdim,odama çıkıp hazırlanmaya başladım siyah bir çok bol olmayan bir pantolon üstümede siyah bir hırka giydim.siyah en sevdiğim renk değil ama siyah giyinmeye bayılıyorum,hafif bir makyaj yapıp çantamı ve montumu alıp aşağı indim.tam evden çıkarken teyzemin mutfaktan bağırış sesleri geliyordu. hızlıca mutafağa gittim

mutfağa gittim ve teyzem evin yeni çalışanı beril'i çocuk gibi azarlıyordu "ne oldu teyze sesin kapıdan duyuluyor"dedim

"daha ne olsun ilk günden bir sakarlık yapmış bile" dedi teyzem. mutfağın tezgahındaki kırılmış olan kahve fincanını gördüm.

"ya gerçekten isteyerek olmadı kaza ile oldu"dedi beril hanım

teyzem "eşyalarını topla ve git" dedi çok sert bir tavırla. önüne geçip "teyze dur bilerek yapmamış kaza ile ne olucak alt tarafı bir fincan lütfen bir seferlik affet "dedim teyzem bana bakıp sonra beril hanıma baktı.

"peki bu seferlik böyle olsun bu evde böyle aksilikleri sevmediğimi söylemiştim"dedi ve mutfağı terk etti.teyzem böyle küçük bir kaza için kızacağını düşünmezdim,teyzem mutfaktan çıktıktan sonra beril hanıma döndüm

"çok sağol canım sen olmasan teyzen beni kovmuştu"dedi beril hanım

"ne demek ben gidiyorum kolay gelsin size" dedim hafifçe gülümseyip mutfaktan ayrıldım.

kapıya doğru giderken teyzem seslendi"deren nereye canım"dedi

"biraz dışarı çıkıp hava alıcam "dedim, teyzem onaylar şekilde kafasını salladı.

sonunda dışarı çıkabildim,hava alıcam dedim ama aslında mezarlığa gidecektim teyzeme mezarlığa gidiyorum demedim çünkü oda benle gelmek isteyecekti.yolda giderken çiçekçiye uğradım,annemin en sevdiği çiçeklerden olan bir buket kasımpatı aldım.

annem kasımpatı çok severdi,çiçekleri alıp mezarlığa gittim. mezarlığa geldim annem ile babamın mezarı yan yanaydı...

annem ile babamın mezarlığına çiçeği bıraktım,onları çok özlemiştim bir köşede oturup annem ile babamın mezarını seyrettim,artık gitme vakti gelmişti. ayağı kalkıp onlarla veda edip mezarlıktan çıkacak iken bir ses geldi arkama baktım ama kimse yoktu sese aldırmayıp mezarlıktan çıktım. eve doğru yürümeye başladım çantamdan telefonumu çıkartıp saate baktım saat akşam altıya çeyrek vardı.hava iyice kararmaya başladı."en iyisi eve taksiyle döneyim" dedim.yoldan bir taksi çevirdim telefonumu cebime koyup tam taksiye binecektim ki,çantamda cüzdanım olmadığını fark ettim taksiye "kusura bakmayın binmeyeceğim"dedim taksi gitti.

"mecbur eve yürüyeceğim artık yapıcak bir şey yok "dedim kendi kendime ve yürümeye devam ettim.

yolda yürürken sanki takip ediliyormuşum gibi hissediyorum,arada arkama bakıp bakıp yürüdüm.eve beş on dakika kalmıştı çok yorulmuştum mezarlığa giderken bu kadar yorulmadım ama dönüşte çok yoruldum. eve geldim kapıyı çaldım kapıyı beril hanım açtı,tam merdivenlerden yukarı çıkarken teyzem "DEREN SALONA GEL ÇABUK"diye bağırdı.hemen salona gittim

"ne oldu"dedim

"nerdesin kızım sen kaç saat oldu dışardasın insan evde merak eden bir teyzem var diye düşünmez mi?)

"özür dilerim teyze, merak ediceğini düşünemedim"

"nerdeydin sen " dedi teyzem sinirliydi yüzünden belliydi

"dedim ya hava almaya çıktım"dedim

"kaç saat oldu ama"

"aslında taksi ile gelicektim cüzdanım evde kalmış"dedim ve başını onaylar şekilde salladı ve "tamam "dedi

teyzem ile konuşmam bitince odama çıktım,odama girer girmez kendimi yatağa attım çok yorulmuştum.yataktan kalkıp bir almaya karar verdim ve banyoya gittim. duştan sonra üstümü giyinip saçlarımı kurutmaya başladım.saçlarımı kurutup topluyordum tam o sırada kapı çaldı,"gir"dedim ve içeri beril hanım girmişti.

"ne oldu beril hanım"

"teyzeniz akşam yemeği için çağırıyor"

"tamam birazdan geliyorum"

"bir de"diyerek söze girdi " bana beril hanım demenize gerek yok beril abla ve teyze diyebilirsin tabi sende istersen hanım diyince garip hissediyorum" dedi ve hafifçe güldü

"olur beril abla derim"dedim ve gülümsedim beril abla odadan çıktı.bende saçımı toplamıştım o gittikten sonra bende aşağı indim teyzem masada oturmuş beni bekliyordu,masaya oturdum yemete en sevdiğim yemek olan köfte vardı,yemek yerken teyzem ağzını bile açmadı.

en son yemeğim bittikten sonra teyzem söze girdi "deren biliyorsun okullar açılıyor seni burada bir koleje yazdırmayı düşünüyorum,artık ok ikinci sınıf oldun son senen güzel bir kolej bulacağım beraber bakmaya gideriz olur mu"dedi

evet artık son sınıf öğrencisiydim,hiç heyecan yoktu içimde teyzeme ne diyeceğimi bilmiyorum kararsızdım doğrusu hayır dersem bile zorla gönderir teyzem biraz inattır illa ki onun dediği olur.

düşünüp son çare "peki olur " dedim ve masadan kalkıp odama çıktım.

odama geşip yatağıma uzandım,bu sene okul heyecanı yoktu içimde.heveslerim heyecanım ve mutluluğum annem ile babamla mezara gitmişti.

yatağımda boş boş tavanı izliyordum.telefonumu alıp şarkı açmaya karar verdim kulaklığımı kulağıma taktım ve şu sarkıyı mırıldandım..

son arzun nedir diye

gelip de bana sorsalar

gözlerime bakıp da

herşeyi anlasalar

Nilüfer - son arzum

şarkı dinlerken gözlerim bir kapanıyor bir açılıyordu. yatağımdan kalktım şarkıyı kapattım ve kulaklığı geri yerine koydum.üstümü değiştirip pijamalarımı giydim ve uyumak için tekrar yatağıma girdim.

kapı sesleri gelmeye başlıyordu,gözlerim bir açılıyor bir kapanıyordu.biri odama girmişti "kimdi bu" yüzünü göremiyordum,bana doğru geliyordu daha da yaklaşıyordu "kimdi bu" bana doğru biri geliyor ama yüzünü göremiyordum yanıma yaklaştı ve elini boğazıma attı boğazımı sıkmaya çalışıyordu. nefes alamıyordum "BIRAK BENİ BIRAK"diye çırpınıyordum

"bırak beni" diye bağırsamda gittikçe nefes almaya başladım birden bir ses

"deren uyan deren kızım" dedi,gözlerimi açtım ve yanı başımda beril abla vardı

bir den odaya koşarak teyzem geldi "deren ne oldu"dedi

teyzem ve beril abla odamdaydı.

"iyi misin ne oldu bağırışların aşağı geliyordu "

nefes nefese kalmıştım,kabus görmüştüm çok korkunçtu.

teyzem ve beril abla öylece bana bakıyorlardı,onlar uyanıktı daha yatmamışlardı .teyzem cevap vermeyince sorusunu tekrarladı "deren kızım burda mısın?" dönüp onlara baktım "kabus gördüm "dedim beril abla bana masadaki sürayiden bir bardak su doldurup getirdi.

"şimdi daha iyi misin"dedi beril abla.

"evet iyiyim "dedim suratım bembeyaz olmuştu,yatağımın yayındaki masadan telefonu aldım ve saate baktım saat on buçuktu.

teyzem ve beril abla yanımda biraz durduktan sonra odadan çıktılar teyzem salona gitti, beril ablada mutfağa kalan işlerini yapmaya gitti

beril ablanın evi uzak olduğu için teyzem ona evde bir oda vermişti bizimle kalıyordu.

herkes gittikten sonra gördüğüm kabustan sonra uykum kaçmıştı..

aklımda bir soru vardı kabusta gördüğüm kişi yani beni boğmaya çalışan kişi kimdi yüzünü görememiştim...keşke kim olduğunu görebilseydim,kendi kendime düşünürken neyse boşver ya alt tarafı bir kabus yani,ama alt tarafı bir kabus olsa bile uykumu kaçırmıştı.

yatağımdan kalkıp kitaplıkten bir kitap aldım, kitabı alıp yatağıma uzandım biraz kitap okumaya karar verdim.kitap okurken bir türlü okuduğum kitaba odaklanamıyordum,aklım halen gördüğüm kabusta kalmıştı...

kitabı biraz okuduktan yatağımdan kalkıp kitabı yerine koydum, telefonumu açıp saate baktım saat gece yarısı olmak üzereydi "artık uyusam iyi olur "dedim ve yatağıma gittim...