5 . bölüm

yolun sonunun nereye varacağını bilmeden yürüdüğüm bu yolda kaybolmuştum

...

3 gün sonra

aradan üç gün geçmişti. sabahın körüydü uyanmış boş boş tavanları seyrediyordum, sırtımdaki yaralar yavaş yavaş iyleşiyordu.tavanı seyretmeyi bırakıp kafamı yana çevirdim,elimi yatağımın yanındaki masaya uzatıp masadan telefonumu aldım saat yedi buçuktu.telefonu tekrar masaya bıraktım yatağımdan kalktım ağır adımlarda dolabıma doğru gittim dolaptan sıcak tutacak kıyafetler aldım ve üstümü değiştirdim. odamdan çıkmadan aynadan bir kendime baktım "bu ben miyim" dedim kendi kendime. resmen suratım çökmüştü,aynaya baktığımda başka bir deren gördüm. eski mutlu deren yoktu, artık hayat enerjisini kaybetmiş bir deren vardı...

aynadan kendime baktıktan sonra odadan çıkmak için kapıya yöneldim. odadan çıktım ve merdivenlerden aşağı indim,aşağı indiğimde salona geçtim teyzem salonda oturuyordu. salonda koltuğa oturdum teyzem telefonunu kurcalıyordu kafasını kaldırıp bana baktı,teyzeme bakıp "günaydın"dedim.

"günaydın canım nasılsın"dedi
"daha iyiyim"dedim gülümseyerek.
"iyi beril kahvaltıyı hazırlıyor birazdan kahvaltı yaparız"dedi ve tekrar telefonuna baktı.
kafamdaki soruları gidermek için teyzeme "teyze beni yolda bıçaklayanı bulmuşlar mı?"dedim
bana bakarak çok net bir şekilde "hayır"dedi.

kendi içimde yok oluyor gibiydim,kafamdaki sorulara yanıt veremiyordum.

ben ve teyzem salonda otururken beril abla salona geldi "kahvaltı hazır" dedi. olduğumuz yerden kalkıp yemek masasına gittik kaç gündür iştahım yoktu doğru düzgün yemek bile yiyemiyordum. masaya oturduk, yine iştahım kapalıydı yemek yemek istemiyordum.

masada oturmuş masadaki yemeklere bakarken teyzem "deren yesene canım ne bekliyorsun "dedi.
"aslında ben aç değilim yemesem olur mu" dedim.
"olmaz, kaç gündür bir şey yemiyorsun doğru düzgün yemek yemezsen iyileşemezsin"dedi ve önümdeki tabağı alıp tabağı doldurmaya başladı.
"tamam,tamam yeterli!"dedim teyzemin elinden tabağı aldım ve kahvaltı yapmaya başladık.

kahvaltıdan sonra odama çıkmak için masadan kalkmak için harekete geçtim,teyzemde kahvaltıdan kalkmak için ayağı kalktı.
tam o sırada teyzemin telefonu çaldı teyzemin telefonu çaldığında ikimizde bir an durduk ve teyzem telefonu açtıp konuşmaya başladı.

teyzem telefonda "tamam geliyorum"diyerek telefonu kapattı. teyzem masadan bir şey demeden gidiyorken arkasından seslendim "teyze!" dedim.
teyzem arkasını dönüp "ne oldu canım"dedi.
"nereye gidiyorsun"dedim
"karakola gidiyorum bir saate gelirim merak etme"dedi
"karakola mı? bende geleceğim"dedim
teyzem gözlerini büyüterek "olmaz sen evde kal dinlenmen gerek"dedi
ısrarlı bir şekilde "teyze günlerdir dinleniyorum zaten lütfen bende gelmek istiyorum "dedim
teyzem pes ederek "peki gel bakalım"dedi.

teyzem hazırlanmak için odasına çıktı bende odama çıkmak için hızlıca merdivenlere yöneldim,odama çıktım ve hızlıca hazırlanmaya başladım. hazırlandıktan sonra montumu ve çanta aldım ve kendimi odadan dışarı attım,hemen aşağı indim sanırım biraz hızlı hazırlanmıştım çünkü teyzem daha aşağı inmemişti.

biraz bekledikten sonra teyzem aşağı indi.

"hazırsan çıkalım"dedi
"hazırım çıkalım"dedim ve kapıdan dışarı çıktık.

teyzem arabaya bindi bende hemen yan koltuğuna geçtim,teyzem arabayı kullanmaya başladı ve karakola gittik.

yirmi dakika sonunda karakola gelmiştik,içeri girdik ve boş bir odaya geçip bekledik.
biraz bekledikten sonra polislerden iki kişi geldi,polisler içeri girdiğinde biz ayağa kalktık.
teyzem hemen söze girdi "bir gelişmemi oldu?"dedi
polislerden biri konuştu "evet bir iyi bir kötü haberimiz var iyi haber kızları rahatsız eden adamı yakaladık fakat deren'i bıçaklayan o değil!"dediler teyzem dönüp bana baktı sonra polislere baktı.
polislere bakarak"nasıl yani "dedi.
polisler" ekibimiz ile olay yerini ve kamera kayıtlarını inceleyemeye gittik, kamera kayıtlarına baktık,kamera kayıtlarında deren'i bıçaklayan kişi zayıf genç ve yüzünde maske olan biri kısacası kim olduğunu tesbit edemedik"dediler
teyzem hemen lafa atlayarak " peki nereden biliyorsunuz deren'i bıçaklayan adamın aslında kızları rahatsız eden adam olmadığına"
polisler "hanımefendi bakın şimdi kızları rahatsız eden kişi kamera kayıtlarındaki adam değil deren'in tarif ettiği kişi ile kamera kayıtlarında kişi uyuşmuyor ve kızları rahatsız eden adam deren'in bıçaklandığı saate farklı bir yerde bulunuyor"dediler.

teyzem polsiler ile konuşurken ben öylece duruyordum tepkisiz kalmıştım.

polisler tekrar söze girdiler " bu arada kızları rahatsız eden adamı tutukladık,cezasını çekecek"dediler
teyzem "peki yiğenim deren'i bıçaklayana ne olacak"dedi.
polisler "dediğimiz gibi kim olduğunu daha bulamadık ama en küçük bir gelişme olsa bile sizleri haberdar edeceğiz"dediler.
teyzem gülümseyerek "tamam teşekkür ederiz"dedi
"ne demek görevimiz bu" dediler ve polisler odadan çıktı.

polisler gittikten sonra teyzem bana dönüp "deren hadi gidelim canım"dedi
ben ise hala duyduklarımın etkisindeydim,teyzem bana bakıp "deren canım beni duyuyor musun?"dedi.
"ne,ne oldu" dedim.
teyzem "deren canım iyi misin sana sesleniyorum duymuyor musun? hadi gidelim" dedi.
"tamam gidelim"dedim.

odadan çıkıp karakoldan çıkmak için kapıya yöneldik,kapıdan çıkıp arabaya bindik teyzem arabayı kullanmaya başladı ve evin yolunu tuttuk.

sonunda eve gelmiştik,kapıyı çaldık ve beril abla kapıyı açtı içeri girdik teyzem "ben odamdayım canım"dedi.bende kafamı onaylar şekilde salladım, teyzem odasına çıktı.
teyzem odasına çıktıktan sonra bende odama çıkmak için merdivenlerden yukarı çıktım odama geldim kendimi kapıdan içeri attım.üstümü çıkarttım,yatağıma uzandım.

kendimi çok yorgun hissediyordum, yatağımda uzanırken gözlerim yorgunluktan kapanıyordu.
tam o sırada telefonum çaldı,telefonum çantamdaydı yatağımdan kalkıp çantamı aldım telefonumu çıkardım.arayan güneş'ti hemen telefonu açtım.

deren: alo.
güneş: deren nasılsın?
deren: iyiyim iyiyim, sen nasılsın?
güneş : beni bırak,karakoldan aradılar bizi rahatsız eden sapık adam yakalanmış!
deren: evet biliyorum.
güneş: biliyor musun?
deren: evet karakoldan geldik zaten .
güneş: neler oldu anlatsana.
deren: çok uzun sürer yarın okulda anlatırım.
güneş: iyiyide sen iyileştin mi ki?
deren: olsun yarın geleceğim zaten bayadır okula gelmiyorum.
güneş: peki sen nasıl istersen ozaman yarın okulda görüşürüz.
deren: görüşürüz.

güneş ile konuştuktan telefonu kapattım,telefonu masaya bırakıp tekrar yatağıma döndüm yatağıma girdim ve uzandım.
uyumaya çalışıyordum kafam karışıktı hayatım çok dengesiz ilerliyordu.
son bir yılda eski hayatımdan eser kalmamıştı.
sevdiklerim artık yanıma değildi.
öldürülmeye çalışıldım,belki ölücektim.
hayat bana karşı tüm kozlarını sırayla oynuyordu...