7 . bölüm

Hayat bir deniz gibidir
bende bu denizde savrulan bir gemiydim

...

günlerden yine bir okul günü,gözlerimi hafifçe araladım ve uyandım. yatağımdan kalktım ve kendi kendime "baya uyumuşum ya "dedim sonra bir an durdum ve "okul,eyvah okul vardı " dedim. okula geç kaldığımı fark ettim, saate bakmak aklımın ucundan bile geçmemişti. hızlıca kalkıp üstümü değiştirdim ve saçlarımı taradım, saçlarımı topladıktan sonra çantamı ve montumu alıp hızlıca knedimi odadan dışarı attım.

hızlıca merdivenlerden inerken teyzem salondan çıkıp merdivenlerin oraya geldi.

teyzem kaşlarını çatarak "Deren kızım ne oluyor, bu ne acele"dedi.
bi an durdum ve teyzeme "okula geç kalıyorum"dedim.
teyzem şaşkın bir şekilde "okul mu?, bu saate mi?"dedi.
kaşlarımı çatarak "saat kaç ki?"dedim.
teyzem salona gidip masadan telefonunu alıp geldi ve telefonunu açıp bana gösterdi "saat dokuz"dedi.
bir an durdum ve "dokuz mu?"dedim. teyzem "kızım sende iyice şaşırdın senin dersin on ikide başlamıyor mu"dedi.
"evet dersim saat on ikide başlıyor"dedim.
teyzem ile öylece kalakaldık birden söze girdim "ya,ben biraz derin uyudum heralde okula geç kaldığımı sandım,saate hiç bakmadım doğrusu saate bakmak aklıma geldmedi"dedim.
teyzem kafasını onaylar şekilde sallayıp tekrar salona döndü. bende merdivenlerden yukarı odama çıktım.

odama çıktım,kendimi kapıdan içeri attım sonra montumu ve çantamı bıraktım ve gidip gidip masama oturdum masamda kuçük bir ayna vardı.dışı deniz kabuğu şeklindeydi evet bu aynayı şimdi hatırladım bunu bana annem hediye etmişti.annem,denizi ve deniz kabuklarını çok sevdiğimi bildiği için bana böyle bir ayna almıştı.aynayı görünce çok duygulandım.

deniz kabukları diyince aklıma,kocaman masmavi bir deniz, o kocaman denizde savrulan gemiler hepsi çok güzeller.
benim hayatımda bir deniz gibiydi,bende bu denizde savrulan bir gemiydim...

aynayı açtım ve aynadaki yansımama baktım "bu ben miyim"dedim kendi kendime.gözlerimin altı çökmüş,yorgunluğum yüzümden okunuyordu.

masamda aynaya bakarken bir yandan dolan gözlerimden akan yaşları siliyordum, tam o sırada kapı çaldı hemen gözlerimi silip "girebilirsiniz"dedim. içeri Beril abla girdi, kapının yanında durup "teyzen seni kahvaltıya çağırıyor Deren'ciğim"dedi. beril ablaya dönüp "tamam birazdan aşağı iniyorum"dedim ve Beril abla kafasını sallayarak tekrar kapıdan çıkıp kapıyı kapattı.

Beril abla gittikten sonra bende masamdan kalkıp aşağı inmek için kapıya yöneldim.kapıdan çıktım ve aşağı indim,teyzem yemek masasında beni bekliyordu.yemek masasına geldim ve masaya oturdum,tabağımı alıp tabağıma yiyicek bir şeyler doldurdum.teyzem hakkında kafamda dönen bir soru soru vardı,birden döndüm ve teyzeme baktım teyzem yemeğini yiyor,bir yandan telefonuyla uğraşıyordu.

birden söze girdim ve "teyze"dedim.teyzem telefona bakarak "efendim canım"dedi.
teyzeme "teyze sen yurt dışındayken annem ile ne sıklıkla görüşüyordun"dedim ve teyzem dönüp bana baktı. böyle bir soru beklemiyordu birden yüzü düştü,cevap vermesini bekliyordum.teyzem geveleyerek "biliyorsunuz ben yurt dışındaydım sizde Antalya'daydınız,arada sırada telefonda konuşuyorduk"dedi. cevap verirken bile ne cevap vereceğini bilemiyor gibiydi.kaşlarımı çatarak "anladım,ben pek hatırlamıyorumda ondan sordum"dedim. dediğimde haklıydım, düşününce annem ile teyzemin konuşmalarına çok şahit olmuyordum, annem teyzemden hiç bahsetmiyordu, ben sorunca konuyu değiştiriyordu.teyzemin dediklerine inanmak istiyordum ama içimde kötü bir his vardı.

teyzem kaşlarını çatarak "şimdi sen niye böyle bir soru sordun ki?"dedi.
bir an yutkundum masadan kafamı kaldırarak,teyzeme yanıt vermem gerekiyordu teyzeme dönüp "hiç öyle aklıma geldi"dedim.
teyzem kafasını onaylar şekilde salladı ve yemeğini yemeye devam etti.

yemeğimi yedikten sonra masadan kalkıp teyzeme " ben gidiyorum,görüşürüz teyze " dedim.teyzem kafasını kaldırarak "tamam tatlım,iyi dersler"dedi. teyzem ile konuşmamız bittikten sonra evden çıkmak için kapıya yöneldim,montumu giyinip çantamı koluma takıp evden çıktım.

evden çıktım,şoför beni kapıda bekliyordu.
arabaya doğru yürüdüm ve arabaya bindim ve okulun yolunu tuttuk...

sonunda okula geldik,arabadan indim ve okulun bahçesine doğru dalgın bir şekilde yürüdüm.birden arkamdan bir ses duydum,birisi "Deren,deren" diye bağırıyordu.bu ses tanıdık geldi,güneş'in sesiydi bu ses,arkamı döndüm ve deren hızlı adımlar ile yanıma geliyordu.
güneş yanıma geldi ve "seni çağırıyorum,sesim gelmedi mi?"dedi.
"şey,kusura bakma dalgındım sesini şimdi duydum"dedim.Güneş kaşlarını çatarak bana baktı ve "ne oldu"dedi.
"boşver ya"dedim ve geçiştirdim.
Güneş "emin misin?,anlatmak ister misin?"dedi. derdimi,içimdekileri birine anlatmak istiyordum,Güneş kısa bir süre bile olsa benim için iyi bir dost olmuştu.ben kendi kendime düşürürken gözlerim yavaş yavaş doluyordu.
Güneş "Deren"dedi gözlerimin dolduğunu görünce bana sarıldı,"anlat lütfen"dedi.
kafamı onaylar şekilde sallayarak "tamam "dedim.dersin başlamasına yirmi dakika vardı,Güneş ile okulun çardaklarından birine oturduk.
Güneş "hadi!"dedi.anlatmaya başladım,"çevremde güvenebileceğim kimse kalmadı,çok yoruldum herşey çok karmaşık olmaya başladı.annem ile babam öldü onların katilini bulamadım,üstüne bende bıçaklandım ve beni bıçaklayanıda bulamadım,şimdi ise teyzem annem ve babamın vefatından sonra kalan tek yakınım olan teyzem bana yalan söylüyor,ne yapacağımı bilmiyorum bir çıkmazda kaldım."
Güneş "tıpkı bir çıkmaz sokak gibi" dedi. sonra tekara söze girdi "merak etme,ben yanındayım herşeyi beraber atlatacağız "dedi.
"söz mü kardeşim"dedim gülümseyerek. bana bakıp gülümsedi "söz ,kardeş sözü"dedi.

kısa süre bile olsa Güneş ile bir dost hatta dostan öte kardeş gibi olmuştuk...

★

Güneş ile olan konuşmamız bittikten sonra sınıfa çıktık,ders başlamıştı.
dersin bitmesine dakikalar kalmıştı,bütün ders duvarda olan saate baktım,resmen yerimde dakikalar sayıyordum.

sonunda ders bitmişti,Güneş ile bahçeye inmek için merdivenden bahçeye indik ve her zaman oturduğumuz çardağa oturduk.ben boş boş etrafı seyrederken,Güneş söze girdi "Deren ne düşünüyorsun"dedi.etrafıma bakmayı bırakıp Güneş'e döndüm "hiç,içimde bir huzursuzluk var"dedi.Güneş anlamsız bakışlar ile bana bakıyordu ,öylece sessizce kaldık...

Güneş birden döndü ve "hadi kalk,kantine gidelim ve bir kahve içelim"dedi.gülümseyerek "olur,hadi gidelim"dedi.çardaktan kalktık ve okulun kantinine indik. Güneş ile kahve almak için kantine doğru yöneldik,Güneş "iki tane kahve"dedi.sonra dönüp bana baktı "çikolata alacağım ister misin?"dedi. kafamı onaylar şekilde salladım,Güneş tekrar kantinciye döndü ve "iki tanede çikolata birisi bitterli olsun diğeri ise-"derken sözünü kestim ve birden söze girdim "benim bittere alerjim var "dedim.Güneş bana bakıp gülümseyerek "biliyorum"dedi ve kantinciye dönüp "diğeri ise beyaz çikolatalı olsun lütfen"dedi.

Güneş kahve ve çikolataları aldı ve boş bir masaya geçtik. Güneş eline çikolatasını alıp paketi açmaya başladı.hemen söze girdim "bittere alerjim olduğunu nerden biliyordun"dedim,Güneş tam elindeki çikolatayı ısırırken bana baktı.gözlerini gözlerimden kaçırdı ve "hiç,öyle sadece bir tahmin"dedi.kaşlarımı çatarak "öyle olsun bakalım"dedim.

kahvelerimizi içtikte sonra ders zili çalmıştı,masadan kalktık ve kantinden çıkıp merdivenlerden sınıfa çıktık.

                   ★         

3 saat sonra

sonunda dersler bitmişti çantamı toparladım ve sınıftan çıktık,merdivenlerden aşağı inip okuldan çıktık.
okulun bahçesinden yavaş adımlar ile ilerlerken dönüp Güneş'e "yarın görüşürüz"dedim.Güneş gülümseyerek "görüşmek üzere"dedi ve bahçeden çıktım. şoför kapıda bekliyordu,arabaya doğru yürüdüm ve arabaya bindim evin yolunu tuttuk.

sonunda eve gelmiştik,arabadan indim ve kapıya doğru yöneldim,kapıyı çaldım ve kapıyı Beril abla değil teyzem açtı.teyzem kapıyı açınça yüzünden düşen bin parçaydı,içeri girdim teyzem kapıyı kapattı.

teyzeme" Beril abla nerede teyze?"dedim.teyzem bana bakarak "kovdum"dedi.
bi an durdum ve "kovdun mu? ne,neden?"dedim sorularımı peş peşe sıraladım.teyzem "hiç birşey doğru düzgün yapamıyordu,canımı çok sıktı bende kovdum"dedi yüzündeki umursamaz ifadeyle sözünü söyledikten sonra salona gitti.

teyzem salona gittikten sonra bende arkasından gittim "teyze"dedim koltuğa oturmuş kafasını incelediğini dergilerden kaldırıp yüzüme baktı.söze girdi "efendim "dedi,teyzeme "kadıncağızı neden kovdun,yazık işini yapıyordu oda "dedim.teyzem bana bakarak sinirlendi "ne zamandan beri aldığım kararlara karışırır oldun canım"dedi.hiç bir şey demeden arkamı dönüp odama gittim.

odama geldim montumu çıkarttım kendimi yatağa attım,teyzemin sergilediği bu tavrı hiç beğenmemiştim,son bir kaç gündür bu olanlar moralimi bozuyordu ne yapacağımı bilmiyordum kafam karmaşıktı, ama bildiğim tek bir şey vardı oda benden saklanan ve bilmem gereken şeylerdi...

benden bir şeyler saklanıyordu.
öğrenmem gerekti.
öğrenecektimde...