2. Bölüm Duvarlara hapis olmuş çığlıklar

En son duyduğum büyük bir ses kulaklarımda yakılmaya devam ediyor ve bu ses beni çok ama çok rahatsı ediyor.

Kaldığım bu hastane odasında yerde hareketsiz bir şekilde yatıyorum gözlerimi açamıyorum hareket edemiyorum üzerime ne düştü bilmiyorum ama artık dayanamıyorum bu acı beni öldürmeye başlıyor sanki bir duvarın altındayımşım gibi hissediyorum kendimi.

Derin bir nefes alıp veriyorum zar zor bir şekilde öksürmeye başlıyorum ağzımdan dışarı çıkan bir sıvı akmaya başladı ve bu benim kanım mı yoksa başka bir şey mi bilmiyorum ama artık dayanamıyorum bu acı beni öldürmeye başlıyor.

Yerde bir duvar altında ölmeyi bekliyorum artık dayanamıyorum bu benim için çok ama çok zor olmaya başladı.

Saçlarımı yarsı yüzüme yapmışt ve bedenini bir gıram bile hareket ediremiyordum bu duvarın altında.

sadece sakin kalmam lazım birilerinin gelip beni kurtarması için içimde dua etmeye başladım derin bir nefes daha alıp veriyorum ama bu sefer ağlamaya başladım.

Göz yaşlarım bile yüzümden ve yere arasıda sıkışıp kalmış.

ve parmaklarım üzerine bir ağırlık hissetmeye başladım derin bir nefes daha alıp bağırmaya başladım çığlık atmaya başladım.

lütfen Allah'ım lütfen ben böyle ölmek istiyorum kimsesiz boş bir odadın duvarın altında ölmeyi istemiyorum hayır hayır böyle olmaz hiç kimseye veda etmeden kimseyi görmeden ölmek istiyorum.

En son ne zaman arkadaşlarımı gördüm bilmiyorum en son ne zaman annemle ve babamla konuştum hiç hatırlamyorum.

Bazen hayat bize o kadar çok acı ve mutluluk veri ki kalbimizi ve ruhumuz hangisini daha çok hiseder bilmiyoruz...

Her kese Merhaba yeni bir bölümde görüşmek üzere sizleri çok seviyorum 💞❤️