"Seni deli gibi istiyorum, sadece seni istiyorum daha nasıl gösterebilirim bunu!!! " diğer odaya geçerek gözyaşlarımın akmasına izin verdim bana sesinin yükselmesiyle gözyaşlarımın akmaya başlamasından nefret ediyorum. Evet haklı olan oydu ama bana sesini yükseltmemeliydi. Yatak dikkatimi çekti oysa ki ilk defa kollarında huzurla uyumuştum, ilk defa birlikte uyanmanın mutluluğunu yaşamıştık. Elimi yüzümü yıkamak için lavaboya geçtim koltuğa uzanmış gözlerini kapatmış sinirinin geçmesini bekliyordu Bavulumu alıp gitmeli miydim ? Yanına gidip kendimi affettirmeli miydim ?
İlk defa kalbimi dinledim yanına gidip usulca koltuğun kenarına oturdum; boynuna uzanarak sarıldım gözlerim yine doldu "seni çok seviyorum" dedim.
Ellerini belime doladı "bende seni çok seviyorum" dedi.
-Özür dilerim kendim yorum yapmadan seni dinlemem gerekiyordu.
-Hiç olmamış gibi davranabilir miyiz düşünmek istemiyorum böyle sen kollarımdayken mutluyum.
-Bavulumu toplayıp çıkacaktım bende dedim. Beni kendinden uzaklaştırarak ciddi miyim diye yüzüme baktı tabiki değildim sırıttım. Beni altına alarak "dün gece ve bu sabah ve kahvaltıdan sora sürekli yarım kalan bir işimiz vardı" dedi burnumu ısırarak. " hayır hepsinde tamamlamıştık" diye kollarının arasından sıyrılmaya çalıştım " ben tamamlanmadım henüz güzelim sanırım o yüzden doyamıyorum."
🔥🍀
Bir mum kaç defa erir, kaç defa aynı şekle döner, sıkılmaz mı insan kendi benliğinden, kabul edebilir mi değişmeyi farklı şekilde istenmeyi.
Hira Çetin, hayatı hep hayaller kurarak ve bir masala inanarak geçmiş büyüdükçe gerçeklerin bu kadar can yakıcı olduğunu kabullenmek istememiş... Bir çift mavi göz değiştirir mi hiç tanımadığı bir insanın hayata bakışını ?
Ve bir adam bu kadar kötü bir dünyada umutla bakabilir mi pencereden...
