《Öpücükler ve itiraflar》

Bölüme oy vermeyi unutmayııııın.

Yeni bölüm için oy sınırı 900

KEYİFLİ OKUMALAR

*Teneffüs zili çalar*

Leya;

Oh bitti çok şükür. Hadi bahçeye çıkıp hava alalım.

Leyla;

Siz gidin ya.

Karan;

O bir kere olur. Bu sefer sensiz inmeyeceğiz.

(Leyla Karan'a hayranlıkla gülümser.)

Leyla;

İyi madem.

Aren;

Çocuklar ya çıkarken kapıyı kapatıverin size zahmet.

Leyla;

Emrin olur paşam.

(Sınıftan çıktıkları vakit herkesin ordan oraya koşuşturduklarını görürler.)

Karan;

Yine ne oluyor bu insanlara?

(Leya bir kızı durdurup sorar.)

Leya;

Niye koşuyor bunlar?

Kız;

Bertuğ gelmiş, bahçede herkes ona bakıyor.

Leyla;

Ne!

(Bahçeye inerler.)

(Herkes Bertuğ'ya bakıp onunla alay ediyordur.)

Leya;

Ya ben üzüldüm bu çocuğa.

Leyla;

İnanmayacaksınız ama bende!

(Karan Leyla'ya sertçe bir bakış atar.)

Leyla;

Bakma bana öyle. En son İreme böyle davrandıklarında ne olduğunu biliyorsun.

Karan;

Ne yapalım yani? Gidip Bertuğ'nun elinden tutup sınıfına kadar çıkaralım mı?

Leya;

Yani Karan da haklı.

(Bertuğ Leyla'ya yaklaşır.)

(Karan Leyla'nın önüne geçip bariyer görevi görür.)

Bertuğ;

Merhaba Leyla.

Karan;

Ya sen hangi yüzle bu kızla konuşuyorsun ya?

Leyla;

Bertuğ git burdan! Sınıfına çık hemen. Görmüyor musun? İnsanlar seninle alay edip eğleniyorlar.

Bertuğ;

Farkındayım. Ama bu tarz olaylara alışmalıyım.

(Leya hem üzgün hem de gözlemci bir bakışla Bertuğ'yu süzüyordur.)

Karan;

Sen istersen rehber hocasının yanına uğra bir.

(Bertuğ onaylar şekilde kafasını sallar ve ardından okul binasına girer.)

Leya;

Fazla çekişmeli geçecek gibi.

Karan;

Leyla sen bu çocukla asla konuşmayacaksın.

Leyla;

Tamam.

*Ders zili çalar*

Karan;

Hadi sınıfa kızlar!

(derste herkes çaktırmadan telefona bakalar. Hoca biraz saf ve umursamaz biri olduğundan fazla takmaz.)

*1 yeni bildirim*

*Efsane dörtlü grubu*

Leya medyaya bir fotoğraf yükler.

Leya: Ay inanmıyorum! Çocuğun ifşasını çekip itirafta paylaşmışlar.

Karan: Ya bakın gaddar biri gibi görünmek istemiyorum ama

Karan: Artık bu çocuktan bize ne?

Karan: Bırakalım ne hali varsa görsün.

Aren: Karan haklı hanımlar.

Aren: Geçmişte yapmış bir piçlik şimdi de cezasını çekiyor.

Aren: Bu arada araya kaynayan kötü söz icin özür dilerim hanımlar.

Leyla: Kim olursa olsun. karşımızda biri böyle iğrençce zorbalanıyor ve ben buna sessiz kalamam.

Leyla: İremi aynı olaydan kaybettiğimiz için psikolojim iyi değil.

Karan: Merak etme Bertuğ'ya hiçbir şey olmaz.

Aren: Kötüye bir sey olmaz demek istiyor arkadas.

Karan: Aynen öyle.

Leya: Değişmiştir belki olamaz mı?

Karan: Bertuğdan bahsediyoruz.

Karan: O değişmez!

(Ders çıkışı eve dönmek için vedalaşırlar.)

Leya;

Görüşürüz yarın.

Leyla;

Tamam, görüşürüz.

(Leyla ve Leya sarılır.)

(Aren ve Karan tokalaşır.)

(Aren ve Leya onları almaya gelen arabalarına binerler.)

Karan;

Eve kadar sana eşlik edeyim mi?

Leyla;

Zahmet etme boşver.

Karan;

Saçmalama!

Leyla;

Tamam o zaman. Memnun olurum.

Karan;

O halde düş önüme!

(Okuldan uzaklaştıkları vakit Karan Leyla'yı durdurur.)

Karan;

Sana bir şey söylemem gerek.

Leyla;

Dinliyorum!

(Karan uzun uzun Leyla'nın yüzüne baktıktan sonra kendine hakim olamayıp onu öper.)

(Karan utançtan kızaran yanaklarının ona eşlik etmesiyle söze girer)

Ben çok özür dilerim.

(Leyla heyecandan doğru düzgün konuşamaz.)

Leyla;

Ee.. evet. Şşş. Şey. Tt Tamam. Bundan sonrasını kendim halledebilirim. Sağ ol.

(Ayrılırlar.)

(Leyla eve vardığı vakit telefonunu kontrol eder.)

*1 yeni bildirim*

Karan: Leyla çok utanıyorum. Özür dilerim.

Leyla: Özür dilemene gerek yok.

Karan: İzinsiz öpmemeliydim.

Leyla: Sen bana ne diyecektin?

Karan: Bosver ya.

Karan: Çok utanıyorum, bana kızgın değilsin değil mi?

Leyla: Hayır tabiiki.

Leyla: Sen bana ne diyecektin ya?

Leyla: Çok merak ettim.

Karan: Şey diyecektim

Karan: Seni seviyorum. Artık ellerimiz birbirine değsin istiyorum. İstediğim zaman saçlarınla oynayayım. Sana istediğim an sıkıca sarılayım. Ve.. ve istediğim an seni öpebileyim istiyorum diyecektim de ama pek bir önemi kalmadı.

Karan: Büyük pot kırdım.

Leyla: aslında çok hoşuma gitti desem.

Karan: Ne! Nasıl yani?

Leyla: Bu benim ilk öpücüğümdü.

Leyla: Kalbim de kelebeklerin uçuştuğunu hissettiğim ilk andı.

Leyla: Karan..

Karan: Efendim?

Leyla: Seni seviyorum ve bundan oldukça eminim.

Leyla: Ve haklısın. Bende sana sıkıca sarılmak istiyorum. Yanaklarını, boynunu hatta o al dudaklarına birer öpücük kondurayım istiyorum.

Leyla: Sence de artık kavuşmanın vakti gelmedi mi?

Karan: Yani sen?

Leyla: Evet Karan.

Leyla: Sana aşığım!

Karan: Yani biz şimdi.. Şey miyiz?

Leyla: Ne olduğumuzu bilmiyorum ama birbirini seven iki aşık, tek kalp olduğumuzu biliyorum.

Karan: O zaman buna bir ad koymalıyız.

Karan: O mistik soruyu soruyorum.

Karan: Benimle çıkar mısın Leyla?

Leyla: Bir düşüneyim..

Leyla: Evet Evet evet eveeeet.

Karan: Yani biz şimdi..

Leyla: Biz şimdi tam anlamıyla sevgili olduk.

Leyla: Sevgilimsin sen benim!

Karan: Sen de benim sevgilimsin o zaman.

Leyla: Kabullllll

Karan: ♥️

Leyla: ♥️

♡