Yazar anlatımıyla;

Pencerenin kenarına oturmuş dışarıyı izliyordu, yüzüne çarpan rüzgarla saçları kıpırdıyordu.Gözleri bahçelerinin ardında ki depoya takıldı.Bağırış ve silah sesleri yükseliyordu,korkuyla başını pencereden uzattı ve gördüğü şeyle şoka uğradı.Babasının elini sıkan siyah takımlı bir adam gördü O da kimdi,niye babasının elini sıkmıştı.Korkuyordu çünkü babası böyle işlere karışma- bi dakika şuan ikinci bir şok içindeydi siyah takımlı birkaç kişi bir adamı sürükleyerek depodan dışarı çıkardı.Şok içindeydi gözleri sadece yerde sürüklenen adama odaklanmıştı.Adamdan gözlerini ayırıp, babasıyla el sıkışan adama baktı.Adamın bakışları buraya kaydı ve kızı işaret etti.Babasına söylediği şeyden sonra babası başıyla onayladı.Adam kıza bakıp göz kırptı,kız hızla camı kapatıp perdeyi çekti.Hala gördüğü şeylerin şokundaydı babası nasıl böyle bir şey yapardı aklı almıyordu.Aşağıdan bağırış sesleri gelmesiyle aşağı indi.

Aşağı inerken merdivenlerin kenarında bekleyip konuşmaları dinlemeye başladı.Annesi, babası ve babasıyla el sıkışan adam birşeyler konuşuyordu.Kulağını yakınlaştırdı ve konuşmaya devam ettiler.

"Ne demek bu ya bu kız çalışıyor bir hayatı var, istemediği sürece onu kimseyle evlendirmiyorum" diye haykırdı annem.Duyduklarıyla beraber yere düşmesi bir oldu. Bellli etmeden dinlemeye devam etti.

"Zeynep neyi anlamıyorsun başımda büyük bela var,Derin’i ancak böyle kurtarabilirim.Ölümüyle karşı karşıya olmasını istemiyorum!"

"O zaman kızına sor istiyor mu istemiyor mu?"

"İstese de istemse de bu evlilik olacak,hem Deniz onu koruyup kollayacak diyorum anlıyor musun?"annesi birşey söylemeden hızla yukarı çıktı,öfkeden gözü döndüğü için çıkarken kızını fark etmemişti.

Ayağa kalkıp yanlarına gitti.Derin’i görünce ikisinde gözleri fal taşı gibi açılmıştı,konuştuklarını duyduğunu anlamışlardıGerçi o kadar yüksek sesle konuşurlarsa odadan bile duyardı.Babası ayağa kalktı yanına doğru geldi,tam sarılacakken Derin geri çekildi babası üzüntüyle yüzüne baktı.Derin sakinleşmeye çalışarak konuşmaya başladı.

"Neden bana sormadan beni evlendirmeye kalkıyorsun,benim bir hayatım var ,ben hiç evlenmek istemedim sen ise beni zorla evlendireceksin.Neden,neden yapıyorsun bunu."dediğinde başının döndüğünü hissetti,koltuğa geçip oturdu.

"Kızım İnan bana iyiliğin için yapıyorum,yoksa seni böyle birşeyin içine atar mıyım?"dedi babası,kızının yanına oturdu ve ona sarıldı.

"İnan bana şuan ne yapıyorsam seni kurtarmak için yapıyorum.Deniz seni koruyacak ve ne istemediğin hiçbir şeyi sana yaptırmayacak.Dimi Deniz?"

"Tabii,asla istemediğin bir şey olmayacak."Derin Deniz’e gülümsedi.Deniz yan tarafına dönüp haince gülümsedi ve kimsenin duymayacağı bir seste fısıldadı.

"Kesin olur bu,böyle bir kızı bırakacağımı düşünsün onlar."dedi ve önüne döndü

"Bir şey mi dedin Denizciğim?"

"Yok bir şey demedim Ahmet Bey" dedi ve sahte bir gülümsemeyle önüne döndü.

Derin akşama kadar düşündü,nasıl olurda hayatı böyle değişirdi aklı almıyordu.Odasında oturup düşüncelere dalmışken kapısı tıklandı.

"Girr" dedi ince sesiyle.Kapı açıldı içeri giren Deniz’di gülümseyerek karşısına oturdu.

"Ne düşünüyordun?"

"Bunların hepsinin gerçekten benim başıma mı geldğini düşünüyordum"Deniz sakince öne eğildi ve Derin’in ellerini eline aldı.

"Evet Derin bunların hepsi gerçekten seninin başına geldi.Kader bu yapacak bir şey yok."Derin’in yüzün buruk bir gülümseme yerleşti.O sırada deniz devam ediyordu.

"Beni hatırlamıyor musun Derin."Derin’in yüzü ciddileşti ve düşünür bir pozisyon aldı.

"Seni nerden hatırlamam lazım ki?"tekrar konuşmaya başladı.

"Ben senin ha-"daha sözünü tamamlayamadan elektirikler kesildi.Derin bir anda irkilince Deniz yanına geldi.

"İyimisin?"

"Evet,iyiyim"başını salladı ve salona indik.Salon bomboştu babamla yemeğe gitmiş hizmetlilerin de görev saati bitmişti.Sadece ikimiz vardık bu koca evde.Sadece biz ben ve o.

İlk bölüm geldii biraz kısa oldu

Umarım beğenmişsinizdirr 💗