Selamm

Yeni bölüm geldi

İyi okumalarr💗

Danimarka 23.30

~~Derin’in Anlatımıyla~~

Gözlerimi araladığımda Deniz’in kucağında olduğumu gördüm.Sanırım iniş yapmıştık,ama o kadar yorgundum ki tek gördüğüm şey Deniz’in kaslı bedeniydi.

~Offf bu kaslar ne be!

~Ya bir beş dakika rahat dur,sus!

Kendimle ettiğim kavgadan sonra beni içine çeken uykumun yoğunlaştığını hissettim.Daha fazla dayanamayıp uykunun kollarına düştüm.

~~~~~~

Uyandığımda güneş çoktan gökyüzündeki yerini almıştı.Gözlerimin hafifçe açılmasıyla karşılaştığım manzarayı gözlerimin hapsine almıştım.

Sonunda Türkiye’den başka bir ülkede yaşama şansım olacaktı.Babamın işleri yüzünden sürekli seyehat edemiyorduk.Birkaç ülkeye tek gitmiştim,hepsi babamın işleri için gittiğimiz yerlerdi.

Biz iki çocuk olmamıza rağmen evde bir abimin olduğunu bile hissedemezden.Sürekli kendi ayaklarının üstünde durmaya çalışırken düşüşe uğramasından bıkmıştım.

Babam gibi bilinen biri olmak istiyordu.Oysa ki bu olanlardan haberi olsa U dönüşü yapardı.Gerçi hala haberi olmamış mıdır?işte bu sorunun cevabı,benim kendime gerçekten güvenmemle aynı hesaptı.

Yataktan kalmadan önce Deniz dudaklarına ufak bir öpücük kondurdum.Uyumadığını biliyordum ama belli etmeden banyoya gittim.Banyoya girdim kapıyı kapatıp işlerimi halletmeye başladım.

En son yüzümü yıkayıp havluyla kuruladım.Hayret Deniz bugün banyoya girme noktasında geç kal- arkadan iki kolun belimi sarması ile irkildim.Bu adam gerçekten manyak.Kocaman elleri belimde gezinirken gözüme birşey çarptı.

Dolabın içinde bir kağıt vardı.Üstünde Deniz Kaya Özcan’a yazan bir kağıt.Ne olabilirdi acaba o adamdan mı gelmişti,daha adını bile bilmediğim o adam.Deniz kafasını boynuma gömmüştü,bunu fırsat bilip kağıdı elime aldım.

Açıp okumaya başladığımda hayatım en berbat satırlarını okuduğumu fark ettim.

Ahmet ATLI’dan

”Deniz Kaya Özcan bu satırlar sizin elinize ulaştığında çoktan izimi kaybettirmiş olacam.Sizin başımıza gelenlerin olma sebebi benim hepsini ben planladım.Sana ve Derin’e karşı olan nefretimi böyle bir araya getirdim.Artık size başınızın beladan çıkmadığı mutsuzluklarla dolu bir hayat diliyorum..."

Elimdeki kağıt yere düşünce Deniz ne olduğunu anlamış olacak ki benden ayrılıp yerdeki kağıdı eline aldı.Ben hala okuduğum satırların şokundan çıkamazken,Deniz bunu bana nasıl söylemediğine inanamıyordum.

"D-Deniz biliyormuydun neden,neden bana söylemedin!"Ben Deniz’e hayrkırırken o hala kağıda bakıyordu.Benim haykırışımı duyunca başını kaldırmıştı.Ben baynyonun kapısına doğru ilerlerken Deniz kolumdan tuttu.

"D-Derin sana yemin ederim bende az önce gördüm,görseydim bunu sana söylemeyeceğimi mi sanıyorsun?"Biliyordum söylerdi ama şu an bunu düşünecek zamanın yoktu.

Duvara yaslandım ve kafama iki elimin arasına alarak yere çömeldim.Gözyaşlarımı saldım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Bunları birinin yaptığını biliyordum ama babam olma ihtimali aklımdan bile geçmiyordu.

Üstelik açıklamaya ihtiyaç bile duymamıştı.Ben sinir krizi geçirirken Deniz gelip beni olduğum yerden kaldırdı.Onu anlık sinirimle itmeye çalışsamda beni kucakladığı gibi banyodan çıkardı.Kollarında çırpınmaya devam ediyordum.

"N-Nasıl,n-nasıl yapar bunu Ahhhğğ!”Deniz beni sakinleştirmeye çalıştırsada faydası olmuyordu.

"Derin bana bak güzelim,böyle yaparak bir şey elde edemeyiz tamam mı o yüzden sakin olmak zorundasın!"Deniz’in söyledikleri ninni gibi geliyordu,uyku beni içine çekiyordu.

Gözlerim karardığında beni içine çeken şeyin uyku olmadığını anladım.Gözlerim tamamen karardığında son duyduğum şey Deniz’in ismimi haykırışıydı."DERİN,güzelim aç gözlerini hadi!"bilincim bedenimi terk etti ve sesler tamamen yok oldu...

~~Deniz’in Anlatımıyla~~

Derin gözlerimin önünde yığılmıştı.Bütün belaları başımıza babasının açtığını tahmin ediyordum.İstediği de buydu,Derin’in yıkılmasıydı Derin’den neden nefret ediyordu anlamıyorum.

Benden nefret etmesini normal buluyordum.Kızına yaptıklarımdan sonra nefret etmekte haklı olabilirdi.Kızını yaptıklarına dayanamayıp onu resmen satın almıştım ama sadece Derin için yapmıştım.

Onu seviyordum babasının ona yaptıklarına bile bile göz yumamazdım.Babası aç gözlü bir insan olduğu için para karşılığı kızını bana vermişti.Kendimden utanıyordum ama Derin’i o pisliklerin içinde bırakamazdım.

Derini kucağıma aldım ve yatağa bıraktım.Doktoru ve Aras’ı aradım,ikisininde gelmesini beklerken kapı çaldı.Kapının deliğinden dışarıyı kontrol ettiğimde siyah takımlı adamlar gördüm.Bir saniye yoksa bunlar Ahmet Atlı’nın adamları mı?

Kapının arkasındaki çengeli sessizce takıp içeri geçtim.Derin’i kucağıma aldım ve bu otel odasınını seçmemin sebebi olan gizli bir odanın önünde durdum.Kitaplığın arkasında duvarın kapı olduğu bir oda vardı

Kimsenin fark edemeyeceği bir yerdi.Kitaplıktaki bir yere elimi koydum ve kapı açıldı.Derin’in içerideki yatağa bıraktım,kapıya doğru ilerledim ama bu sefer kendimi tehlikeye atıp onun canını yakmak istemiyordum.

Telefonlarımızı ve bilgisayarı aldım ve odaya girip kapıyı kapattım.Birazdan kapıyı kıracaklardı ama yalıtım sistemi iyi olduğu için onların sesi bize gelmeyecek,bizim sesimiz onlara gitmeyecekti.

Telefonumdan Aras’ı aradım.”Aras doktora haber ver sende o da gelmesin anladın mı?"

"İyi,tamam da neden?"

"Ahmet’in adamları burada biz şimdi kitaplığın arkasında ki odaya girdik,bizim adamları topla buraya gelin!"Aras’a bunları söyledikten sonra telefonu kapatıp Derin’in yanına geldim.

Başını bir öpücük kondurdum.Gözleri yavaş yavaş kıpırdamaya başladı,komidinin üstündeki suyu alıp uyanmasını bekledim.Tamamen uyandığında oturur pozisyona gelip sırtını yatak başlığına yasladı.

Elimdeki suyu verdim,içtikten sonra bana döndü.

"Deniz,burası neresi?"söylesem mi söylemesem mi diye düşünüyordum ama artık ondan bir şeyleri saklamak istemiyordum.

”Güzelim bak söyleyecem ama kötü olmak yok."hızlıca kafasını salladı.

"Ahmet’in adamları buraya gelmiş,bir şey olacağından değil önlem amaçlı burada kalıyoruz.Merak etme birazdan Aras’ta gelecek,yani korkmanı gerektiren bir şey yok ben burdayım"

Derin’in yanına yaklaşıp onu kollarımın arasına aldım.Kafasını boynuma gömdü.Bir kaç dakika böyle durduk ve benden ayrılıp yüzüme dolu gözlerle baktı

"Deniz neden bana bunu yaptı?b-ben onun hayatına karışmazdım,ona engel olmazdım neden yaptı?"Derin’in gözlerinden bir damla yaş geldi.Onun ağlamısı benimde canımı yakıyordu.

"Derin bak güzelim,o sana bunları neden yaptı bilmiyoruz ama artık bir şey yapamayacağını biliyoruz.Bu yetmez mi sevgilim?"burukça gülümsedi ve kendi kolların arasına bıraktı.

"Deniz seni çok seviyorum ve iyiki yanımdasın şuan sen ve Aras’tan başka kimsem yok."Yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu ve bakışlarım dudaklarına kaydı.Şuan bana ilaç gibi gelecek olan tek şey o dudaklardı.

Daha fazla dayanamayıp dudaklarımı dudaklarına değdirdim.Yaklaşık beş dakika böyle kaldık.Kulağımıza gelen öksürme sesiyle irkilerek birbirimizden ayrıldık.

"Öhhğğm bu güzel anı bölüyorum ama dışarı adam kaynıyor!"Aras’ı orada öldürmek istiyorduk.Az önceki anımızı bölmemiş gibi birde kızı korkutacaktı.

Aras’a ölümcül bir bakış attım ve daha fazla konuşmamasını sağladım.

~~Derin’in Anlatımıyla~~

Aras’ın söylediklerinden sonra tedirgin olmamış değildim ama yanımda Deniz vardı.Ona güveniyordum çünkü bu zamana kadar beni koruyan oydu.O sırada aklımdan bir kaç cümle geçti bu cümleleri kendime yazmıştım.Bu satılar bana beni yansıtıyordu.

"Hiç kendisi bir odaya kapatılmış gibi hissettiniz mi,çıkmaya çalıştığınızı ama defalarca başarısız olduğunuzu hissettiniz mi?O anda birinin size gelip kapıyı açtığını düşünün,Kendinizi onun kollarına bıraktığınızı düşünün,seçeceğiniz kişi o mu olur?O’na anahtarları veren kişi mi olur?..."

Benim hayatımda böyleydi ailem beni Deniz’e vermişti seçeceğim kişi kim olurdu?inananacağım kişi kim olurdu?Bütün soruların cevapları bugün tamamlanmıştı...

Yeni bölüm geldii

Okullar açılacağı için iki günde ya da üç günde bir atabilecem

Ama uzun ve açıklayıcı bölümler yazmaya çalışacam

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn

Umarım beğenmişsinizdirrr💗