Sabah beşte yatmıştım tüm gece abimle konuşmuştuk. Bütün aileyi biliyordum sayesinde. Ama çabuk alışmıştım yüregimde ki boşluk dün gece dolmuştu. Çabuk kabullenmiştim. Zaten yıllardır onları görmüyordum dahada geç kalamazdım.

Kapımın çalmasıyla yataktan kalktım. "Alevim müsait misin? " çok düşünce liydi benim abim. İkiz kardeşlerim ama raporda ben ondan yarım saat sonra dogmuşum gösteriyordu aramızda otuz dakika vardı ama benden büyüktü sonuçta. "Müsaitim abi gel"kapıyı yavaşca açtı.

Kayra: Kızım sen nasıl askersin bu saatte uyanıyorsun .

Alev: Valla kapıma da dayanmasan dahada uyurdum.

Kayra : Hadi kalk annemgil geldi .

Alev : Hangisi.

Kayra yüzüme baktı ben kahkaha atarken o yüzüme boş boş bakıyordu.

Kayra : Dalga geçme ya ikiside geldi hem

Alev: Tamam geliyorum.