22 YIL SONRA

"Komutanım biz iyi güzel operasyona geldikte bu muhabir bizle niye geliyor."diye sormuştu Asiye.Aslında bu ilk soruşu değildi farklı şekillerde sormuştu.Komutan Asena sabretti susar diye ama dayanamamıştı.

"Asiye!susmasan birazdan ora gelir seni bir sustururum bir daha konuşmaya cürret edemezsin Anladın mı?"diye kükreyevermişti.Kenardan Cengiz konuşmaya başladı.

"Asiye lütfen süs yoksa komutan gelir hepimizin ağzına eder yalvarırım" Asena komutandan çok korkarlardı çünkü disiplinli,sert ve neredeyse sürekli kızgın biriydi.Bu yüzden kimse birşey diymezdi.Fakat bir anda silah sesleri artmıştı.

"Ben şimdi içeri giriyorum sakın kimse peşimden gelmesin!"demişti Asena çünkü içerde ekipten Cihangir vardı.Koşarak içeri girdi etrafı taradı ama burada Cihangir yoktu.Time söylemişti bu durumu herkes dikkatlice her tarafa bakıyolardı.Sonunda Cihangir'i mağara girişinde buldular.Daha Asena çıkmadı herkes endişeyle onu bekliyordu.Bir anda mağaranın girişi toz bulutu kaplamıştı ve o silüet görünmüştü heybetli saçları at kuyruklu elinde terörist leşleriyle girişte belirmişti.Gözü Cihangir'i görünce bir anda bağırmaya başladı

"Nerdesin sen!Benden emir gelene kadar dışarı çıkmayacaktın korkuttun gerizekalı her tarafta seni aradık bir daha kafana göre iş yapmayacaksın Cihangir" bağırdıktan sonra elindeki leşlerietrafa fırlattı.Tabii bu timin bütün oparisyonları böyleydi vatan için herşeyi karşılarına alabilirlerdi.Peki bu kadar gözü kara olanlar,kimdi bunlar?

Onlar;

Kızıl Elma timi

Asena BOZKURT yüzbaşı

Fatih ÖZTÜRK kıdemli üsteğmen

Cengiz ÇEVİK üsteğmen

Asiye SÖNMEZ Teğmen

Cihangir YILDIZ kıdemli başçavuş

Tuğrul YILMAZ Kıdemli üstçavuş

Tolga KARABULUT kıdemli çavuş

Alparslan ÇELİK başçavuş

Attilla YALÇIN üstçavuş

Gözleri pek bir timdi.Devlet ne derse onu yaparlardı sonunda ölüm bile olsa.Onların en büyük hayallerinden biriydi şehit olmak.Onlara göre 'hangi türk şehit olmak istemezdi'.Onlar intikam alıyordu darbede şehit düşen,operasyonlarda şehit düşenler için.Onlar sadece intikam alacaktı özellikle Asena babasının intikamını alacaktı bu aklının en ücra köşesinde bile olsa bu hedefi gerçekleştirecekti.Ve babasını ve annesini kim sukiast ile öldürüp kaza süsü verdiyse özellikle kendisi öldürecekti ama daha ağır birşekilde.Sadece intikam istiyordu ve bunu yapacaktı çünkü türk askerinin gözü kara olur onunda gözü karaydı.Peki abisi Fatih neredeydi?Kazadan sonra niye devlet abisini onlara vermedi? Aklında bu tarz binlerce soru vardı.Bu sorularla birlikte askeriyeye doğru yola çıktılar.

∞

2 gün sonra

"Koğuş kalk! Koğuş hadi saat 6.10 kalkın hadi" tüm tim kalkmıştı herkes hazır ol vaziyetine geçmiş komutanın diyeceğini bekliyordu.Asena cebinde bir kronometre çıkardı ve düğmeye basıp konuşmaya devam etti "tam 10dakika 5 saniye sonra aşağıda bekliyorum geç gelene ceza olarak tüm askeriyede ki tüm çimleri parmaklarıyla biçtiririm bu arada 9 dakika 3 saniye" diye saymaya devam ederken kapıyı açmış merdivenlerden inmeye başlamıştı bile.Timin hepsi daha neyin ne olduğunu çözememişti ama ceza yememek için hızla giyinip indiler.Timin neredeyse hepsi inmişti."3-2-1 ve 0 herkes burada mı tim?"diye bağırdı Asena.Hemen söze girdi Tuğrul "komutanım Atilla yok, geç kaldı"diye Attilla'yı ispiyonladı.Koşarak geldi ama ne çare bütün askerîyeyi tek tek alet olmadan biçecekti."Tuğrul! Sende ne ispiyoncusun ya söylemesen farketmeyeckti" diye söylendi Attila."Attilla o demeden ben fark etmiştim toplama nedenini açıklayacaktı Asena."Evet,kızıl elma timi bugün bu saatte ne işim var diye sorguluyorsanız-"dediği an sözünü Tolga kesti."Estağfurullah komutanım ne sorgulaması öyle demeyin anama babama sözmüş olursunuz"dediğinde tüm tim gülmeye başlamış."Tim sessizlik!Dün gösterdiğimiz üstün başarı ve 25 ölü terörist ve 20 tane canlı halde cezasını çekmesi için buraya getirdiğimiz teröristten dolayı.Gökhan Albay size kıyak geçip izin günü verdi.Herkes koğuşa eşyalarını toplasın acil bir durum olmazsa 1 hafta boyu izinlisiniz" diye bağırı.Tüm tim koşarak koğuşa çıkıp eşyalarını toplarken Asena abisi,annesi ve babasının olduğu fotoğrafa bakıyordu.Yanına Fatih yaklaştı ve sordu" bu abin mi?" parnağı Asena'nın abisini göstererek.Asena sadece kafadını sallamakla yetindi.

"Şuan nerede?"

"Kayıp.Devleteydi ama şuan nerede ne yapıyor bilmiyorum"Peki annen baban?"

"Onlar benim 4.yaş doğum günümde Adana'ya yola çıktılar sonra kaza süsü verilen sukiastta hayatlarını kaybettiler.Abimde onda kayboldu" burnunu çekti o günü hatırladıkça kötü oluyordu devam etti."O günden bu yana bana anneannem bakar yani 22 yıldır"bunu dediğinde Fatih koşarak dolaptan bir fotoğraf çıkarıp Asena'nın yanına geri geldi."Bak buda benim kız kardeşim"dedi fotoğraftaki kumral saçlı,ela gözlü kızı göstererek."Ben kaza geçirip başka bir aile beni evlatlık alana kadar onla yaşıyordum"

"Kazayı ne zaman geçirdin?"merakla sordu Asena.

"18.08.2003 tarihinde neden ki"

"Benim annem,babam ve abim o tarihte kaza geçirdi"dedi heyecanla.Acaba abisini buldu diye heyecanlandı.İkiside aynı anda "NE!" diye bağırdılar.Asena apar topar konuştu"Fatih kalk benim memlekete anneannemin yanına gidiyoruz"

"Yavaş sakin ol memleket nere?"

"Çannakkale Gökçeada'ya"

∞

ÇANAKKALE/GÖKÇEADA

Sonunda memleketime gelmiştim.Anneannemi uzun zamandır görmüyordum.Aslında karşıydı benim asker olmama ama beni yinede desteklemişti.Evimin önünd geldimgeldim o kadar çok özledimki anlatamam.Ben bunları düşünürken Fatih konuştu.

"Geldikte sürpriz mi yapcaz gircek miyiz?"

"Aslında anneanneme demedim.Ona büyük bir sürpiz olacak"demiştim.Ama geçektende sürpiz olacaktı.Bunları derken arabadan indik ve kapıyı çaldım.Büyük ihtimalle teyzemler vardı içerden anneannemin ve teyzemin seslerini duyuyordum.

"Börçe!Git şu kapıya bak kim gelmiş" dedi içerden anneannem.Teyzem geldi ve kapıyı açında şaşırdı tam bağıracakken.

"Teyze lütfen süs sürpriz yapcam"dedim fısıldıyarak.Teyzem sadece kafasını salladı.Hala şoktaydı."Börçe kim gelmiş yavrum?"diye seslendi anneannem.O seslenir seslenmez üniformam ile içeri girdim.Anneannem beni gördüğü gibi "Yavrummm!" diye bağırmıştı.Sarıldıktan sonra Fatih'ede sarıldı.Açıkcası şaşırmıştım.

"Yavrum adın nedir senin?" dedi anneannem

"Fatih teyzem Fatih Öztürk"dediğinde anneannem durdu.

"Ayyy!benim kaybolan torunumun adı.Sana torunum gibi davranabilir miyim?" dedi masumca öyle güzel dediki bende duygulandım.

"Teyzem istediğin gibi davran"demişti nazikçe.

"Acıktınız mı Asenam"dedi bana.

"İyi olur aslında Şeyma Hanım" genelde anneanneme Şeyma Hanım diye seslenirdimşımardığımda yapardım.

"Gelin o zaman size anneanne çorbası yaptım veriyim kınalı kuzularım."diyince hemen masaya geçmiştim.En sevdiğim çorbaydı zaten havalar soğuk gidiyordu.Fatih kıtlıktan çıkmış gibi yediği için anneannem bana şöyle bir soru yöneltti.

"Yavrum siz şu güzel çocuğu aç mı bırakıyorsunuz?" Fatih'i göstererek.Fatih şöyle cevap verdi.

"Ya teyzem sizin şu kızınız benim komutanım çok ağır çalıştırıyor"dedi masumca.Biranda şaşırmış numarası yapmıstım."kızım niye bu kadar zorluyosun çocuğu" sessiz kalmıştım çünkü çok özlediğim için sadece yemek yiyordum.

∞

Yemeklerimizi yemiştik oturuyorduk.Anneannem sanki ben gelmemişim gibi davranıyordu.Sadece Fatihle ilgileniyordu.Evet,sert bir komutan olsamda tek çocuk gibi davranabildiğim yerdi bura.Dayanamadım söyledim.

"Anneanne beni unuttun bakıyorumda."

"Yok yavrum ne unutması seninkede ilgileniyorum ya"

"Tamam sen öyle diyorsan öyledir"demiştim ama artık sıkıldığım için dışarı çıkacaktım.

"Anneanne ben çıkıyorum."

"Nere kınalı kuzum?"

"Öyle anneanne hadi güle güle" cevabını dinlemeden çıkmıştım.Arabama atlayıp gezmeye çıkmıştım

Birkaç saat sonra eve gelmiştim.Saat çok geç olmuştu bu yüzden herkes uyuyordu.Eski odama gidip üstüme pijamalarımı giymiştim.Neflixten 'prens'izliyordum.Gece 2.30'a gelirken uyumuştum.Sabah telefonumun çalma sesiyle uyandım.Gökhan Albay arıyordu hemen açtım.

"Günaydın komutanım"

"Günaydın Asena önemli bir operasyon var ve bu operasyonu senin timinden başka kimse yapamaz en iyi tim olarak siz yapmalısınız"

"Estağfurullah komutanım ne demek tabii ben hemen diğerlerine derim."

"Tamam güle güle Asena"

"Güle güle komutanım".Anneannem çağırmıstı kahvaltıya.Kahvaltı hazırdı oturdum ve yemek yerken konuşmaya başladım.

"Anneanne biz bugün gitmemiz gerekiyor operasyon var."

"Ama kızım daha 5 gününüz var"

"Anneanne acilmis.Fatih hazırlan."

"Tamam komutanım" kahvaltımızı yapmıştık.Salonda otururken anneannem önemli birşey söyleceğini dedi ve başka bir odaya geçtik.