İyi aksamlarrr. Nasılsıniz bazı rahatsızlıkların nedeniyle 3 gündür bölüm atamadım ama sizi çok özledim eminim ki sizde beni ve alyayı özlediniz bu arada yan kurguma da bakabilirsiniz♡ fazla uzatmadan hikayeye geçelim.

Alya

-----------

"Adamlar bide utanmadan mesaj mı atıyor? E biz neden polislere söylemiyoruz?"

"Lan daha kaç kere anlatıcam. Adam beni izliyor üstüne üstlük tehdit ediyor."

"Oda var dimi?"

"Evet oda var!"

10 dakikadır Uraya olanları mesajları ve adamları anlatmaktan dilimde tüy bitmişti. Ağrıyan başımın içinde sesleri çınlayan minik Cengiz!

Hiç düşünmeden kendimi koltuğa doğru bıraktım. Bıraktım ve kafamda ki Cengizin anılarıyla birlikte tam gözlerimi kapatacaktım ki! Bir ses geldi...

"Abya mendiy alımışınız?" Arabanın kapısını sertçe açtım ve arabadan fırladım. Hemde ne fırlama açtığım anda yere düştüm;

"Cengizz! Ablacım!"

"Apya?"

"Cengiz."

"Gel hadi çabuk."

"Gelilolum apya bekle beni."

Üstündeki kirli ve eski kıyafetleri umursamadan kucağıma alıp o yumuşak kokusunu içime çektim. Öyle huzur vericiydi ki. Ama mutluluğumuzu gören arabalar dayanamadılar. Tabi başladılar kornalar basmaya.

"Zıkkım lan zıkkım!"

Çirkefliğim ve Cengizle birlikte arabaya bindik. Ama hayla gitmemiz gereken bir buluşma vardı. Onu napacaktık?

"Cengiz sen n'aptında buraya geldin?

"Kaçtım."

"Nee. Sonra ne oldu."

"Biy amca beni buydu Bee bana mendiy vaydi sat dedi. Bende yaptım."

"Tamam şimdi biz bir yere gideceğiz ama sen ses bile çıkarma tamam mı?"

"Damam"

Cengizden de onay aldıktan sonra arabayı hareket ettiren Uray da sevinçten ölmek üzereydi. Yada ben öyle sanıyordum.

Aklım benden izinsiz ne yapacağımızı düşünürken. Aklımın bir köşesinde yanan ışıkla duraksadım. Buraya çok yakın bir yerde olan karakola cengizi bırakacak Sarp beye haber verdikten sonra o Cengizi alacaktı. Biz ise normal bir şekilde buluşmaya gidecektik.

Bulduğum zekice fikri Uray a da anlattıktan sonra hızla yola devam ettik.

Cengizi karakola bıraktık. Ve sırada Sarp beye haber vermek lazımdı. O işi Uray üstlenmişti. Araba hayla karakolda duruyordu. Telefonunu çıkaran Uray hızla bir kaç yere girip bir numaraya bastı.

"Alo Sarp amca biz Cengizi bulduk şuan karakolda gelip alabilirsiniz benim biraz işim çıktı tamam. Tamam. Görüşürüz."

"Noldu, ne dedi, gelecekmiymiş?"

"Evet gelecekmiş."

"Hadi o zaman geç kalmayalım."

                                                                &

Kasefet ve rutubetli ortamda durmaktan bulanan midem adeta bana sövüyordu.

Bide adamın suratına kusuyormuşsun.

İç ses senden hiç adam olmayacak değilmi?"

Sanki senden olcak.

Kes! 

Ok.

İç ses!

Dalgınlığıma yok eden sesle yerimden sıcradim. Karşımda duran adamı görünce kendimi tutamayıp bir kahkaha patlattım tabi şu dilimde susmasa olmazdı;

"Tipe bak lan bumu çete lideri."

Gülmemi durduran şey duyduğum tetik sesiydi. Adamın bana yönelttiği silah o kadar Azraile benziyordu ki...

"Tamam vallaha özür dilerim."

Adam silahı yavaşça suratımın ortasından çekerken. Tüylerim diken diken etmişti açıkçası ölüm sessizliğini bölen şey adamın cırtlak sesiydi.

"Evet Alya hanım kardeşiniz elimizde o yüzden ne desek yapmak zorundasınız. Çünkü başka seçenek yok. Öyle değilmi? Neyse asıl konumuz şu Cengizi almak istiyorsan bu iki seçenekten birini seçmelisin. Seçenekler şunlar:

1)Sarp beyin yaşamına son vereceksin.

Ama bu zor diyorsan bir seçenek daha var.

2) Bizimle geleceksin.

"Ne"

"Nesi yok küçük hanım. 1 veya 2.10 saniyeniz var."

"9"

"8"

"7"

"Alya bana bak yapmak zorunda değilsin inan bana gerçekten başka bir yol bulabiliriz."

"3"

"Tamam tamam seçiyorum sizle geleceğim yarın akşam sokağın sonundaki parkta buluşalım."

"Tamam anlaştık şimdi iyi günler."

                                                  &

Eve gelip cengize sarıldım duş almıştı birazda konuştuktan sonra hemen odama geldim...

Son

Finishitooo

Naberrr

Ya ben aile kurgusu yazcaktim noluyoo

Oyy cengo oyyy

Yazariniz hasta ölücem öksürmekten ama sizi bölünsün bırakmamaya calidicam iyi aksamlar