Alya

------------

Gece aniden yataktan sıçradım. Telefon öyle gürültüyle çaldığı için bu normaldi. Telefonun ekranına bakınca Miray olduğunu fark ettim. Bu saatte aradıgına göre bisey olmuş olmalıydı.

"Alo! Miray noldu iyimisin."

"Beni dinle! Alya bana yardım etmen gerekiyor bir yere geldim ama bilmiyorum her yer kapalı lütfen geliyorlar kapatmam lazım."

"Nee Mir...." Telefon yüzüme kapandı. Yorganı üstümden atıp. Elimde telefonla merdivenlere geldim. Merdivenleri üçer üçer çıkarak. Sarp Beyin odasının önünde durup kapıyı çaldım.

Kapı açılınca Sarp Bey uykulu gözlerle bana bakıyordu. " Kızım bir şey mi oldu?"

"Ben telefon Miray adamlar..." korkudan olsa gerek kelimeleri birbirine karıştırıyordum. Sarp Bey ellerimi tuttu adete beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Kızım sakin ol gel aşağıya inelim bir su iç kendine gel hadi." Serpil hanım da yanımıza geldi ve bana güven vermek istercesine omzumu sıvazladı.

Saat: 00.00 Miray

________________

"... Birak dedim sana bırak, bırak." Sinirle bir tekme savundum ve tam on ikiden. Yani biliyoruz bizde biseyler.

Adam acıyla inledi:" Seni hatsiz it

"Tühh, terbiyesiz,dağ hayvanı. Biraz kibar ol kibar." Sinirle suratına tükürdüm. "Bir kızı kacıramadınız.Salaklar. Doğrusunu söylemek gerekirse. Aslında bende kolay lokma değilim ha."

Adam sinirle üstüme atıldığı sırada," Egoist şırfıntı" bir hareketle daha kaçmayı başardım ve dilim yine durmadı tabi ki;

"Ona Egoist değil özguveni yüksek denir. CAHİL." Evet çok konuştum ve bu sırada kafama bir darbe aldım ve gerisini hatırlamıyorum.

                                               &

Bir sandelyedeydim. Ve ellerim arkadan bağlanmısti. Ahh ne klasik. GERIZEKALILAR. Cebimdeki bir şey vardı. Galiba telefonumu yanıma bırakmışlar dı.

Allahim sen beni bu manyaklar dan kurtar lütfen yarabbi. Bu kadar mallık banada fazla.

Ağzıma bez tıkamıslardı. Dilimin ucuyla itip eski beyaz bezi ağzımdan çıkardım.

Arkadan hemen telefonumu almaya çalıştım. Bir dakika ne ellerimi bile bağlamamıslar. Tövbe yarabbi. Ellerimi titrerken telefonumu aldım. Mesajlar bölümüne ilerledim.

Hemen Alyanin numarasına bastım ve aradım. Telefon üçüncü çalışın da açıldı.

"Beni dinle! Alya bana yardım etmen gerekiyor bir yere geldim ama bilmiyorum her yer kapalı lütfen geliyorlar kapatmam lazım."

Acilen telefonumu kapattım ve cebime koydum ama nafile fark etmişlerdi. Adam keyifle yanıma gelip telefonumu aldı. Aldığı gibi yere fırlatınca;

"Napiyorsun lan aç köpek. O senden pahalı." Ellerimin bağlı olduğunu sanıyordu ve yanında adamı yoktu fırsattan istifade hemen üstüne atıldım. Hazırlıksız yakalanmıştı. Yere yuvarlandık.

Düşündüğümden de güçlüymüş. Beni tuttuğu gibi fırlattı. Sert ve pürüzlü zeminde yuvarlanıp, kafamı çarptım gerisini hatırlamıyorum.

Yazardan^_^

~~~~~~~~~~~

Alya arkadaşının aramasında sonra Sarp Bey be Serpil hanım da yanına gelmişti. Alya sakinleştikten sonra her şeyi anlatmış, Ve karakola doğru yola koyulmuşlardı.

Alya nın telefon sinyallerini sayesinde Mirayın konumunu anlaya bilirlerdi. Alya telefonu teslim etti. Ağlıyordu hayatında hiç bir zaman kimse için bu kadar ağlamamıştı.

Kendini çok halsiz ve perişan hissediyordu. Daha düne kadar beraber konuşmuşlar dı. Ama şimdi arkadaşının nerde olduğunu kiminle olduğunu ve neler yaptığını bilmiyordu.

O sırada komiserin elindeki telefon titredi. Bu tanınmayan bir numaraydı. Bir video gelmişti. Alya telefonu komiserden almaya çalışsada komiser izin vermedi. WhatsApp a girdi ve videoya tıkladı.

"Kıyamam birilerinin arkadaşı acı çekiyormuş. Aslında...

Biliyormusun kıyarım..." Bıçağı baygın Mirayin bileğinde öyle bir gezdirmisti ki baygın olmasına rağmen, hafif bir çığlık duyulmuştu.

Alyada aynı anda bir çığlık attı ve kendini yere attı. Bacakları artık tutmuyordu. Videonun devamını izlemeye devam edemedi. Gözleri kapandı ve kendini uykunun güzel kollarına bıraktı.

                                                 &

"Kızım." Serpil hanım hastanede kızının yanında kalmıştı. Sarp Bey ve polisler ise adamları bulmak için yola çıkmışlardı bile...

"Anne noldu? Başımm."

"Tamam Annecim dur bir dakika hemşireleri çağıralım." Alya 3 saatin ardından gözlerini tekrar açmıştı. Serpil hanımı koridora çıkıp çağırdığı hemşire içeri girerken Serpil hanım bir telefon aldı:

"Alo Hayatım Hizmetçilere söyle kapıyı kilitlesinler. Çabuk hadi!"

"Anlamadım Canım no luyor. İyimisin, Aloo."

"İyiyim canım ne dediysem onu yap Cengizi alıp çatı katına çıksınlar."

Telefon kapandığı an Serpil hanım telefonun u hemen açıp hizmetcilerden birinin numarasını aradı;

"Rukiye hemen kapıları kilitliyorsunuz ve Cengiz ile birlikte çatı katına çıkıyorsunuz. Hadi."

"Hemen Serpil hanım." Telefon kapandı ve Serpil hanım tekrardan Hastane odasına kızının yanına geldi...

4 saat sonra ♡

Alya

---------

Uyuşmuş ayağımı zorla yataktan indirdim. Klasik hastane terliklerimle hemen telefonuma uzandım ve belki bir umud Mirayın numarasını aradım ama calmıyodu bile. O sırada koridordan bir çığlık geldi;

"Kızımmm" Bir kadın bağıra bağıra ağlıyordu. Hızlıca ayağa kalktım ve kapıya doğru yürüdüm. Kapıyı yavaşça araladim. Bir kız setyedeydi ve bu tarafa geliyordu. Oda ne MİRAY!

"Mirayyyy." Koşarak setyeye tutundum. Hemşirenin biri;

"Çok kan kaybetmiş acilen ameliyata alınması gerekiyor! Deyince aniden dondum. Buz kestim. Ve sedyeyi bırakmak zorunda kaldım...

Saatler geçmiyor

Bu rüzgar artık esmiyor

Bana senden kalan hatıralarda yetmiyor.

Ellerim üşüyor fotoğraflar konuşmuyor...

Kafamda çalan şarkıyla kendimi dünyaya tekrar kapattım...

Huh bitti

Kaçirma aşkımı bir ben bir Allah birde nisa biliyor😁

730 kelime yazdim ellerimi hissetmiyorum

Şarkı olamasa olmuyo haberiniz olsun

Şarkı: AH CANIM SEVGILIM

En keyifli bölümdü ha sizce?