Helöooooo nabersiniz evet okuldaki arkadaşlarım

Şevval

Safiye

Zeynep

Deniz

İrem ile planladığımız tam olarak 2 saat süren bölüme hoşgeldiniz

Alya

~~~~~~

Gelen kişi kapıdan geçince hızlıca 0 yazan düğmeye basarken aynı anda oda elini benim üzerime koydu. Hızlıca geri çekilirken. Yanaklarım kızarmıştı

Böğğghh askkkk kokusuu

Kes sesini iç ses!

Yanımda duran kişinin yani sanırım Uray in yüzündeki gülümseme büyüyordu. Aslında o güldükçe benimde gülesim geliyordu. Ahh içimdeki bu duygular neden böyle!

Ben aklımda ki seslerle uğraşırken aniden asansör durdu. Işıklar da aynı anda gidince refleksen Urayın koluna yapıştım. Onun yüzündeki korku ve heyecanlı gülümsemeyi görünce suratını dağıtasım geldi.

Zaten bunu farkettigimde geriye çıktım. "Böyle bir şey yaşanmadı tamammı?" Verdiğim tepki karşısında kendi cidden bu sefer tutamadı ve kahkaha atmaya başladı.

Bende onu duyamaz oldum kalbim teklemeye hatta hiç atmamaya başladı. Kalbim sıkışıyor du. Darlanıyordum. Hareket edemiyorum. Sadece yere çökmüş ellerim kenetlenmiş hareket edemiyordum. Ellerim, ayaklarım kafam, boğazım, karnım. Hepsi benden habersiz işliyordu sanki.

"Kurtar beni!" Ağzımdan dökülen tek kelime buydu. KURTAR BENİ!

Gözlerimin önü kararmaya başladı. Ve zihnimde önceden yaşadığım bir anı gözlerime yansıtılması başladı.

"Al Samet eti de senin kemigide 2 saate alırım." Beni köpek gibi adamın önüne iten babam. Zihninde ne planlar olduğunu bilmediğim o adam SAMET TEKİR

"Yürü!" Gelen emirle nereye gideceğimi bilmeden ilerlemeye başladım.

"Asansörü çağır." Eski ve bir o kadarda pis tuşa bastım. İçeri girdim arkamdan girdi ama yüzünde bir tebessüm vardı. Üstüme yürümeye başladı ve ben daha tepki vermeden yüzüme karnıma ve kafamı yumruklar tekmeler indirdi. Kendimi savunmaya çalışarak çığlık atmaya başladım.

"Dokunma,dokunma,dokunma,dokunma!

Sayıklayarak uyandım bir yataktaydım. Baş ucumda bir şişe su ve kapıdan gelen sesler. Serpil hanımmıydı bu? Evet evet oydu. "Oğlummm, oğlumm hanginize yanayım benn." Hüngür hüngür ağlıyordu.

Olayın ciddiyetini anladığımda acilen yataktan kalktım. Ve kapıya ilerledim ayaklarım her seferinde soğuk zeminle buluşuyordu.

"N'oluyor burada!" Uray Koşarak yanıma geldi. "Senin dinlenmen gerekiyor geç sen kolumdan tutup. Beni odaya doğru sürükledi. "Çek elini! Ne olduğunu öğrenmeden şurdan şuraya gitmem."

"Sen hep böyle inatcımısın? Neyse geçte anlatayım." İstediğimi almış bir şekilde içeri geldim ama huzursuzdum.

"Kardeşin."

"Cengiz mi?"

"Evet az önce biz asansörde kaldığımızda onu... onu kaçırmışlar!"

Kalbim yine teklemeye başlamıştı. Kendimi tutamıyordum. Tam o sırada Uray bana sarıldı ve "Sakin ol tamam her şey geçecek sana söz veriyorum Cengizi sana getireceğim.

Krizi fırsata çeviren şerefsiz.

İç ses şuan sırası değil.

Off tamam ne yaparsan yap.

Kendimi onu kollarına bıraktım hüngür hüngür ağlıyordum. Sarp Bey ve Serpil hanım benim için çok fazla bişey ifade etmesede Cengiz benim için çok özeldi...

                                    Son

Bittiiiiiii öncelikle sınıf arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum biz işi abartim akıllı tahtadan da okuyup düzeltmeye başladık.

Urayımmmmmmmmmmmm

Cengizimmmmmm

Size söz verdiğim gibi saat 20.00 da bölümü paylaşacağım her gün iyi aksamlar ve keyifli okumalar dilerim★