Tutarmı acaba bu bölüm konusna hayranım. Sizide hayran bırakmak isterim.

Duru

---

"Tamam Ceyda sultan kapat geliyorum az kaldı." Telefonumu hemen arabada ki kaba bıraktım. O sırada gözüme yanda duran kahvem çarptı.

Bunu yaklaşık 15 dakika önce almıştım ve icinde olduğum telaşla unutmuştum. Neyse bir yudumdan kimseye zarar gelmez. Tam kahvemi alacağım sırada kulaklarım yoğun korna seslerinin etkisiyle sağır oldu resmen.

Kaza mı yapmıştım? Şimdimi ama nasıl. Zaten iki ayağım bir papuça girmişti bide bununla uğraşamazdım. "Napıylsun kardeşim sen ya önüne baksana kırmızı ışık yanıyor sana ama ya."

"Off aman senle uğraşamam al şu parayı çek git işim var."

"O parayı sen kendine sakla be. İstemez hem senin ehliyetin varmı?"

"VAR sanane Allah Allah."

"Getir bakım bi şu kasap ehliyetine."

"Tamam dur burda."

Trafik açılmıştı. Aslında kaçsam nolurdu ki. Mantıklı fikir ha. Zeki kızım. Hemen arabaya ilerleyip bisey arıyormuş gibi yapıp yavaşça arabayı çalıştırdım. O esnada telefonla konuşuyordu.

"Bayyy." Gaza sonuna kadar basarak hızla uzaklaşırken aynadan yüz ifadesini görseydiniz varya. Kahkaham tüm caddedeki sarıyordu. Şarkıyı son ses açıp haza bastım.

Cayıyorsam canım ederimden

Ne acımdan nede kederimden

Sana yıldızları ödediğimden

Ama haberin yok bunun bedelinden

Bi' yanım korktu bir yanı, âşık

Bi' yanım yandı en güzelinden

Bi' yokuştum nereleri aştım

Ama sana geldim ta ezelimden...

Bişey söyleyeyim mi? Ayarlasam böyle olmazdı. şirketin önüne geldiğim anda şarkı bitti. Hızlıca çatantamı ve telefonumu alıp. Arabadan çıktım.

"Geldim" Annem beni görünce Koşarak yanıma geldi. "Gel kızım. Açılışı da az kaldı Emre abinin oğluda gelirse hazırız gel biz içeri gidelim."

"Aynen ya zaten hava çok sıcak." Üstümde ince bir ceket ve crop olmasına rağmen hayla terliyordum. Sanırım İstanbul un en sıcak yazındayiz. Kapıdan girince yüzüme vurun serinlik le rahatladım. .

Koltuğa geçince canlı yayın açacağım aklıma geldi ve çantamı kurcalamak başladım. Ama telefonumu bulamayınca. Arabada kaldığını düşündüm. Ve hızlıca ayağa fırladım. "Anne telefonum arabada kalmış. Alıp geliyorum."

"Tamam yavrum." Çantamı koltuğa bırakarak hızla koşmaya başladım. Gerçi topukluyla ne kadar koşa bilirdimki?

Anahtarı elime alıp. Tuşa basarak arabayı açtım. Ve Koşarak içeriyi aramaya başladım. Ohh buldum. Arkamdan da aynı anda bir ses gelmişti. Kafa çevirdim ve şok oldum. Bu omuydu?

Kaza yaptığım çocuk yoksaa... Emre abinin yurt dışında ki oğlumu? Kimse kim ama bu kesinlikle Kaza yaptığım çocuktu...

                                             Soon 

Evet ne düşünüyoruz

D♥︎D

Konusunu çok sevdim

Zengo hikayesi haa

Acilen alyayada bölüm eklemeliyim o yüzden kısa yazdım. Ama diğer bölümler uzun olcak bu hikayeye 2 günde bir saat 21.00 da bölüm gelecek bilginize baybaygyyy

♥︎