"ÇİÇEKLERİN EFENDİSİ"

Kral Cerstal, oturduğu koltukta rahatsızca yerinden oynayıp gözlerini karşısında duran kehanetçiye dikti.

Gözlerini yerden kaldırmaya dahi tenezzül edemeyen Ophelia kralın ağır bakışları altında eziliyordu.

Cerstal yüreğine oturan yangından rahat nefes alamazken aklındaki kurnaz plan onu hem mutlu hemde aşağlık hissetiriyordu. Karşısında yüreğine bu yangını düşüren kadına tek hareketinde yanlış cümlesinde öldürecek gibi bakıyordu.

Sabır çekerek burun kemerini sıktı ardından sıkıntılı bir ses tonuyla yaverini çağırdı ve yeni doğan kızını buraya getirmesini istedi.

Dakikalar sonra Amelia kucağındaki bebeğiyle içeri titrek adımlarla girdiğinde bakışları ilk nefretle Ophelia'da durdu, ardından odaya korku dolu bir bakış atıp kızını korkuyla iyice kendisine yasladı.

Cerstal, Amelia'ya bakıp öne uzandığında Amelia korkuyla geri çekildi fakat kaçması onu olacaklardan alı koymayacağını anlayınca kucağında yatan bebeğini özlemle öpüp eşine uzattı.

Cerstal kadının önüne bebeği götürüp Amelia'nın çıkmasını istedi. Gönülsüzce bebeğine bakıp dışarı kendini savururcasına attı. İçinde ki korku konusunda gereğinden fazla haklıydı.

"İyi bak kızıma ve iyice emin ol Opelia tek yanlışında sana bunu ödetirim."

Ophelia bebeğin elini yavaşca korkarak kavrayıp elini kehanet küresine bastırdığında yine aynı sonucun çıkmasıyla küreyi göstermek amacıyla krala uzattı Opelia.

Kehanet küresine bakan Cerstal'ın dudakları acıyla kıvrıldı.

Yine aynı şey çıkmıştı bastığı her yeri çiçeğe çeviren bir kadın deli dolu başına buyruk.

Kucağındaki bebek huzursuzca kıpırdandığında, Cerstal kehanet küresine öyle bir dalmıştı ki bebeği bile unutmuştu aklından geçen sinsi planın huzursuzluğu küçücük bebeği bile sarmıştı.

Amelia kapıdan olanları dinlerken korkudan yüreği hep ağzındaydı yıllar sonra ilk defa bir evladı olmuştu ve şimdi onu kaybetmek üzereydi, Cerstal'ın diğer çocuklarını da evladı olarak görse de kendi öz evladı olma duygusu onda kendini daha farklı hissediyordu.

Cerstal kehanet küresinden bakışlarını çekerek en merak ettiği şeyi sordu, "Söyle bakalım Ophelia benim güzelim deli dolu kızımı dizginleyecek kişiyi."

Ophelia ard arda kafasını iki yana sallayıp konuştu, "Efendim bunu duymak dahi istemezsiniz belki ama... Onun kaderinde tek bir kişi yazılı olamaz bu imkansız tarihin en güçlüsü bin yıllık bir büyücünün bile erişemediği güce o daha doğar doğmaz sahip o en iyisi kader onu yönlendiremez."

Kral memnuniyetle gözlerini kızına dikti, her ne kadar mutlu olsa da, bir gün onun sonunu kendi elleriyle getirmesi gerekecekti ilgisizce sorular yönlendirmeye başladı.

"Ne yapacağız peki Ophelia onu nasıl koruyacağız?"

Ophelia, yanındaki kitabı açıp iyice inceledi yanlış bir bilgi vermekten çok korkuyordu bu yüzden en iyi bilgiyi ölçüp tartıp öyle krala söylüyordu.

"Efendim kitapta yazdığına göre bu gücün ortaya çıkmaması için aşırı sevgiden kaçınılmalıymış, sevgi içindeki gücü körükler ve erken yaşta fark edilirmiş. Bir başka kaynakta ise yanında büyü yapılmaması gerektiğini yoksa içindeki dürtülere engel olamayacağı yazıyor."

Cerstal kucağında yatan kızına huzurla bakıp simsiyah saçlarına dudaklarını bastırdı, bu hayattaki tüm şansı kollarının arasına aldığı bebekti.

Ophelia izin alarak bebeği kucağına aldığında, hissettiği güç bağı o kadar fazlaydı ki gözlerini bebekten ayıramıyordu.

Kulağına yaklaşıp sessizce kehaneti açıklamaya başladı, sadece onun anlayacağı bir dilde söylenen sözleri başka kimse anlayamazdı.

Ophelia başını kaldırıp Cerstal'a iğneleyici bir mutlulukla gülümsedi, "Efendim kraliçeye durumu ne zaman açıklayacağım."

Cerstal çenesini ovalayıp kurnazca Ophelia'ya baktı, "Yıllardır beklenen kehanetin gerçekleştiğini halka duyuracağız Ophelia."

Dehşet içinde baka kalan zavallı kadın küçük dilini tutmuş gibi kafasını aşağı doğru eğdi, eğer bu açıklanırsa bebek için bir felaket olurdu bunu o da biliyordu.

"Efendim yapamayız bunu çok tehlikeli olur bu."

Sertçe karşı çıktı Cerstal halkın öğrenmesini istiyordu çünkü halkın arasında düşmanları da vardı ve bu mutlak güç konumunu onların gözüne sokmak için gayet iyi bir fikirdi.

Sinsi bir cümle kurdu, "Eğer bunu açıklamazsak düşman krallıklar onu öldürecek Ophelia ama eğer açıklarsak yaklaşmaya dahi cesaret edemezler herşey onun iyiliği için."

Ophelia ne kadar karşı çıkmak istese de bunu yapamazdı kralın emrine karşı gelemezdi ama bunu açıklarsa onunda canına kast ederlerdi.

Adının kehanette açıklandığı bu küçük bebeğin kaderi bir karara bağlı kalmıştı, kralın şuana kadar evlat ayrımı yaptığı hiç görülmemişti hatta tüm çocuklarını ona göre eğitmişti ama bu bebeği hepsinden daha iyi eğitecekti.

Ophelia'ya verilen emir üzerine kral kucağındaki bebekle büyük balkona çıktı, onları korkuyla takip eden Amelia kızı için tüm kötü senaryoları düşünüp onu nasıl kurtaracağını düşünüp duruyordu.

Ve işte o zaman geldi... kralın bebeğinin doğduğunu saatler sonra söyleme zamanı.

Gözleri gururla tüm halkta dolanan Cerstal bebeği daha sıkı sarıp yaveri ve Ophelia'ya döndü halk arkasında kaldı.

Yaveri tüm sessizliği sağlayıp öne çıktı boğazını temizleyip ilk mucizeyi halka kendisi verdi, "Ey güzel halk güzeller güzeli bir kız çocuğu dünyaya gelmiştir." Halktan kopan sevinç nidaları arasında nefretle bakanlarda mevcuttu.

Verilen haber ardından herkes dağılmayı beklerken bu defa yıllardır görünmeyen Ophelia'nın görünmesiyle halk kendi kendine sus pus oldu korkuyla karışık umutla baktıkları uzun beyaz kıvırcık saçlı bu kadın onlara istediklerini vermek üzere yaverin hemen arkasından bir adım attı ve çıktı.

Halktan yükselen seslerin bastırılması uzun sürmedi, Amelia korkuyla cam pervazına yaslanıp kehanet sunucusu kadına nefretle bakıyordu.

Ophelia ellerini iki yana kaldırıp kehaneti açıklamaya başladı, "Yıllardır beklenen o bebek kehanetin ta kendisi bin yıllık büyücünün dahi ulaşamadığı o güce sahip bebek..."

Duraksama ardından emin adımlarla küçücük bebeğin hayatını mahfetmeye başladı, durabilirdi bir anda gidebilirdi onu kurtarabilirdi ama o kalmayı seçti.

En büyük hatayı yapan Ophelia oldu o kehaneti o gün tüm çıplaklığıyla açıklamasıyla herşey küçük bebek için mahfoldu.

"Çiçeklerin efendisi kadim gücün ta kendisi tarihin gördüğü en güçlü kahin ve büyücü bastığı yerde çiçek oluşan şifacıların en güçlüsü!"

Kehanet açıklandıktan hemen sonra Ophelia aklına gelen isimle gülümsedi halk bu anı bekliyordu o küçücük kurtarıcının adını bazıları onu yok etmek bazıları ise burdan bir an önce gitmek için bekliyordu bu haberi.

Amelia açıklanan kehanetten sonra üzerindeki şoku atıp hızla balkona çıktığında Cerstal'ın anlamsız bakışları eşliğinde, Ophelia'nın önüne hırsla geçti. Kehanet de bulunan ismi almasını istemiyordu kızının o ilk evladıydı ve bunu başka birinin yapmasını istemiyordu, bu yüzden kalbinden geçen tek isim dudaklarıyla buluştu, "Güzel kızımın adı Anthea."

Ophelia dehşet içinde bakalırken Amelia ilerleyip kızını hızla kucağına aldı, felaketten habersiz yaptığı hareket onun da sonu olmuştu.

Ophelia sakince yaklaşıp ona baktı bakışlarında ki sakinlik Amelia'yı ürkütse de ona döndü. Ophelia son derece rahat ve ciddi bir şekilde konuştu, "Her şeyi kendi elinle mahfetmek de üzerine yok Amelia kendi kaderini kendin çizdin, eğer benim iznim varken konuşsaydın daha ilk dakika kehanet kurbanı olmazsın kendi ölümünü kendin yazdın hemde bozulmayacak şekilde."

BÖLÜM SONU



AYAYAYYAYAYAYAYAYAYAYAY ÇOK GÜZELLLLLLLL DEĞİL Mİİİİİİİİ YERİM BEN BU KİTABI OY OY OY OY OYYYYYY

EVET BİRAZ KISA AMA OLSUNDU

Şimdi bir toksiclik yapıp kitap karekteriyle kitpa adını aynı koymuş olabilirim haklısınız ama Anthea kitabı daha çok yansıtıyor yani o sebepten ötürü 🥲 kesinlikle kitap a

dı bulamadığım için değil🤤

Neys hesapları bırakayımmmmm bare @watty.prensesiyim @meylscherry