Fotoğraf ekleme çok sıkıntı çıkarıyor ya neyse bu özellik gelişene kadar fotoğraf eklenmeli bölüm yazmayayım bari🥺

​​​​​

​​Çok konuşmadan hemen bölüme geçeylimmm

☆

Tek arkadaşım: Günooo

Tek arkadaşım: Ee nasılsın görüşmeyeli??

Tek arkadaşım: Kirpiklerimi yaptırdım ayayayay

Tek arkadaşım: Bakk

Tek arkadaşım: *bir fotoğraf gönderdi

Tek arkadaşım: Çok güzel çok yakışmış mükkemel olmuşum di mi?

Tek arkadaşım: Evet biliyorum harikayım💅🏻

Tek arkadaşım: Sen ne yaptın bensiz

Tek arkadaşım: Çok sıkılmışsındır kesin bensiz

Tek arkadaşım: Ay ne unutuyordum

Tek arkadaşım: Ben bugün birde elbise aldım beyaz mini bir etek arkasında kurdele var ve etekleri hafif kabarık bakk

Tek arkadaşım: *Bir fotoğraf gönderdi

​​​

​Tek arkadaşım: Üzerimde böyle durdu bence çok hoşş

Tek arkadaşım: Senin ismini bana kazık atmayan tek arkadaşım yapsam mı?

Tek arkadaşım: Ay işe görüşmesine geç kalmışım

Tek arkadaşım: Ben gidiyorummm bay bay lom..

Mesajlaşmadan çıkıp kafamı iki yana salladım ben uslanmazdım.

Arkadaşlarımdan kazık yemekten bıkmıştım, günlük tutmakta bana göre değildi bende çözümü böyle bulmuştum.

Hem arkadaş hem günlük görevi görüyordu.

Telelfonum çaldığında yutkunarak açıp kulağıma yasladım, bugün işim için görüşmeye gidecektim ama ben geç kalmıştım.

Cemil bey arıyor...

Açıp hemen kulağıma yasladım, "Cemil bey ben özür dilerim görüşmeye biraz geç kald-"

"Masal yazdığın skeç bir devrim yarattı."

Şaşkınlıkla kalakalmıştım, "E-efendim nasıl yani ne oldu tam olarak?"

"Hani seni iş görüşmesine geldiğin gün bana bir dosya bırakmıştın ya yazdığın skeç derlemelerinden birini, usta bir yönetmen bir arkadaşıma gösterdim. Adam bayıldı skeci izlemeye gelecekler, bu kadar basit bir konuyu bu kadar içselleştirebilmiş olman harika ötesi gerçekten."

Kalbim hızlı hızlı çarparken mutlulukla sırıttım, "Bu haftaki gösteride mi gelecekler?"

"Aynen öyle Masal çabuk gel provalar da seni de görmek istiyorum."

Heyecanla çarpan kalbime elimi bastırdım uzun zaman sonra işlerim ilk defa kazasız belasız geçiyordu.

Eskişehir'e geleli iki haftadan fazla olmuştu bu süre boyunca ben hayallerimi gerçekleştirmek için tüm tiyatrolara skeç yazarı olarak başvurmuştum.

Çoğundan red yesem de en azından son görüştüğüm yer beni kabul etmişti.

İş yerime vardığımda provalara çoktan başlamıştılar bile hızla Cemil Hocam beni görünce yanıma gelip beni sahneye çıkardı ve ekip arkadaşlarıma sundu.

"Evet arkadaşlar sizlere bahsettiğim skecin yazarı ve bizim yeni arkadaşımız Masal Ladin."

Herkes sıcak bir şekilde beni karşılamışlardı, "Hoş geldin Masal ailemize."

Yeşil gözlü kahverengi saçlı tatlı kız elini uzattığında gülümseyerek sıktım, "Ben Ece."

Sımsıcak gülümsemeyle elini sıktım, "Memnun oldum bende Masal."

Ondan sonra çok güzel esmer bir kız elini uzattı, "Merhaba bende Yeliz."

"Memnun oldum..."

"Bende Yıldız."

"Memnun oldum..."

"Ben Ahmet."

"Memnun oldum..."

"Bende Çağla."

"Hepinizle tanıştığıma memnun oldum."

Son olarak Çağla'nın elini sıktığımda sahnedeki arkadaşların yanı sıra arkada da bir ekip vardı ama onlarla ilerleyen zamanlar tanışmayı planlıyordum.

"Evet hepiniz tanıştığınıza göre Masal bize skeci kısaca anlatsın ve bu rolde oynayacak arkadaşları seçelim. Masal sende anlattıktan sonra yanımdaki seyirci koltuğuna gel evladım."

"Peki hocam. Arkadaşlar şimdi skeç geçmiş zamanda sıkışıp kalan bir gencin hayatına devam etmesi üzerine dönüp dolanan bir skeç. Bu kısıma kadar basit bir konu ama işler bundan sonra değişiyor hem mizah hemde öğretici olması için eklediğim iki nokta var mesela sahnede ana karakterimiz dururken onun yan tarafında endişelerini gösterecek bir karografi ya da skeç benzeri birşeyler düşünmüştüm..."

Teker teker hepsini anlattığım da hepsi beğenmişti.

Cemil hocanın yanına geçip oturduğum da senaryoyu eline alan kızlardan ilk olarak kimin çıkacağını Cemil hoca seçecekti.

Cemil hoca mikrofonu elime verip beyazlar karışmış saçını düzeltti.

"Ece de senin gibi daha iki gün önce aramıza katıldı..."

Cemil hoca onlarla alakalı bilgi veriyordu bana.

"O yüzden ilk onun performansını izlemeni istiyorum olur mu?"

"Olur hocam sıkıntı değil."

Benim yanıma diğer skeç yazan altı kız ve dört erkek daha oturmuştu.

Ece sahneye çıkıp kritik sahneyi oynadığında, onun ardından Çağla çıkmıştı sonra Yeliz ve Yıldız.

Hepsi sahnede karşımıza dizildiğinde Cemil Hocam'a döndüm, "Hocam sizce kimin performansı iyi?"

"Ya şimdi şöyle... Yeliz ve Yıldız rolü yaşamak yerine sanki emanetmiş gibi oynadılar onun dışında bende Çağla ve Ece arasında kaldım."

"Bu arada gençler lütfen bir rolü yapamayınca ümidinizi kesmeyin."

İkisine döndüğümde Çağla kendinden emin ve özgüvenli bir şekilde dururken Ece onun aksine korku ve panikle bakıyordu, bana göre Çağla role çok absürt kaçardı göz önündeki özgüveni seyirciye asla geçmişi yadırgadığını gözler önüne sermezdi ama Ece onun aksine geçmişi sanki rol dışında da omuzlarına asılıymış gibi duruyordu.

"Hocam şimdi benim fikrim fazla önemli değil ama... Ece role daha uygun olur çünkü baktığınızda Çağla çok özgüvenli kendinden emin oynarken Ece onun aksine narin ve zarif, geçmişinden kurtulamamış gibi oynuyor. Sizce?"

Cemil hoca elini çenesine koyup uzun bir süre gözlemledi, umarım beni anlar diye cebeleşirken kafasını olumlu anlamda salladı.

"İkinizde çok iyiydiniz kızlar ama hem ilk olmasından hemde rolü taşıyacağını düşündüğümüzden bu rolü...Ece'ye veriyoruz."

Salonda bir alkış koptuğunda Çağla'nın yüzü düşmüştü.

Cemil hoca ayağa kalktığında hepimiz de onunla beraber kalktık.

"Normalde önemli misafirler olmadığında oyuncuları yazarlar tek başına seçiyor Masal bu konuda zorlanırsan sana yardımcı olacak on yazarımız ve değerli oyuncularımız var, çok akıllı ve tatlı bir kıza benziyorsun. Arkadaşların sana kuralları detaylıca anlatsın çünkü seni aramızda görmek istiyoruz."

Gözlerim heyecanla parladığın da herkes içten bir şekilde alkışlamıştı.

Cemil hoca odasına giderken ben geri kalan ekiple tanışıp kaynaşmıştım, diğer yazar arkadaşlarla kaç skeç yazmamız gerektiğini ödül alınacak skeçlere nasıl imza atabileceğimizi ve istersek bizimde bazı rolleri oynayabileceğimizi konuşmuştuk.

Bunun dışında televizyonda yayınlanmak için henüz yeterli olmadığımızı ama özel bir platformda yayında olacağımızı söylemişlerdi.

Şimdi ise tüm işlerimi bitirip ev bakmaya çıkıyordum zaten ilk gün sadece iş yeri hakkında bilgi alıp dekorasyonlar hakkında bilgi sahibi olmuştum.

"Masal çıkıyor musun?"

Gülümseyerek Çağla'ya döndüm, "Çıkıyorum."

"Konuşurken duydum seni ev arıyormuşsun istersen sana bu konuda yardımcı olabilirim."

Gözlerim ışıldadığın da o devam etti, "Bende Eskişehir'e yeni taşındım burda ev bulmak biraz zordur ve biraz pahalı istersen sana buraya yakın bir kaç ev bulabilirim."

Elimi memnuniyetle birleştirdim, "Bu konuda yardımcı olursan çok sevinirim gerçekten."

"Çantamı alıp geliyorum hemen bekle beni olur mu?"

Kafamı olumlu anlamda salladığım da, giyinme odasına gitmişti...

☆

Bölüm Sonu

Ay ikinci bölümün sonuna geldik çok iyi akıyor bence ya Puajaklsöslspsşlslwlsl

Tekrar Instagram hesaplarımı bırakayım Meylscherry ve watty.prensesiyim