Üçüncü bölüme geldik bilee🥺

☆

Tek arkadaşım: Bu hafta çok güzel bir haftaydı ;)

Tek arkadaşım: işe alındım, ev buldum ve çok iyi bir skeç yazdım. Şimdi de bir haftadır yaşadığım evime alışverişe çıktım

Tek arkadaşım: *Bir fotoğraf gönderdi

Tek arkadaşım: Kombin nasıl ama mükemmel değil mi :⁠-⁠)

Tek arkadaşım: Umarım böyle tanıdığım kimse görmez beni

Tek arkadaşım: Bir sürü yeni kişiyle tanıştım iş arkadaşlarım çok iyi

Tek arkadaşım: Yani en azından bir çoğu

Tek arkadaşım: Ben şimdi eve geldim yemek yapmaya çalışacağım

Tek arkadaşım: Yapınca sana resim atarım

Tek arkadaşım: Yapabilirsem tabi :))

Telefonu elimden bırakıp elimdeki poşetleri tezgahın üzerine yerleştirdim.

1+1 bir eve yerleşmiştim ve bence çok tatlı ama yine de pahalı bir evdi maaşımın yarısını yiyecek olan bu tatlı evime Pinterest girl havası katmak için kalp şeklinde pizza yapacaktım, bunun için hamuru önceden yapmıştım sadece malzemeleri yerleştirecektim, sonuçta tarifte otuz dakika yazıyordu ne kadar zor olabilirdi ki?

*İki buçuk saat sonra*

"Yeter artık! Yarım saat yazıyordu tamam mı sadece yarım saat! Annemi dinlemeliydim galiba..."

Küskün bir tavırla anlımı masaya yasladım bu yaşıma kadar birşeyi tek başıma yapmak becermek istiyordum ama olmuyordu işte!

Annem haklıydı ben umursamaz bir zengin çocuğu gibi davranıyordum.

"Çünkü öyle büyüdün Masal! Gerizekalı mısın sen?!"

Kendi kendime konuşmaya devam ederken artık sinirlerimi kontrol edemiyordum.

"Bu yaşına kadar ki başarın nedir Masal?"

"Şöyle bir düşüneyim... Sanırsam babasız büyümeyi dert etmemem olabilir."

"Bu bir başarı mı gerizekalı! Aptalsın işte aptal aptal!"

İşler çığırından çıkmıştı sürekli kendi kendime konuşup hakaret ediyordum. Sinirlerim bozulduğunda hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

Evet kalpli pizza yapamadığım için ağlıyordum kesinlikle!

Asla yakın arkadaşım beni kullandığı için değil veya aldatıldığım için ya da hiç görmediğim babamın benle aynı yaştaki kızıyla çektiği fotoğrafları ve notları okuduğum için değil asla!

Telefonumu çıkardım sanırsam benim tek dayanağım bu telefonda kendi kendime attığım mesajlardı.

Tek arkadaşım: Pizzayı rezil ettim

Tek arkadaşım: Beceriksizin tekiyim

Tek arkadaşım: Sanırsam eskisi kadar neşeli değilim

Tek arkadaşım: Psikopat biri oldum çıktım kendi kendime mesaj göndermeler falan ಥ⁠‿⁠ಥ

Tek arkadaşım: Ne fark ettim biliyor musun?

Tek arkadaşım: Ağlayınca çok tipsiz oluyormuşum paujajansmsks

Tek arkadaşım: Yemek yemeyeceğim sanırsam artık

Tek arkadaşım: Dışarıya yürüyüşe çıkacağım

Tek arkadaşım: Evet gecenin saat birinde

Tek arkadaşım: Ve evet korksamda çıkacağım

Tek arkadaşım: Yürüyüşten dönünce yazarım galiba telefonu şarj da bırakacağım

Tek arkadaşım: Görüşürüz ಥ⁠_⁠ಥ

☆

Bölüm sonu

Yeyeyeyeye bu bölüm biraz hüzünlü müydü?

Hiç sanmıyorum paukalalalsö

Gerçek bir meyls okuyucuları bilir ki mizah kitabında ki dramalize edilen olaylarla sonradan her zaman dalga geçilir

Şuan 3. Bölümdeyiz ve önümüzdeki 2 bölüm

de texting olacak gibi duruyor asıl olaylar 5. Bölümden sonra başlıyor yani şuan sıkılmanız çok normal 💝💗😍💅🏻🔥💌✨🍬💞

Kendinize bir sonraki bölüme kadar çok iyi bakın ballarım benim 🔥