@meylscherry
|
Bölüm şarkısı: Saat 3'e geliyor Bengü İnstagram'da soru cevap var Lav için sormak istediğiniz sorular varsa: Meylscherry yazabilirsiniz bebeklerim Bu arada birşey sormak istiyorum acaba 5 ile alıp veremediğiniz birşey mi var neden 5 oy yapmıyorsunuz başladım🤧 tamam oy kotası falan yok ama istediğim zaman atacağım artık. 💞
Gözlerimi sıkıntıyla aralayıp evin, özür diliyorum Hürrem Sultan'ın sarayının önünde öylece kalmıştım.
Evet biz zengindik ama bu kadar değildi?
Ne oluyordu bu lanet yerde henüz bende anlayamıyordum. "Geçsene kızım içeri, üşüteceksin burda." Kemal Abi'nin sesiyle kendime gelip şaşkınca bir adım attım hâlâ yadırgıyordum bazı şeyleri. Bahçe kapısından içeri girip evin asıl kapısının önüne geldiğimizde zil basma yeri bile şahşalıydı? Kapı ağır ağır açıldığında aslında kapıyı açanın Şukufe abla olmasını bekliyordum, annemin değil. Siyah dar bir kot pantolon üzerine, zümrüt yeşili bir saten gömlek, şıklığından asla ödün vermeyen siyah topuklu ayakkabıları ve turuncu saçları... Evet anneannem tam bir Hürrem fanıymış ki annemin isminin Hürrem olması yetmemiş saçlarını da ona benzetmişti -boyamıştı-.
Donuk bir ifadeyle suratına baktım ama o benim aksime her zaman olduğu gibi yanaklarını içe çöktürecek ve gamzelerini öne serecek güzellikte gülümsedi.
"Ne oluyor anne burda?"
Sevecen tavrıyla öne atıldı bana sıkıca sarıldı ardından yeni işe aldığı çocuğa valizimi verip beni içeri çekti. "Ne olduğunu anlatacak mısın?" Merdivenlerden ahenkle ve hızla ilerlerken nefesimi sesli bıraktım, "Evet anlatacağım." Çalışma odasına geldiğimizde siyah ve koyu yeşil dekore edilmiş odaya alıcı gözüyle baktım şık duruyordu. Ortada büyük bir çalışma masası masanın önü boydan boya camdı, odada boğucu resim veya tablo bulunmuyordu. Masanın yan tarafında bej rengi bir kitaplık vardı ve tarih kitaplarıyla doluydu. Masanın karşısında tek bir koltuk vardı oraya geçmek istediğimde annem kolumu tutup beni masanın başında olan diğerlerinden yüksekte olan koltuğa oturttu ve kendiside karşımda olan tekli koltuğa oturdu? "Anne ne yapıyorsun?" Bakışlarında ki mutluluk beni korkutuyordu.
"Zengin bir adam bulduğunu söyle de düşüp bayılayım." Yüzünü buruşturdu, "Saçmalama Masal, ben bir erkeğin eline bakacak zavallı bir kadın değilim." Elimi kalbime bastırdım, "Beni zengin bir adamla zorla mı evlendireceksin o zaman? Ne kadar zengin ona göre zorla olmayabilir." Yüzündeki sert mimikler ortaya çıktığında elini masaya vurup ayağa kalktı. "Sen benim kızımsın Masal kendine gel! Gözbebeğim, endeğerlimsin seni nasıl o yaratıklara verecek kadar gözden çıkarabilirim?" Ardından topuklu ayakkabısının üzerinden dönerek ayağa kalktı ve cama doğru döndü. "Benden sonra tahtıma geçecek yeraltına ses getirecek kişisin." Ne dediğini anlamak adına kaşlarım çattım ve ona yaklaşıp baktığı yere baktım, Hürrem Sultan bahçedeki korumaları izliyordu. "Geri dönmeni istemiyorum." Beklemediğim bir atak geldiğinde yüzümü ekşittim, "Beklemediğim yerden vuruldum." Baktığı yerden bakışlarını çekip topuklularının üzerinde bir dönüş daha aldı arkama geçip ellerini omuzlarına koydu. "Hayatımın hiçbir dönemi diğer kadınlar gibi erkek evladım olmasını istemedim neden biliyor musun?" Dişlerimi dudağıma geçirdim, bir cevaba hazır hissediyor muydum bunu sormaya ne dersin anne? Omzularımı daha sıkı kavradı, güç vermek için. "Yönetici kadındır Masal. Erkeklerin düşünemediği şeyleri kadınlar önceden planlar, erkeklerin bu kadar güç peşinde olması nedeni bu. Kendini yönetebilecek kadar zekaya sahipler ama kadınlar öyle mi? Kendini, çevresini, dokunduğu, yaklaştığı ve gördüğü herşeye yön verir. Merhamet kadındır ama en acımasız da kadındır." Kulağıma bir sır verir gibi yaklaştı, "Neden babanın değilde benim soyadımı aldın biliyor musun?" Gözlerimi devirdim, "Beni istemediği için olabilir mi anne?" Şen şakrak bir kahkaha patlattı o kadar neşeli bir kahkahaydı ki bu, eğer bu ortamda olmasaydım onu güldüren şeyin bir şaka olduğunu düşünebilirdim. "Masal Ladin, bağımsızsın kızım. Senin o erkek evladı düşkünü, parasıyla övünen, özgüvensiz adamın soyadını almanı istemedim o güzel adını kirleten bir şan şöhrete ihtiyacın yoktu çünkü." "Sonuca bağlar mısın? anne artık kafam iyice allak bullak oldu!" Kalktığım masanın başındaki koltuğa oturttu beni tekrar ardından karşımdaki tekli koltuğa oturdu. "Yeraltında işleri ve ününü baya ilerlettim Masal. Adının geçtiği yerde insanların bedenlerinden ruhları çekiliyor ve benim emekli olma zamanım geldi, şimdi oturduğun koltuktaki konumun ile herkesi ezip geçeceksin. O koltukta otururken nasıl önünü ve beni görüyorsan aynen öyle olacak, hayatına ikinci bir şahıs almayacaksın." Kaşlarım şaşkınlıkla havalandı, "Yeraltı işleri derken? Anne senin moda tasarım şirketin var farkında mısın ne bu mafyatik konuşma?" Muzipçe sırıttı, "Sence bir kozmetik şirketiyle bu evi almam ne kadar mümkün? ya da senin fiyatına bakmana izin vermediğim giysilerin? imkânı var mıdır?" İçten içe öyle bir küfür ettim ki annem bile bakışlarımdan anlamıştır. "Hayır." Şiddetle ayağa kalkıp kapıya yöneldim, eğer gerçekten öyle birşey varsa ki vardı büyük ihtimalle ama ben kabul etmeyecektim! Hışımla merdivenlere yönelirken annemde odadan çıkmış olmalı ki beni yönlendirdi, "Odan sağdan ikinci kapı bebeğim." Sert bir şekilde merdivenden inerken hâlâ seslerini duyuyordum.
"Kabul etmedi değil mi efendim?"
Sorgulayıcı ses Kemal Abi'den geliyordu.
"İlk başlarda kabul edeceğini düşünmüyordum zaten. Biraz acı tecrübelere ihtiyacı olacak, ondan sonra önerimi kendi isteğiyle kabul edecek."
"Ya etmezse efendim?" Odamın kapısını araladım ama içeri tam girmedim annemin ne diyeceğini merak ediyordum. "Masal'ı ben yetiştirdim Kemal. Benim kızım o, liderlik onun kanında var." BÖLÜM SONU AAAAA ŞAKA MIYDI bu bölüm?? Düşüncelerinizi alayım sizce Hürrem ne düşünüyor(bu arada Hürrem bana gerçekten Hürrem Sultan vibe'ı veriyor. Annesi yıllar önceki potansiyeli görmüş olmalı skaööaösm) Masal sizce evet mi der hayır mı? Karekter olarak en çok kimi seviyorsunuz? Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın ballarım bir sonraki bölüme kadar kendinize iyi bakın ballarım 💛 ✍🏻 |
0% |