Bölüm Bir

Yangın

Uğursuz bir rüzgâr, iç titreten bir hışımla batıdan, Ritüel Ormanları’nın derinliklerine kadar sokuldu; Misket Tepeleri’nden, ta Sonsuz Denizi’ne kadar fersahlarca uzanan ağaçların arasında nahoş bir koku gibi gezindi, ardından güneye, coşku ile akan, soğuk ve derin Arashkan Irmağı’na doğru yöneldi. Ketum rüzgâr ırmağın karşı kıyısını, gözüne kestirdiği, gafil bir avı takip eden aç bir kurt gibi bir süre olduğu yerden izledi sonra uluyarak ırmağın diğer kıyısındaki, evlerine çekilmiş, uyumaya hazırlanan Yavruturna kasabasının sokaklarına çöktü ve huysuzca inleyerek esti.

• • •

Aager Fogstep, kendi kara bulutları eşliğinde Yavruturna kasabasının her bir yanında sessizce ve uğursuz bir nazar gibi dolandı, bütün bekçi ve koruyucuların olmaları gereken yerde, ayık ve uyanık olduklarından emin oldu sonra ise kasaba karakoluna doğru süzüldü. Karalar içindeki genç adam, içgüdüsel bir dürtüyle kaşlarını çattı, başını kaldırdı ve bulutsuz, gün batımı akşamına baktı: Kızıl, koyu mavi, mor, turuncu ve eflatun renk şeritlerinden oluşan harikulade manzaraya... Ne var ki genç adam için güzellik pek az şey ifade ediyordu. Onun dikkatini çeken şey bu muhteşem manzara değil, imalı bir fısıltı gibi esen boğucu rüzgâr idi... Ve elbette beraberinde neleri getireceği idi. Bu şirin ve sevimli kasabaya gelmeden önce olduğu gibi hâlâ Drashan’da olmuş olsaydı, genç adam art niyetli bir kesicinin kendisini takip ettiğinden kuşkulanırdı. Ancak eski hayatının üzerinden dört yılı aşkın bir süre geçmişti ve Aager Fogstep, kendisini böylesi sessiz ve sakin bir kasabada aramakla uğraşacak birisini düşünemedi. Zira karalar içindeki adam sadece dikkatli değildi. Yavruturna kasabasının sessiz sokaklarında bir hayalet gibi ilerleyen adam, takıntılı denebilecek kadar kararlı ve eline aldığı her işi eksiksiz yapan biriydi. Aynı zamanda ardında çok sayıda leşi olacak kadar da acımasızdı. Bu nedenle ortada kendisini bu sakin kasabada arayacak bir ahmak vardıysa bile, o da muhtemelen adı geçen leşler arasındaydı.

Aager Fogstep, geçmişini ardında bırakmadan önce onu itina ile gömmüştü.

devamı için:

https://www.kulekitap.com/kitaplar/kitap-baski-mustafa-hudai-utku-fisilti-bir-kabal-3580.html