Güzel,temiz bir uykunun ardından Mardinden gitmiştik.Dayım ve karısı çok ısrar etse de hem abimin işi hemde teyzemin işleri yüzünden erken gitmemiz gerekmişti.Uzun bir yolculuğun ardından teyzem arabasıyla bizi eve bırakmış ve hemen sonra kendi evine gitmişti.

"İzmirim İzmirimm,canım memleketim!"

Abim bana tuhaf tuhaf bakarken evin duvarlarına sarıldım.

"Ve tabiki canım evim!"

Annem bavulları içeri koyarken bende Cerene küçük bir mesaj atıp Krakeri getirmesini söylemiştim.

"Eee napıyoruz benim canım ailem?"

Abim ikimize birden bakarken ben elimi havada salladım ve eş zamanlı konuştum.

"Seni bilmem ama ben yatağımı çok özledim"

Annem ikimize birden baktı.

"Yiyecek birşeyler istetelim açsınızdır herhalde"

Karnımdan gelen guruldama sesleri beni mahvederken seri bir şekilde annemi başımla onayladım.O telefonla uğraşırken bende odama çıkmıştım.Bugün yemeğimi kraker ve Cerenle yemek istiyordum çünkü çok özlemiştim.Çalan kapıyla koşarak aşşağı indim ve kapıyı açtım.

"Krakerr!"

Kraker neşeli bir şekilde havlarken kucağıma aldım onu.

"Çok özledim seni kartopum benim"

Ben krakere sarılırken Ceren de bizi izliyordu.

"Selin ben gideyim artık"

"Nereye ya?Yemek istedik sende gelsene?"

"Yok şimdi sevimsiz şeyler olur hiç gerek yok"

Kafasıyla abimi işaret eder gibi yaptığında başımla onayladım ve eline dokundum.

"Ben her zaman burdayım arkadaşım bir şeye ihtiyacin olursa ara tamam mı?"

Ceren başını iki yana salladı ve gitti.Bende kucağımda duran krakeri odama götürdüm.Yarım saat içinde annem elinde poşetle gelmişti.

"Yemekler geldi"

"Teşekkürler anne ben burda yiyeceğim.Krakeri çok özledim bide yorgunum"

Annem masamın üstüne yemeği bırakıp giderken kraker de yerde duran mama kabındaki mamaları yiyordu.

"Çok mu özlemiş evini benim kızım"

Kafasını sevip masada duran tantunime ve ayranıma uzandım.Bunun aşığı olabilirdim.Dürümümden bir ısırık alırken masamın yanında duran küçük çöp kovamın içindeki kurumuş çiçekler dikkatimi çekti.Hâla kimin yolladığına dair bir fikrim yoktu.Kendimi düşüncelerden kurtarıp bilgisayarımı açtım ve en sevdiğim dizimi izlemeye başladım.Yemek yerken birşeyler izlemeyi çok seviyordum.Yaklaşık yarım saat sessizlik içinde yemeğimi yemiştim.Çöpleri atmak için poşeti elime aldım ve aşşağı indim.Merdivenden ses duyduğumda gelen sese doğru baktım.Annem ve tanımadığım bir kadın konuşuyorlardı.Kadın ağlıyor gibiydi.Merakıma yenik düşüp yanlarına gitmiştim.

"Anlamıyorum Efsun bunu bana nasıl yapar!Aklım almıyor!"

Yabancı kadın gözleri dolu dolu konuşurken annem mahcup bir ifadeyle ona bakıyordu.

"Ne diyeceğimi inan bilmiyorum Semra"

Biraz daha yaklaştığımda kadın ve annem bana baktılar.

"Anne,noluyor?"

Annem odağını bana vermişti.

"Birşey yok Selin haydi sen odana git"

Annemin demesi üstüne odama gitmek için adım attığımda yabancı kadın konuştu.

"Bilmiyor musun?"

Bana söylemişti.Ne olduğunu anlamadığım için bön bön bakıyordum kadına.

"Neyi?"

"Demek benden hiç bahsetmedi,sanki hiç yokmuşum hiç varolmamışım gibi!"

Kadın gözünden bir damla yaş akıtırken yavaşça koltuğa oturdum.

"Pardon ama ben anlamıyorum,kim neyi söylememiş?"

"Dayın olacak o adam!"

Şaşkınlıkla ağlayan kadına bakakaldım.

"Dayım mı?Dayım ne alaka ki?"

"Senin o dayın olacak Erdem beni yarı yolda bıraktı!Bana söz vermişti ya bana beni asla bırakmayacağına dair söz vermişti!"

"Ben,ben gerçekten üzgünüm.Ama hâla tam anlamış değilim.Kimsiniz siz?"

"Yaklaşık üç ay önce dayının evleneceği hatta gelecek kurduğu kadındım.Taki o kadın hayatımıza girene kadar!"

"Ne,dur bir dakika.Dayımın seni aldattığını mı söylüyorsun yok artık!"

"Hayır aldatmadı,bazen keşke aldatsaydı en azından hiç sevmemiş derdim diye teselli ediyorum kendimi ama hayır beni aldatmadı.Daha üç ay öncesine kadar kör kütük aşıktı bana.Evlenecektik biz ya!Düğün günü bile bakıyorduk.Size de sürpriz yapacaktık.Ama ama o çok değişti.O kadını gördükten sonra çok değişti!"

Ağzım açık karşımda duran kadının dediklerini dinliyordum.

"Sen...sen emin misin?Benim dayım karıncayı bile incitmez.Daha değil ki söz verip yarı yolda bırakmak"

"Annen biliyordu bizi."

Kadın ağlarken anneme baktım.Bu yüzden mi onaylamıyordu.Şimdi oturuyordu taşlar yerine.

"Bakın ben gerçekten böyle bir şeye imkan veremiyorum.Haklısınız şuan görünen şey gerçekten de onun başkasını sevdiği yönünde ama benim dayım yapmaz bunu"

"Dinle sadece dinle beni."

Daha fazla ağlamasını istemiyordum.Nolduğunu gerçekten merak ediyordum ve eğer dedikleri doğruysa dayımı hiçbir zaman affetmeyecektim.

"Dayının sıradan bir iş günüydü.Ofiste oturuyordu.Onu aramıştım.Çiçekçide fazla bir işim kalmamıştı.Benim çiçekçi ve hediyelik eşya dükkanlarım var,onların başındayım.Dayınla sevgiliydik,hatta sevgiliden öteydik.Tam bir buçuk sene koskoca bir buçuk sene sadece birbirimizin gözlerine bakmakla geçmişti...Çiçekçide işim azaldığı için heyecanla dayini aradım.Açtı.Aslında o gün randevulu olduğu bir müşterisi vardı evi gezdirecekti ama ondan önceki gün arayıp gelemeyeceğini söylemişler.Bu nedenle dayınla yemek yemek için akşam uygun mu diye sordum.Oda bana randevuyu iptal eden müşterinin şehir dışına gitmekten vazgeçtigini ve görmek istediğini söylemişti.Evi gezdirip hemen gidecektik yemek yemeye.Bende gittim ev gezmesine.Siyah saçlı esmer bir kadın ve yanında uzun boylu esmer bir çocuk vardı.Işte o günden itibaren hayatımın darmadağın olacağını bilmiyordum.O kadın dayınla fazla ilgiliydi.Yanımda bile bunu yapacak cesarete sahipti.Ama dayın hiç pas vermiyordu.Bana sarılıp öpüyordu.Ama ertesi günü o kadın emlak ofisine gidene kadar.O günden itibaren herşey degisti.Dayın ne aradı ne sordu beni.Ben onu defalarca aradım fakat açmadı.Bende daha fazla dayanamayıp yanına gitmeye karar verdim fakat yanında duran kadının elini tutuyordu.Herşeyi o kadın yaptı.Normal değil o!"

Ağzım açık hayretle kadını dinliyordum.Dediklerinde haklı mıydı eger öyleyse bu konuyu dayımla ciddi anlamda konuşacaktım.Onun aşka olan inancını destekleyen bendim.Beni de mi kandırmıştı?

"Dayım bir gün içinde yıllarca sevdiği kadını bırakacak biri değil.Yemin ediyorum değil!"

Yalvarır gibi baktım kadının gözlerine.

"Bak yaptı ama o kadınla üç aydır tanıştığı kadınla evlendi,beni bir hiç gibi attı!"

"Konuştun mu hiç dayımla?"

"Evleneceğinin haberini aldığımda karşısına geçip yüzleşmek istedim ancak bana öyle bir baktıki ve öyle şeyler söyledi ki ağzımı açıp tek bir cümle dahi edemedim"

"Ne dedi?"

"Bana dedi ki...O benim için başka gözlerimi ondan alamazken nasıl olurda benim karşıma geçip seni sevdiğimi söylersin"

Yutkundu...boğazında olan o yumruyu ben hissetmiştim...

"Ben...Ne diyeceğimi gerçekten bilmiyorum.Çok çok özür dilerim S-"

"Semra"

"Semra abla"

"Özür geri getirmiyor ama bak.Dayın o kadınla evlendi.Önüne canını ser dese sericek durumda.Size diyorum o kadın normal değil.Birşey var o kadında. "

Yani aslında Hoşmerimle bizde tanışmıştık öyle birisine benzemiyordu ama annem tanıyordu Semrayi demekki yalan söylemiyordu.O halde dayım nasıl olur da böyle birşey yapmıştı?

OY YORUM UNUTMUYORUZ >>>>>