@middlemist
|
Olayın şokunu hâla atlatamamıştık.Dayım ve yengem olacak o kadın çoktan gitmişlerdi.Annemse koltuğa oturmuş titreyen elleriyle sakinleşmeye çalışıyordu.Abim ve teyzem de başındaydı.Sessizliği bozan kişi de teyzem olmuştu. "Ben şok içindeyim" Yavaşça elini başına götürdü annem. "Böyle olacağı belliydi." Gözleri dolmuştu. "Anne benim sana birşey söylemem gerek." Annem eli başındayken bana baktı. "Ben konuşmalarını duydum.O kadın dayımı doldurdu.Tehdit etti ya.Seni boşarım dedi!" Bir an için bana bakan yüzlere bakıp pişman olmuştum söylediğime.Çünkü annem anlında duran elini çekip yavaşça ayağa kalktı. "Dayınızın aklı başında değil.Tanıyamıyorum onu." Bu konuda anneme hak vermiştim.Hepimiz büyük bir şok içindeydik ve bunun nasıl olacağını kara kara düşünüyorduk. "Anne." Yavaşça yanına ilerledim ve oturdum. "O kadının dedikleri doğru muydu?Yani dayım gerçekten bir daha bizimle konuşmayak mı?" Annem elini tekrar ağrıyan başına götürdü. "Selin, lütfen susun.Benim biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var." Annem yavaşça oturduğu koltuktan kalktı ve yukarı doğru çıktı.Peşinden bende çıkmıştım.Odasına gideceğini düşündüğümde beni şaşırtıp misafir odasına gitmişti. "Anne?" "Yalnız kalmak istiyorum Selin.Odayı toplayacağım.Hiç olmazsa kafam dağılır." Fazla üstüne gitmek istemiyordum bu nedenle yalnız kalmasına izin vermiştim.Çok belli etmemeye çalışıyordu ama söyledikleri bağrına oturmuştu.Hissediyordum.. Kendi odama gittiğimde uzun zamandır sesi çıkmayan kraker bir kez havladı.Bende yavaşça başını okşadım ve yatağıma doğru ilerledim.Bugün olanları detaylıca düşünme fırsatım yeni oluyordu.Ama bir yandan da bütün olanları unutup gezip tozmak istiyordum ve sanırım ikincisi dah mantıklıydı.Telefonumu elime aldığımda Yunus"tan gelen mesajı gördüm.Yaklaşık bir buçuk saat önce gelmişti.Oflayarak baktığımda ona attığım siyah kesenin ve içinde yazan Arapça yazıların ne olduğunu söylemişti.Şok içince kalakalmışken yan odadan çığlık sesi duydum.Bu annemdi! "Anne!" Panikle koşarak odadan çıktım aynı anda abim ve teyzem de koşarak gelmişti.Kapıyı açtığımızda annem bir elinde yastık yüzü diğer elinde bir kağıtla duruyordu. "Anne noldu!" Panikle sorduğumda elindeki kağıdı bize taraf çevirdi. "Bu tahmin ettiğim şey değil demi Seçil!" Teyzem bir adım atıp anneme yaklaştığında elinde duran kağıda baktı. "Muska mı bu?" Şaşkınlıkla anneme bakıyordum. "Anne...Anne bu ne demek!" "Bu kadın kardeşimize büyü yapmış." Başka birisi söylese asla inanmazdım ama elimde duran telefondaki mesaj bunu doğrular nitelikteydi.Yunus hafız olduğunu söylediği bir arkadaşına üstünde ne yazdığını sormuş.Arkadaşıysa bunun bir çeşit bağlama büyüsü olduğunu ve üstünde çeşitli duaların yazdığını söylemiş. "Anne nolcak.E-emin miyiz bunun büyü olduğuna." Anneme doğru soru sorduğumda abim araya girdi. "İyice saçmaladınız.Ne büyüsü hangi dünyada yaşıyorsunuz, öyle şeylere inanmayın.Haydi bu manyağı anladım. Anne,sana noluyor?" Annem düşünceli bir şekilde teyzeme baktı. "Seçil bir hocaya gitsek iyi olur." Abim kafasına götürdü elini. "Hadi ama ya!Cidden bu saçmalığa inanmıyorsunuz değil mi?" Teyzem abime baktı ve anneme döndü. "Canım...Ne olur ne olmaz eşeğimizi sağlam kazığa bağlayalım.Bende inanmam böyle şeylere ama bunlar doğulu neticede.On tane on beş tane kardeşi var bunların.Her an herşey olabilir.Ben halledeceğim.Tanıdığım bir hoca kadın var.Oğlunu evlendirmek için ofise gelmişti.Pırlanta set siparişi vermişti özel.Numarasını bırakmıştı.Onla iletişime geçer size haber veririm ne olup bittiğini anlar." Teyzemin Dediğiyle içime biraz olsun su serpilirken hâla daha o kadın gözüme korkunç geliyordu. "Anne eğer böyle birşey varsa buda dayımın Semrayı neden bıraktığını açıklar." Abim şaşkınlıkla bana bakıyordu. "Semra kim kızım?" Abim bana soru sorarken göz devirip anneme tekrar döndüm. "Anne?" Annem oturduğu yataktan yavaşça kalktı ve başını salladı. "Ara Seçil.Eğer bir ihtimal bu gerçekse buna inanmaktan başka çaremiz yok." Annem elinde duran muskayı dolaba indirirken hepimizi tembihledi. "Kimse elinizi sürmeyecek ve bu odaya girmeyecek duydunuz mu?" Kafamızı sallayıp odadan çıkarken annem kapıyı kilitledi. "Şimdi kimse bundan kimseye bahsetmesin.Ne kadar az insan o kadar az tehlikedir bunu unutmayın." Abim hâla daha saçma olduğunu düşündüğünden tamam diyip geçiştirip kendi odasına doğru ilerledi.Bende onun peşinden odaya girmiştim. "Napıyorsun?" Arkasından gitmeme sinirlenmiş gibi bana baktı. "Ne diye peşimden geldin?" "Gergin misin sen?" Gözlerini devirip yatağına attı kendini.Ayaklarını üst üste atıp bana baktı. "Çık odadan Selinciğim." "İnanmıyorsun değil mi?" "Böyle şeylere inanmak için ya kadın olmak lazım ya da deli." "Yunusa attım fotoğrafını ve bil bakalım arkadaşı ne demiş?" "Ne demiş?" "Üstünde bağlama büyüsü varmış.Bir kadının kocası için yaptığı.Kendi saç telinden ve erkeğe ait birşeyden yapılıyormuş." "Hayırdır sen ya?Baktım da bu Yunusla fazla samimisin?" "Sanane." "Arkadaşımdan uzak dur." "Yunusla aramda hiçbirşey yok tamam mı.Olmayacakda.Ben onu abim gibi görüyorum o kadar." "Ama o seni öyle görmüyor.(şerefsiz)" Ağzının içinden küfür mırıldandığında başında dikilmeyi kesip gardrobuna doğru ilerledim. "Sen...napıyorsun lan!" Bir hızla ayağa kalktı ve yatakta oturur pozisyon aldı.Bense gardobunda baş köşede duran fenerbahçe formasını aldım. "Fener için canımı veririm!" Formayı alıp kaçmaya çalıştığımda koşarak tuttu beni. "Lan Selin!" Bu gece fener maçı vardı ve forma giymem gerekti. "Ver lan formamı!" "Ya bırak!" "Aynısından sende de var kızım,bıraksana formamı." "Ama benimki imzalı değil!" "Ver şunu." Birbirimizi itip kakıştırırken en sonunda kazanan o olmuştu.Vucut kütlesi sağolsun. "Ben biliyorum sen durduk yere yanıma gelmezsin!" "Ya nolurdu bir gece verseydin!" "Sus!çık odadan!" Hep bunun için kavga ediyordu benimle.Bu yaklaşık 1324. deneyişimdi... YORUM>> DUYURU!! Arkadaşlar biliyorum bölümler biraz kısa oluyor ama bunlar zaten geçiş bölümleri asıl olayların başları.Bu yüzden biraz daha böyle devam edecek ama hemen sonrasında heyecanlı yerlere geçeceğiz. Bende sizin gibi heyecanlıyım.😉😁
|
0% |