19. Bölüm

Neler yaşıyorduk öyle, dayıma neler olmuştu? Hoşmerim aslında kimdi? Kafam larman çorman olmuşken biryanda da kıyafetlerimi bavula sığdırmaya çalışıyordum. Elbetteki annemi Mardin'e tek göndermiyecektim. Abim ve teyzem işleri nedeniyle gelemeselerde ben gidecektim.Bacaklarıma sürülen şeyle bütün dikkatim dağılırken elime aldığım tüy yumağını sıkıca öptüm.

"Ah benim güzel kızım. Neler yaşıyoruz biz, seninde düzenin bozulup duruyor.Ama Ceren ablan sana iyi bakıcak tamam mı?"

"Selin hadi!"

Annem seslenince Krakerin kafasını öptüm ve bavulumun ağzını kapattım hızla aşşağı indim.

"Anne bizi teyzem mi bırakacak?"

"Evet hadi geç kalmayalım."

Cerene hızla mesaj attım. Anahtarı saksının binendirip teyzemin arabasına bindik.

"Kraker Cerende mi kalacak?"

"Evet teyze."

"Bende de kalabilirdi biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum ama seni işinden etmek istemem kolay değşl çünkü."

Teyzem aynadan öpücük atarken annem de öne binmişti.

"Hazır mıyız?"

"Sür Seçil sür. Bitsin bu iş artık."

"Ya gelmek istemezse abla?"

"Eşşek gibi gelecek."

İkisi derin konuşmalara daldıklarında yarım saat geçmeden havaalanına gelmiştim.

"Bakın varınca mutlaka arıyorsunuz."

Teyzem ikimize birden sıkıca sarıldı.

"Haber veririz merak etme Ural da sana emanet."

"Tamam bende o haydi geç kalmayın."

Teyzem arkamızdan el sallarken bizde hızla uçağa bindik.

*******

Yaklaşık üç saat içinde Mardin'e nihayet gelmiştik.

"Anne otelde mi kalacağız."

"Herhalde Selin, gidipte o hoşmerim cadısının evinde kalacak halimiz yok."

"Ya dayımı ikna edemezsek."

"Polise, savcıya, hakime bile giderim gene de getiririm onu Selin."

Annem öfkeli ve huzursuzdu hissedebiliyordum.önümüzde duran taksiye hızla binip söylediğimiz adrese doğru ilerledik.

"Burası hanım efendi."

"Teşekkür ederiz sen bekle zaten çok kalmayacağız."

Annem taksiciye konuşurken bende karşımda duran taşdan örme konağı ve önünde Dursun beli silahlı adamalra bakıyordum.

"Açın kapıyı."

Annem hızla adamların önüne gitmişti.

"Hayırdır bacım kime baktın?"

"Abimi almaya geldim aç kapıyı!"

"Hoşmerim Hanımımın kesin emri var açamam."

"O ne demek! Aç şu kapıyı! Erdem!"

"Çekilin açın!"

Kolumla adamları ittirdiğinde biri kolumu tutup beni ittirdi.

"Bacım hele az ağır ol, kimse bu kapıdan giremez hayde işinize hayde!"

"Eeeh yeter be!"

Hızla adamları ittirip kapıyı açtım ve içeri daldım.

"Hoşmerim! Nerdesin çık dışarı!"

Koluma yapışan sdam beni çekiştirmeye başlamıştı.

"Dayı! Ben geldim Selin! Lütfen çıkar mısın!?"

Ben bağırdıkça taş konağın balkonunda Niyet hanım belirdi.Hoşmerimin annesi.

"Noluyor burda?"

"Nerde senin o korkak kızın! Çıkmaya yüzü mü yok!"

"Ne diyörsün sen hele ağzını topla!"

"Dayım gelmeden hiçbir yere gitmeyeceğim. Gerekirse bütün Mardin'e rezil ederim sizi!"

"Hele arsıza bak arsıza, sen kim oluyörsün de beni Mardin'in en nüyük aşiretinin Hanımağasını millete rezil ediyörsün!"

"Selin Özay ben! Herkes duysun bu kadın ve kızı benim dayıma büyü yaptı!"

"Eeeh yeter! Yusuf at şu kızı dışarı alsın anasını da gitsin!"

Kolumu daha da sıkı tutunca kendimi geriye çektim eş zamanlı beni ittiğinde kalçamın üstüne yanlamasına sertçe düştüm.

"Selin!"

Annem koşarak yanıma geldi.

"Ah!"

Yere serilen bedenim acı içinde kıvranırken annem bağırıp çağırıyordu.Ve araya bir ses daha karıştı.

"Noluyor burda?"

Saçlarımın arasından görünen yüzüne baktığımda Hoşmerimin yeğeni olduğunu anladım.

"Nolsun birileri arsız arsız kapımızda bağırıyor Altay."

Niyet çoktan balkondannmiş ve önümüze gelmiş duruyordu.

Altay elini bana uzattığında terslemiştim.

"İstemez!"

Yerden annemin yardımı ile kalktığımda karşımda Dursun yüzüne öfke ile baktım.

"Dayım nerede! Nereye sakladınız onu!"

"Bak hala bağırıyor, bu düşme sana az geldi herhalde."

Altay aniden Niyet'e döndü.

"O ne demek teyze?"

"Yok bişey Yusuf dışarı ksdsr eşlik ederken düşüvermiş."

Kafama sıçrayan kanla sinirden kudurdum.

"Beni itti! Bütün bunların hedsbını vereceksin! Polisi arayacağım dayıma büyü yaptınız ve beni ittiniz!"

"He ver tabi ver, ver de bizde polise senin evimize zorla girdiğinden bahsedelim ha?"

Kaşının tekini ksldırmış bir şekilde bir sdım attı bana taraf.

"Ya burdan tıpış tıpış gidersiniz yada ben sizi göndermesini bilirim."

Altay aniden araya girip benimle göz göze geldi.Bpyu benden uzun olsa da bu şuan için hiçbirşey ifsde etmiyordu.

"Bak Niyet teyzem adına özür dilerim.Yengemi de en kısa sürede bulacağım."

"Altay ne diyörsün sen? Aha bu anası ve kızı için Hoşmerimi mi arayacaksın!"

"Teyze sus!Dayısıyla konuşmak istiyorsa bunu engelleyemezsin."

"Benim birşey emgellediğim yok!"

"Güzel o halde bu gece bursda kalacaklar."

Duyduğum şeyle kafamda kıvılcımlar patladı.

"Asla böyle birşey olmayacak! Ne bu kadını neden onun soyundan olan birisi ile aynı yerde kalmam!Şehirde bile zor duruyorum!"

"O halde ben missfir edeceğim sizi."

"Sen anlamıyor musun kafan basmıyor mu!"

Sinirlerim tavan olmuştu.

"Duymadım say."

"Gelmiyoruz bitti."

Annemin kolunu tuttup geldiğimiz taksiye geri bindim.

"Bu saçmalık bir daha olmayacak !"

oy yorum

takipte kal😉

En iyi töre kurgusudur😏💖