Bölüme geçmeden yıldızımızı parlatmayı unutmayınızzz efendimmm.

Bir de bol bol yorummm...

Keyifli okumalarrr <3

💥💥💥

Zaferimin üzerinden bir hafta geçmişti ve henüz ortak bir göreve çıkamamıştık.

Burak Komutan fazla bozulmuş ve sinirlenmişti o günden sonra da bir daha görmemiştim.

Elimde kahveyle mutfaktan çıkarken çalan kapıyla beraber ona yöneldim. Evimin kapısını çalan tek kişi çöpleri alan İhsan Amca olduğundan dürbünden kimin geldiğini kontrol etme zahmetine girmeden direkt açtım.

"Bugün çöp yo-"

Tekme savrulan kapı burnumu teğet geçip sonuna kadar açıldı.

İlk gördüğüm siyah tabancanın ucu oldu.

"Selam Asena Komutan beni hatırladın mı?"

Dedi şiveli ve kalın ses

Havayı derince içime çektim.

Orospu çocuklarına alerjim vardı.

"Seni geberttim diye hatırlıyordum Maho?"

"Bilirsin Asena Komutan kötüye bir şey olmaz dünyanın kanunu bu."

"Dünyanın kanununun Türk askerinden haberi var mı peki?"

Maho bir terör örgütünün ele başıydı. Yaklaşık iki yıl önce bulundukları bölgeye görevlendirilmiştim hepsini leşe çevirdim sanıyordum fakat o zamanlar bu piçi atlamışım.

Alaycı gülümsemesini dudaklarına yerleştirip belindeki bıçağı çıkardı. Zaman kazanmak için kapıyı suratına kapatmayı denedim ama yanından adamları çıkınca başarısız oldum. Sert bir şekilde kapıyı suratına çarpabildim sadece odaya koşup silahımı aldım ve üzerime gelen iki adamının kafalarında güzel bir iz bıraktım. Leşlerine bakarken omzumda hissettiğim derin acı, bakışlarımı oraya çevirdi.

"Adamların hala çok yeteneksiz Maho baksana sıyırmış" dedim dudak büzerek.

Silahını doğrulttuğunu fark edince kanepenin arkasına saklandım ve o adamı da indirdim. Gözümle gördüğüm hala 5 adamı vardı. Elimdeki silah yüzünden Maho yaklaşamıyordu. Silahımı ona doğrulttum ama ıskaladım

Son üç mermi.

3 mermi 6 kişiye yetmezdi.

Kelimeyi şehadet getirip kanepeden çıktım ve 3 adamını daha indirdim.

Tetiğe son bir ümitle bir kez daha bastım boş sesin gelmesi Maho'yu gülümsetti. Adamlarına işaret vererek silahlarını indirmelerini söyledi.

"Sakın ateş etmeyin onu ben geberteceğim.".

Hatırladığım son şey boynuma vurulan darbeye eşlik eden kapanan gözlerimdi.

***
Gözlerimi açtığımda baş ağrısıyla sarsıldım. Ellerimi hareket ettirmeye çalıştım ama başarılı olamadım.

"Uyanmış bizimki"

Pis sırıtışıyla üstüme geldi. Gelirken işaret parmağını bıçağın sivri ucuna bastırmış oynuyordu.

"Seni öyle kolay öldürmeyeceğim Asena. Senin arkadaşlarıma yaptığın gibi basit bir bombayla değil. Acıdan kıvrandıracağım ölmek için yalvaracaksın."

Bıçağın sert darbesini vurulduğum omzumda hissedince dehşet bir acı duydum. Çığlık atmamak için kendimi sıktım. Bıçağı içeri sokup içeride döndürmeye başladı.

" Tüm dava gardaşlarımın intikamını almadan hiçbir Türk askerini sağ bırakmayacağım. Yeminim olsun!"

Acının da şiddetiyle büyük bir kahkaha attım ve Mahonun adamlarına döndüm.

"Sizin bu çobanınız baya hayalperest arkadaşlar."

Sonra Mahoya döndüm.

"Senin bu dediğini rüyanda dahi göremezsin. Beni öldürsen de sen de gebereceksin. Arkadaşlarının yanına cehenneme gideceksin Mahoooo!"

Sinirlenince bıçağı hızla omzumdan çıkarıp saçlarımdan tuttu ve sivri kısmını boynuma dayadı.

"Onu zaman gösterecek Komutan. Zaman"

"Şimdi son sözlerini söyle sonun geldi."

"Şunu asla unutma Maho sonun cehennem. Vatan sağ olsun!"

Var gücümle boğazımdan kan tadı gelene kadar bağırıp gözlerimi kapattım.

"Kes sesini!"

Ve 3 el ateş sesiyle gözlerimi tekrar açtım.

BÖLÜM SONU