Ben esin akman hayatın içinde kayboluyorum bilinmezlikler içinde yaşayan bir kızım insanları hayatıma zor kabul ederim kabul edince de hiç çıkmasın isterim bu hayatta tek değer verdiğim kişi ve arkadaşım karşı binamızda oturan 5 yıllık arkadaşım asya tek dostum her zaman olduğu gibi ailemi mutlu etmek için çalışıyorum ailenin tek kızıyım okulu bıraktım bir kafede calışıyorum eve yakın olan bir kafede ben küçüklüğümden beri ailemin tartışmaları ve kaosları uzerinde büyümüş bir kızım tek hayalim okuyup iyi bir avukat olmak ve adalet için elimden geleni yapmaktı ama son zamanlarda babamın işi iyi ilerlemediği için calışmak zorundaydım annem çok sinirli bir insan beni hiç bir Zaman sevmedi hep kötü davrandı şimdiyse işim bitti ve eve doğru yürüyorum kulaklımı takıp ve bu aralar yaşanan olayları düşünüyorum dün annemle babamın o büyük kavgasından sonra neler oldu acaba ...

30dkka sonra

Eve varmıştım annem her zamanki gibi sinirli haliyle benimle tartışıyodu anladığım kadarıyla babamla araları hayla bozuktu

-yeter artık çok sıkıldım senle babandan bı işe yaradınız yok boşanıcam o babandan kurtulucam

Annemin her zamanki konuşmalarıydı annemle babam 2005 yılında dünya evine girmişlerdi 20 yıldır evlilerdi annnemin ismi aslı babamın ismiyse Asaftı babam öz ama annem öz değildi annem yıllar önce beni terk etmişti ve ulaşamadım hiç bir şekilde artık vaz geçtim babama hiç belli etmedim ama üvey annem bana çok kötü davranıyodu bu evden gitmek istiyodum ama gidicek yerim yoktu daha reşit bile deyildim 17 yaşındaydım simdi gidip işten çalıştığım paramı anneme verip odama gidip kapıyı kapattım ve kulaklımı takıp bişeyler dinleme basladım en sevdiğim şarkıyı İrem Derici in değmezsin ağlamaya şarkısını dinliyodum en mutsuz olduğum zamanlarda dinlediğim şarkımdı biraz dinlendikten sonra babamın geldini anlayıp onun yanına gittim

Annem yine boş boş sinirli sinirli bakıyordu

-hoşgeldin babacım

-hosbuldum canım kızım napiyorsun okul nasıl geçti

Babam okula gittiğmi sanıyordu ama bilmiyorduki annemin beni zorla calıştırdını kazandığım parayıda aldığını ama ailemin mutlu olması için elimden geleni yapardım

 annem

- boşver okulu demekki güzel gecmiş sen naptın bugün iş ne oldu

Babam 

-malesef artık bir işim yok

Annem

- nasıl bir işin yok

- iş yerini devr ettim işler ilerlemiyodu batıyodum bende devrettim bir arkadaşıma

Annem çok sinirlenmişti her zamanki gibi neredeyse patlamak üzere bir bomba gibi duruyordu

-ben senin yıllardır kızına bakıyorum benle evli olmana rağmen başka kadından olmasına rağmen yeter artık istemiyorum ben bu kızı

Gözlerim dolmuştu ben bu kadar değer veriyodum ona öz annem gibi görüyordum ama artık çok sıkıldım ve büyük bir sinirle ayağa kalktım ve

- ya ben seni öz annem görüyordum babamın haberi olmadan sen dedin diye gizli gizli çalışıyodum yeter artık senin yüzünden okulumu okuyamıyorum

babam sinirle ayağa kalktı

- kızım sen ne diyorsun aslı bunlar doğrumu sen naptını zannediyorsun sen ne hakla böyle bişey yaparsın

Onlar kavga ederken aceleyle oturma odasından çıkıp kendi odama gidip çantaya birkaç kıyafetmi koyup aceleyle evden ciktım ve sokakta kalmıştım ne yapıcamı bilmiyordum eviminin yakınında olan sahile doğru yürümeye başladım bı yandan çok korkuyodum çünkü bu parkta bir sürü şeyler oluyordu şu an günümüzde olan kadın cinayetlerini de düşününce çok korkmuştum ama yapıcak başka bişey yoktu Asya'ya gitsem yerimi çok rahat öğrenirlerdi ben artık ne o üvey annemi ne babamı istemiyodum kulaklımı takıcaktım ama yolda başıma bişey gelir diye korkuyodum sahilin yanından yürümeye başladım ve ileride gençlerin sahilin yanında kayaların üzerinde oturuyorlardı müzik eşliğinde içiyolardı ve etrafta kimse yoktu tam arkamı bakıp kaçıp gidicektim ki aralarından biri

- OOOOOO bakın burda kimler varmış şşşt güzellik naberrr

o kadar icmistiki korkudan napıcamı şaşırdım kaçarsan çok rahat tutabilirdi ve anın korkusuyla tam arkamı koşup kaçıcaktım ki birden çocuk bilegimden tutup yüzüme çok sert bir şekilde tokat attık ve burnumdan aşağı sıcak sıvının aktığını hissediyordum ve bilincin yavaş yavsaş kapanıyodu çocuk yavaşça elini belime yerleştirdi ve o an bişey oldu ve biri o çocuğun yüzüne bir yumruk geçirdi ve ben yere düştüm bilincim kapanmdan en son gördüğüm o kişinin onu çok sert bir şekilde yumruklayip dövüyordu ve benim bilincim kapandı...

Size demiştim normal bir hayatım yok

diye:)

1.bolüm sonu...