"Nasıl boş vereyim Emre. Off. Kesin başıma bir dert atacak" "Sen git onunla" "Özür dile" Deniz işaret parmağını bir şey çevirircesine daire çizdi. Ve koşarak Nisa'nın peşinden gitti. Esma; "Şimdi ne olacak? Ekim günlüğü okudu. Bir şey olmaz değilmi?" "Sanmıyorum. Ama onu bulmalıyız" dedi ve koşarak çıkışa doğru gitti. Irmak "Hocam! Bir durur musunuz?" "Irmak çok acil değilse sonra!" "Ama çok acil." "Ne oldu?" "Gelin şöyle oturun." "Bak Irmak gerçekten hiç vaktim yok.Ekim'i bulmam lazım." "Bende onun hakkında konuşmam gerek" "Bildiğin bir şey mi var?" "Evet aslında." "Ama bu sizi üzebilir." "Olsun.Yenisi var sonuçta" "O kadarda önemli değildi zaten" "Irmak ağzında geveleme!" "Ekim.Hani kaçmıştı ya." Emre telaşlı gözlerle Irmak'a baktı."Bu sabah..." "Bu sabah.." dedi Emre yutkunarak. "Bu sabah cansız bedeni bulunmuş.." Emre bir amda kafasını dikleştirdi.Gözündeki yaşı gizleyemeden; "Ne...Ne demek cansız..Yalan söylüyorsun..." dedi ve güldü "Harika şakaydı.Evet kamera falan nerde?" Herkes üzgün bir şekilde Emre'ye baktı."Şaka değil mi?Benim karım ölmez.Yok siz şaka yapıyorsunuz." "Malesef..." "Saçmalama!" "En fazla bayılmıştır ölmemiştir!" göz yaşlarına engel olamadan ağlamaya başladı.

Koridorlardaki çığlıklar dahada acılıydı.Emre bir anda sandalyeyi fırlattı,yere çöktü."Ekim sen gidemezsin!" "Beni bırakmazsın" Acile kadar bile giden haykırışlar bitmek bilmiyordu.Bu sesler dikkatini çekem Esma,Nisa ve Arda acilden çıkıp Girişe gitti."Neler oluyor?" herkes başını eydi."Onu kaybettik.." "Kimi?" "Oğlum söylesenize?" "Kim öldü?" Emre'nin Ekim diye bağıran çığlıklarını duydular."Hayır!Bu olamaz değil mi?Ekim bizi terk etmez?" dedi ve gözlerinden akan yaşlara engel olamadan çığlıkalr içinde yere çoktü Esma."O benim en yakın arkadaşım!O beni bırakmaz!Bizi bırakamaz!"

Arda'da yıllarca sahip çıktığı kişinin ölümünden çokçaa etkilenmişti.Ama güçlü durmaya çalışsada gözünün dolmasına izin verdi. "Arda abi bu olamaz değil mi?Ekim bizi bırakmadı!Değil mi?Ya bir şey söylesenize!Ben ablama yeni kavuştum!Tamam mı?23 yıl!Tam 23 yıl göremedim!Şu an gidemez!" dedi ve Arda ile beraber Nisa'da yere çöktü.Arda hepsine hakim olmaya çalışırken aynı zamandada en çok üzülen Emre'yede odaklandı.

O akşam Emre uyuyamıyordu.

(anı)"Geldim.Nedir?" "Ellili yaşlarda erkek.Bir anda yere düşüp bayıldı.Kafasında kanama var.Nefes alamıyordu şu hoca entübe etti.Nabız yok." "Bir ünite kan getir.Kaç dakika kazandık" "On yada on beş" bir anda doktor Ekim'e döndü."Siz kimsiniz?" "Ben beyin cerrahı yım." "Burda bu gün çalışmaya başladım" doktor Ekim'e bakıyordu."Ameliyathaneyi hazırlayın" dedi Ekim'e bakarak."Emre hocam ameliyathane hazır" "Tamam hemen geliyoruz" (bitiş)

"Ekim..." "Artık okyanuslarına bakamayacağım..." "Yumuşacık kahve saçlarına dokunamayacağım...Yemeklerini yeyemeyeceğim....Kahveni içemeyeceğim...Hatta sana sarılıp....." dedi ve sesi kesilerek ağlamaya başladı "Seni koklayarak öpemiyeceğim..." ertesi gün Ekim'in cenazesi vardı.Emre o tabutu taşırken göz yaşlarına engel olamadı.Gömülüncede ağlamasını durduramadı."Ekim!Ekim!" "Benim sadece senim vardı!Tek ailem sendin!Lütfen!Lütfen gitme!" Esma daha güçlü ağlamaya başladı.Emre'nin yanına çöktü.Nisa'da çöktü."Canım arkadaşım!Sen...Sen" dedi ve sözünü bitiremedi."Ablacım!Biz seni çok seviyoruz!" "Duydun mu?" Emre kafasını kaldırdı."Senin yüzünden!" "Ne?" "Senin yüzünden öldü benim Ekim'im!" "Ne diyorsun sen ya?" "Sen ne dediğimi çok iyi biliyorsun Nisa!" "Günlük!BENİM KARIM SEN MUTLU OL DİYE GİTTİ!" Arda geldi ve Emre'yi tuttu."Sakin ol Emre!" "BIRAK BENİ!HEPSİ SENİN YÜZÜNDEN!SENİDE YAŞATMIYICAM DUYDUNMU BENİ!" "GEBER GİT!" "Asıl senin o karın olucak kişi kaçmasaydı ölmüyecekti!" "Hepsi onun suçu!" "BARİ ÖLÜNÜN ARKASINDAN KONUŞMA!ABLAN O SENİN SAYGILI OL AZICIK" "BEN YETERİNCE SAYGILIYIM!SENDE KARINA SAHİP ÇIKSAYDIN!" "KAPA ÇENENİ!" Yasemin'de oradaydı."Asıl sen kapa be çeneni!Sen ne hakla benim kızıma bağrırsın!Karın olucak o kız terk etmeseydi gebermezdi!Aslında iyi olmuş.En azından kurtulduk!" "NE DİYORSUN SEN YA!" dedi ve Emre, Yasemin'in üzerine atladı."SEN GİTSEYDİN ONUN YERİNE!" "EMRE SAKİN OL!" "BIRAK BENİ ABİ!KIZININ YANINA GİTSİN ABAKALIM ORADADA SATAŞABİLİYİRMU?" "DEĞERMİ!BUNLAR İÇİN KATİL OLAMAYA DEĞERMİ!"