Yeni Üyelik
15.
Bölüm

15.BÖLÜM.BOŞANMAK

@minadurugenc

Sabah hastanemdeki odamda masada duran Emre'nin günlüğünü fark ettim.Hemen alıp Emre'nin odasına götürürken hemşirelerden biri bana çarptı.Günlük yere düşmüştü.Bir sürü sayfa yerdeydi.Toplarken istemsizce en üsttekini okudum.

 

 

 

 

Sevgili günlük.

 

 

 

Ekim haklıydı.Babam annesinin ölümünü ört pas etmiş.Söyleyemedim.Söylemek istedim ama yapamıyorum.Her zaman benden kaçıyor.Onu öpmek istiyorum.Ama kaçıyor.Ne zaman söylerim bilmiyorum.Belkide babam haklı.Onun öğrenmemesi daha doğru...

Okuduklarım boğazımı düğünlemişti.Okudukça bir sonraki kelimeyi okumak istemiyordum.Ama bir güç oku diyordu.Sonuna gelince gözlerimdeki yaşa engel olamadım.Koşarak Emrenin odasına gittim.Masaya günlüğü fırlattım.

"Bune?" "A bende bunu arıyordum hayatım.Sabahtır çok yoğundum.Seni çok özledim" dedi ve elimi öpmek için elimi tutup dudaklarına götürdü.Elimi çektim."Bana hayatım deme!" "Sana bir şey sordum.Bunlar ne" dedim ve notu gösterdim. Emrenin gözleri büyüdü."O-okumadın değilmi" "Sendende babandanda nefret ediyorum!" dedim ve yüzüne tokat atıp bağırdım."BU İLİŞKİ BİTTİ EMRE!SENDEN BOŞANICAM" dedim ve kapıya doğru ilerledim.Geri dönüp yüzüğü masasına vurdum."Bitti" dedim ve koşarak babasının odasına gittim.Ancak babasının başı knıyordu ve baygın bir halde yerde yatıyordu.Hemen sedye istedim.

Gelince "Kalbinin yakınlarında kanama olmalı" dedim ve gidip masasındaki dosyalardan birinin demirini çıkarttım ve masadaki ayran kutusuyla pipedini alıp hemşireye temizlemesini söyledim.Sonra demiri göğüsünü açmak için kullandım.

"Burada açmayacaksın değilmi Ekim" dedi Emre telaşla."Sen bana güvenmedin ama bu sefer güven" dedim ve kalbinin dibindeki kitleye baktım."İşte bu olmadı" "Ekim yapamayacaksın bırak" "En sonda böyle dedin" "Ama yapamadın" "Şimdi yapıcam" dedim ve damarı aradım."Kitle tüm damar şekillerini değiştirmiş.Yanlışı kesersen ölür" "Susarmısın artık" "Doğruyu kesicem" dedim ve körleme bir tanesine delik açıp pipesi oraya tuttum.Ayran paketini pipetin öbür uzuna tuttum."Kan gelmiyor" "Ekim bırak ben yapayım babamı sevmediğini biliyorum ama onu öldürme" "Ben işimle hayatımı karıştırmam" dedim ve pipetin ucunu ağzıma tuttum.derin bir nefes çektim ve tekrar şişeye tuttum.Bir anda kan geldi.Emre mutluluktan dört köşeyken topuklu ayakkabımı çıkartıp sedyeye çıktım."Ambuya devam.Ameliyathaneye gitmemize kaar tutar bu bizi.Emre Arda abiyi ara" Emre arayınca "Abi hastada kalbin hemen sağında kocaman bir kitle var tüm damar şekillerini değiştirmiş.Şu anda damarlar tıkanmıştı tüm kanı boşalttım." "Kanı nasıl boşalttın?" "Dosyaların birinden demir alıp kestim.Sonrada pipetle kanı ayran paketine boşalltım" Arda abi güldü "Sen delisin ya" "Tamama ben on dakikaya oradayım tamam mı üç numaraya geçin" "Tamam" "Ekim sende yoruldun bana bırak ben tutuyim" "Gerek yok.Ayrıca korkma.Babanı evet sevmiyorum.Hatta senide sevmiyorum.Ama ne olursa olsun bir daha kimsenin ailesinin yok olmasına izin vermem.O benimkini dağatsada.Ben öyle biri değilim.Katil olamam." "Babanı yaşatıcam." "Sana güveniyorum" "Keşke önceden güvenseydin" "Ameliyat sonrasında tomografi ve emar istiyorum." "Başını ve o kitleyi görmem gerek" "Tamam hocam" ameliyathanede 6 dakika bekledikten sonra Arda abi geldi.

"Tamam sen gidebilirsin Ekim bende gerisi." dedi Arda abi.Kafamı olumlu saladım.Karnımı tuttum.Miğdem aşırı bulanıyordu.Maskemi indirdim."Abi kova nerede?" "Şurda" dedi Arda abi.Oraya doğru gittim ve kustum.Arda abi bir anda yanıma koştu "Ekim iyi misin?" "Tamam tamam bir şeyim yok." "Sen hastayla ilgilen abi" "Ekim bak dikkat et" "Tamam" "Arada bulanıyordu zaten ama bu kadar bulanmamıştı" dedim.Arda abi "Bak şu ameliyat bitsin baktırıcaz tamam mı" "Off tamam" dedim gözümü devirerek.Aslında bir şeyden şüpeleniyordum ama tam koyduramıyordum.Çok fazla kan görmüştüm.Hem sinirliydim.Susamıştım ve yorgundum.Bu yüzdende bulanmış olabilirdi.

Önlüğümü eldivenlerimi ve maskemi çıkarttım.Aradan bir hafta geçti.Biz hala konuşmuyorduk.En sonunda dayanamadım ve Nisa ile Esma'yı hastanedeki konferans salonuna topladım.

Lafa nereden gireceğimi bilemiyordum."Bakın.Şimdi size bir şey söylemem gerek.Ama aramızda kalıcak.Özelliklede Emre'ye söylemek yok.Biliyorsunuz boşanıcaz.Öğrenmesini istemiyorum."

"Ya aşırı heyecanlandım ne söylesene!" dedi Esma heyecanla."Ayy evet söylesene!" dedi Nisa.Keyifsizce "Hamileyim" ikiside ağzı açık beni izliyordu.Bir anda birrbirlerine döndüler.Çığlık çığlığa "AYYY TEYZE OLUCAZZZ!" "AY BU GÜNLERİDE GÖRÜCEKTİK YAAAA!" "EKİM ANNE!" "ADI NE OLUCAK" "AY ŞİMDİ ONUN MİNNAK MİNNAK ELBİSELERİMİ OLUCAK YA" diye kimin kim olduğunu anlamadan binlerce soru sordular."Yeter." "Ben daha bebeyi isteyip istemediğimi bilmiyorum" "Hem ben boşanıcam.Babasız büyütebilecekmiyim.Yada ne biliyim boşanmazsak Emre istermi?"

Bir anda hayelleri suya düşmüş gibi yüzleri asıldı."Ya biz çok özür dileriz ya biz hiç böyle düşünmemiştik" dedi Esma."Şimdi ne olucak?" "Bilmiyorum" "Ama siz kimseye bir şey söylemeyin.Emre'nin kulağına giderse.." "Tamam tamam söylemeyiz" dedi Nisa.

O gün yine aşırı miğdem bulanıyordu.Arda abi yanıma geldi."Ekim bak senin bir şeyin var bakalım bak ya ciddi bir şeyse" "Abi yok bir şey gerçekten ben biliyorum ama söyleyemem" "Ekim ciddi bir şeymi söylesene" "Yok..Yani evet..Ama kötü bir şey değil." "Ne o zaman?" "Emre'nin haberi varmı?" "Yok..Ama bilmesinede gerek yok" dedim.Arkamı dönünce Emre'yi gördüm."Sen-Sen şöyle gelsene" dedim Arda abiye Emre'den gözlerimi ayırmadan.Odaya girdim ve kapıyı kapadım."Ekim neler oluyor söylesene" "Hamileyim" "Ne!?" dedi şaşırarak."Ben seni 14 yıldır tanıyorum.Sen çok özgürlüğüne düşkünsün nasıl çoçuk istiyorsun?" "İstediğimden bile emin değilim" "Aldıracakmısın?" "Hayır..Yani..Bilmiyorum" dedim."Kimseye söyleme tamam mı?Karar verene kadar özelliklede Emre'nin bilmesini istemiyorum" "T-Tamam" kapıyı açıp gittim.Arda abi Emre'nin yanına gitti."Ne dedi abi" "Söyleme dedi ama bilmen gerek.Gel benle" dedi ve kafeye oturdular.

"Bak şimdi.Ona kızma.Yada söyleme." "T-Tamam" ağzını açtığı anda Esma ve Nisa geldi."Ekim söylememizi istedi.Baban uyanmış Emre" "Ne hemen geliyorum" dedi ve gittiler "Abi sonra konuşuruz" "Anlaşıldı yine Ekimin söylemesini bekliyicez"

 

Loading...
0%