Evet yanlış duymadım ben anne sevdiğim adam ise baba oluyordu müşaade odasında çıkarken onu tembih ettim ondan şimdilik bebeği söylemeyelim dedim biraz daha sonra bir gelelim kontrolünü yapalım babamlardan abimlerden utanıyordum işin aslı o da kabul etti .

Dışarısı kalabalık doluydu 3 ailenin çoğunluğu oradaydı herkes meraklı gözlerle bakıyordu iyiyim tansiyonum düştü bir şeyim yok derken annemlerde ayrı bir hüzün vardı bir hayal kırıklığı onlar bebek müjdesi bekliyordu hele ki Zelal annem çok istiyordu torunu olsun babanne olsun oğlunun yanına gidip fısıldar gibi "oğul yokmu şimdi bir müjde bize" derken içimden özür dilerim anne biraz daha bekleyeceksin dedim . Hastane kapısından herkes evlerine dağılmaya başlamıştı Miray "kuzum geleyim mi? yardıma ...ben evlen ilgilenirken sen de uzanırsın"dedi gelmesini elbette istedim ama ağzımdan da " gelmek istiyorsan gel ama kuzum annem var yarına kadar buradalar" çıktı.

Eve gelince odama geçtim üzerimi değiştirmeye kocam beyde peşimden geldi başını açtım saçlarım omuzlarımdan aşağıya döküldü eşim arkamdan gelip sımsıkı sarıldı başını boynuma soktu elleriyle saçlarımı okşadı öptü boynumun boşluğuna burnunu sürçtü "çok güzel kokuyorsun yavrum" elleri kasıklarımda buluştu "miniğim hoşgeldin babam" deyip tekrar öptü aynadan yüzünü görüyordum yüzünde mutluluk sevinç ama en cokta şaşkınlık vardı."Allah! güzelim biz anne baba olacağız inanılır gibi değil" başımı onaylar gibi salladım "evet kocam biz anne baba..." derken kendine döndürüp dudaklarımı dudaklarına yapıştırırdı ayrılırken nefes nefese kalmıştık birazcık uzaklaşıp :artık yatıp dinleniyorsun bir iş yapmıyorsun senin en büyük işin bebeğimize iyi bakmak" derken sitem eder gibi "yapma kocam iyiyim"

"Aşkım şimdi babamlar çıkıyor düğün var oraya gidiyorlar Miran'la annemle ben otururum sende üzerini değiş biraz uzan yemek hazır olunca gelirsiniz " deyip gülmeye başladı "gelirsiniz bak şimdi söylemiyoruz söz verdin .... ama benim karnim tok "

"Tabi ki gelirsiniz sen ve bebeğim yavrum" kahkahası kulaklarımı doldurdu. Üzerimi değiştirip saçlarımı ördüm biraz dinlenmek için yatağa attım kendimi biraz uyuduktan sonra çok susadım üzerime bir sabahlik çektim tülbent aldım başıma odadan dışarı çıktım mutfaktan sürahiyi doldurup elimde bir bardakla çıktım oturma odasına doğru gittim annemlerin sesi geliyordu annem kapının önünde beni görünce yüzü güldü "iyi misin kızım gel biraz otur bizle" kocam beni görünce hemen ayağa kalkıp elimden sürahi ve bardağı alıp odaya götürmek için çıktı ben de o arada annemin yanına gidip oturdum. Annem tülbentin altında saçlarımı gördü "kızım ne güzel saçların var senin maşallah annem oğlum yalandan demiyor kızım olursa bütün herseyi ile karıma benzesin diye" utandım "anne onu bende diyorum bir gün nasip olursa oğlum olursa da herseyi oğluna benzesin yüzünün güzelliği hele gözleri" ben öyle konuşurken annem "Bilge Miran'ın arkadaşı seni üzmüş o boş konuşuyor"

"anne takmadım ki kocam bence çok yakışıklı bana emsal babannem bize hep erkeğin güzeli olmaz adamı olur bir yıldan fazladır tanıyorum ve hayatıma girdiği ilk günden bu güne kadar hep Rabbıme şükür dedim...evet üzüldüm ama çok şükür ki anne onunla elti olmaktan kurtuldum" deyip gülmeye başladım . Annem "ona da senin gibi birini bulsam kızım o da yuvasını kursa ne güzel olur" dediğinde koca bir tebessümle "anne belki vardır etrafımızda "büyük bir heyecanla "aklında birimi var !" söyleyince o arada Barış elinde tepsiyle içeri girdi çorba ve birazda bezelye yemeği getirdi "bunlar bitecek yavrum" dedi anneme döndüm "bak şükür sebebi" deyip güldük. "Anneee Miray gelinin olsun ister misin?" diye sorunca "keşke kızım Miran ile Miray ister mi ?" Elini tutup "anne ben aralarını yapacağım birbirinin aklına koyacağım onları" daha Annem bilmiyor ki Miray aşkından geberiyor .

Yemeğimi yedim sonrasında odama geçip yattım. Sabah uyandığımda kahvaltı hazırladık gelin kaynana bütün aile masaya oturup kahvaltımızı yaptık sonrasında onları yolcu ettik .Biz biraz sonra gidecektik okulla ilgili işlemler ve onun da işleri vardı. Yarın doktor randevum var.

Sabah ikimizde büyük bir heyecanla uyandık belki tahlil yapılır diye kahvaltı yapmadık hastaneye giderken kalbim küt küt atıyordu kocam bendende heyecanlıydı. Elbette ikimizde bir gün aklımızda vardı en güzel hayallerimizden biriydi ama çok erken geldi ama iyi ki gelmiş.

Barış'tan

Bir gün baba olmayı çok istiyordum çok şükür ki Rabbım aratmadan vermişti hemde deliler gibi aşık olduğum gül güzelim den zaten aşığım bu kadına daha da aşık olamam derken yine aşık etmeyi başarmıştı. Arabaya bindiğimizden beri onun ellerinin titrediğini görüyordum.

Hastaneye gittiğimizde arabayı park ettim aşağıya indik ikimiz el ele içeri girdik işlemleri yapıp doktorun bulunduğu kata çıkarken ikimizinde yüzünde güller açıyordu mutluyduk hemde hiç anlatılamaz şekilde. Ekranda eşimin isminin yazıldığını gördüğümde elinden tutup içeriye doğru yürüdük bizi doktor hanımın asistanı karşıladı eşimi sedyenin üzerine yatmasını istedi eşim feracesini çıkardı bana uzattı karnı açıkta kalacak şekilde uzandı sedyede doktor hanım geldi sandalyesini eşime doğru itti karnının üzerine sıvı bir şey döküp bir aleti kasıklarında gezdirmeye başladı son hayz tarihini istedi ama eşim söyledi vakit "son hayz döneminde leke leke gördüğünü söyledi sınav stresi falan dedim önemsemedim" dediğinde doktor "bir bakalım" bebeğimize ölçümlerini yaptı belki de şu hayattaki en güzel sesi dinletti bize gözümden iki damla yaş düşmüştü ama eşim daha fazla ağlamaya başlamıştı kulağına eğilip "şişt sakın sana ağlamak mutluluktan olsa bile ağlamak yok güzelim" elimize bebeğimizin ultrason resmi vardı doktor kalkabilirsiniz dediğinde peçeteyle eşimin karnını sildim elinden tutup kaldırdım üzerini düzeltip uzattığım feracesini giydi doktorun karşısına oturduk şimdilik bir sıkıntı olmadığını söyledi bir kaç vitamin ilacı yazdığı reçeteyi bize uzattı. Teşekkür edip kalkmak istediğimiz de "önümüzde ay görüşelim" derken ben "tamam!" derken eşim "bizim kontrollerimiz Mardin de olacak doktor hanım" dedi biraz bozulsamda bir şey söylemeden çıktık. Dışarı çıktığımızda o tüm güzelliğiyle beni benden karım "kocam içeride tamam diyorsun da aşkım biz burada mı kalacağız kontrollerimiz Mardin'de olması gerek çünkü doğum orada olacak bizim evimiz orası kocam" öyle tatlı tatlı anlatıyordu ki kimse olmasaydı dudaklarına saldırmıştım çoktan en çok hoşuma giden Mardini evi gibi görmesi sahiplenmesi. "Doğru diyorsun güzelim...acıkmadınız mi?" dedim "haydi sizi güzel bir yere götüreyim sonrasında annemlere gider müjdeyi veririz" dedim .

Önce güzel bir kahvaltı yaptırdım onları sonrasında birazcık boğazda el ele gezdik karım tam bir deniz aşığı idi saat ilerlediğinde çiğdem annemi aradı "anne ben geliyorum" diye haber verdi anlaşmıştık o anne yengesine ve ablasına haber verecekti ben ise Berat'a onun benden duymasını istiyordum o yüzden onu dışarıya çağırdım Cüneyt le beraber arabayla annesine giderken ilk annemi araması beni öyle mutlu etti ki onun ağzından "annem dün söyleyemedik utandım babamlardan bugün doktora gittik anne hazırlıklarına başla zelal sultan ilk torun geliyor" dediğinde annemin zılgıt sesleri geliyordu "Allah'ım kucağımıza almayı nasip etsin güzel kızım sen gel dünyaları ayağına sereyim beni nasıl mutlu ettin sen annem" dediğinde sesi ağlamaklı geliyordu telefonu kapattığında bu kez kız kardeşimi aradı telefonu açınca "hala nasılsın" dedi ablam şaşırmış "ne diyon kızım sen.... ne halası "dediğinde "7 ay sonra alacağın ünvanı diyorum sana" kardeşim çığlık atıyordu "gerçek mi?" diye soruyordu "evet !"deyip konuşmaya devam ettiler en son Miray'ı aradı "kardeşim bu akşam bendesin sana bir haberim var bunu sana söylerken yüzünü görmek istiyorum" deyip kapattı onu böyle mutlu görmek helede bebegimizi bu kadar sahiplenmesi daha da mutlu ediyordu. Annemlere bıraktım onu şimdide bizimkilerin yanına gidiyorum.

Buluşacağımız yere geldiğimizde öyle bir heyecan vardı ki bende ama baba olmanın gururuda gelmişti bana bizimkiler gelmişti yanlarına gittim selamlaşma faslindan sonra Berat'a döndüm "kardeşim duydum ki dayı oluyormuşsun hayırlı olsun" dediğimde ne diyorsun diye yüzüme baktı "nerden biliyorsun bana kimse birsey söylemedi" dediğinde yüzümde olusan mutluluk ve sevinçle "oğlum babası şimdi söylüyor ya duymuyor musun beni" yüzünde tebessüm oluşturmuştu sırtıma en sert şekilde vurdu sitemle "senin elinin ayarına" derken "oğlum baba oluyorsun böyle laflar olmaz yakışmıyor ağzına" üçümüz de kahkahalar atıyorduk mutluyduk buraya gelmeden babamı ve Miran'ı arayıp müjdeyi vermiştim babam kurban kestireceğini söyledi oraya gidince güzel bir yemekle kutlamak istediğini söyledi bu bebek bize mutluluk getirdi ilk günden çok şükür.