Yeni Üyelik
23.
Bölüm

💙💚🌷🦋

@minaecetoprak

Barış Miraç'dan

Bir haftadır işlerin yoğunluğundan karımla doğru dürüst ilgilenemedim o kadar ki kendi evimizde bile kalmıyorduk.Sabah erkenden çıkıp gece on ikilere kadar çalışıyordum acil yetişmesi gereken bir proje vardı şimdi saat gece bire geliyor ben daha yeni geldim eve koltukta yine beklerken uyumuş güzel karım. Onu oradan kaldırırsam uyanırdı önce bir duş alıp onunla beraber yatağımızda uyumak istiyorum.

Sabah namazdan sonra tekrar karımla sarılarak uyuduk işe gitmeyeceğimi söyledim gözlerinin içi güldü kocaman bir öpücük bıraktı yanağıma uyu dinlen Sabah uyanınca konuşuruz dedi uyumadan önce.

Ben uyurken kalkıp mutfağa gitmiş kahvaltı hazırladıktan sonra gelip beni uyandırdı biraz daha uyuyayım derken olmaz bak sana çok güzel şeyler yaptım ailece kahvaltı yapalım çok özledim dedi dudaklarını büzerek tamam kalktım haydi kahvaltı yapalım seninle köydeki eve gidelim iki üç günlüğüne çok seversin sen orayı dedim haydi o vakit çabucak kahvaltı yapalım hemen hazırlanıp gidelim dedi .

Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım o da o arada yatağı topladı eşyalarımı çıkarmıştı beraber hazırlanıp aşağıya kahvaltı masasına oturduk bir tek babam yoktu o şirkete gitti hepimiz kahvaltı yapmaya başlayacaktık ki eşim kayboldu sonrasında elinde menemen sahanıyla geldi afiyet olsun dedi masaya bıraktı eline sağlık deyip başladım yemeğe.

Odamıza çıktık ufak bir valiz hazırlığı yaptık "kaç gün kalacağız ki kocam?"

"Yavrum 3 4 gün kalırız iyi olur başbaşa kalalım biraz"

"Aşkım bizim evimiz var biliyorsun orada da baş başa kalabiliriz"

"Sen ben ve bebeğimiz temiz hava alalım."

Deyip kollarımın arasına alıp sımsıkı sarıldım dudağına ufak bir öpücük kondurup gerisini geceye bırakmıştım.

Valizleri alıp aşağıya indik annemle vedalaşıp evden çıktık. Valizleri bagaj

a yerleştirdim sonrasında arabanın ön kapısını açtım karım oturduğunda kemerinin kontrol ettim sonra da kendi tarafıma geçip arabayı çalıştırdım. 2 saatin üstüne eve varmıştık gelirken markete uğradık bir şeyler aldık.

Evin içi temizdi berzan ağa devamlı geliyordu buraya o yüzden her daim temiz ve ihtiyaç olabilecek şeyler bulunur burada bugün ki gibi valizleri odamıza yerleştirdik sonrada çay demledim bahçede içmek istedim ama güzelim ayaklarının ağırdığını söyledi biraz masaj yaptım koltukta oturduk televizyonda film izlemeye başlarken beni bırakıp mutfağa gidip çayın yanına bir şeyler götürdü onlardan atıştırma yaptı sonrasına biraz daha oturup yatak odamıza gittik çok özlemiştim karımı özlemimi birazcık giderip ikimizde banyo yapıp birbirimize sarılarak huzur bularak uykuya daldık.

Baaarııışş !

"Baaarııışş !

Diye acı dolu sesiyle uyandım yanıma bakınca onu göremedim Allah'ım çıldırtmaya az kaldı kendimi yataktan nasıl attım bilmiyorum evin içinde yavrum nerdesin diye bağırarak onu arıyorum ama yok acı dolu Feryadı halen daha geliyordu kendimi dışarıya atınca ses daha çok geliyordu bahçenin bir duvarın kenarına önünü duvara vererek çökmüş onu buldum bir horoz üzerine üzerine gidip onu vuruyordu o ise sadece kendinden daha bebegimizi koruyordu kendi kendine sakinlestiriyordu arada çığlık çığlığa bana sesleniyordu elime bir odun alarak horozu uzaklaştırdım ona sımsıkı sarıldım onun o halini gördükçe kafayı yemek üzereydim tir tir titriyordu ve ağlıyordu benim Güzelliğim hemen kucağıma alıp yatak odasına götürdüm bir bardak su verdim azıcık içti.

Saatler geçmesine rağmen halen daha iç çekerek ağlar bir halde yatıyordu doktora götürmek istiyor gitmek istemedi. Herseye "hayır "diyordu ta ki bacak arasına kan görünceye kadar bu kez daha yüreğimizi parçalayacak kadar acı bir çığlık "Allah'ım ne olur alma onu benden ."

Gözlerinden yaşlar döküldü sakın olmam lazımda ya evladım gitti ise onun acısına mi yanağım yoksa karımın acı dolu feryadına mi Araf galiba böyle bir şey onu hemen kucağıma alıp korkma güzelim bir şey olmayacak söz bir şey olmayacak bebeğimize sakın ol tamam mı göz yaşları daha bir şiddetlendi.

Arabanın kapısını açtım onu yerleştirdim son sürat hastaneye yetiştirmeye gidiyordum yüzünden ağrısı olduğu her halinden belli oluyordu . Acilin önüne gelmiştik arabayı gelişi güzel park edip kapısını açtım onu kucağıma alıp içeriye girdim .Hemen odaya daldım eşim 3 buçuk aylık hamile kanaması var dediğimde ona öncelik verip onunla ilgilenmeye başladılar.

Kadın doğumcunun odasına götürdüler beni içeri almadılar annemi aradım gelsin diye.

Bir zaman sonra içeriden hemşire gelip beni odaya çağırdı eşim sedyenin üzerinde az önceki halinden daha iyi bir durumda bana bakıyordu koşar adımlarla yanına gittim elini tutup anlımdan öptüm. Soracağım sorudan korkuyordum nasılsın dedim fısıldar gibi gözleri parlayarak şekilde baktı "iyiyiz korkma sadece stres yaptım o yüzden oldu kanamam ."

Doktor sözümüzü "şimdi anne babamız kalp sesimizi duysun ki içleri bir rahat etsin değil mi ufaklık " deyip kesti.

Onun o gümbür gümbür gelen kalp atışını duyunca ikimizde gözyaşlarına boğulduk Rabbimin izniyle bırakmadı bizi ve biz böyle bir acıyla sınanmadık Elhamdülillah ellerimle gözyaşlarını sildim kurban olurum size canımdan can gitti sizi öyle görünce deyip yüzünü öpmeye başladım.

Doktora teşekkür ettik . Onu kucağıma alıp hastaneden çıkarken annemde acilden içeri giriyordu . Öyle bir korku vardı ki yüzünde rengi falan atmıştı. Geri dışarı çıktık annem arabanın kapısını açtı karımı koltuğa yerleştirdim kemerini bağladım gerisi geri köy evine geri geldik . Aşağıya inerken yavrum daha bir kucağıma kendini sığdırmaya çalıştı korkma dedim .

Onu odaya götürüp annemden onunla ilgilenmesini istedim "aç anne önce yemek yesin "

"Sen nereye gidiyorsun?"

"Birazdan geliyorum ben !"deyip çıktım

Kendimi kümesin başında buldum orada bulunan 3 horozu tutup kestim . Orada dedeme yardımcı olan kişilerin evine götürüp bıraktım. Tekrardan eve geri gelip elimi yüzümü yıkayıp üzerimi değiştirip karımın yanına gittim . Yanına oturdum başını göğsüme bastırıp saçlarından öptüm.

Bilge'den

Sabah erkenden uyanmıştım uyku tutmadı bende kendimi bahçeye attım akşam orada kenarda ufak bir bahçe olduğunu görmüştüm merakıma teslim olup oraya gittim ki keşke gitmeseydim kümesin olduğu taraftan üzerime bir horoz geliyordu . Kaçmaya başladım o benim peşimde gelmeye devam ediyordu üzerime atılıp omuzumdan gagaladı sonra tekrar bu kez sırtımdan vurdu ben hem yüzümü hemde bebeğimi korumak için yüzüm duvara gelecek şekilde çöktüm ve bağırmaya başladım. Sırtımdan gagalamaya devam etti ben bağırdıkça o üzerime daha çok geliyordu en son eşimin küfürlü sesini duydum sonra ayaklarımın yerden kesildiğini hissettim . Beni kaldığımız odaya götürüp sakinleştirmeye çalıştı bir zaman ama o kadar Korkmuştum ki bir türlü sakinlesemiyordum.

Karnımda bir ağrı oluştu sonrasında bacak aramda bir ıslaklık hissettim o vakit daha bir korktum bebeğimin bizi terk etmesinden aklıma geliyordu emanet verilmişti alınsa benden yapacak bir şeyim yoktu ama annelik hissim daha bir hissedilir oldu bırakmasını istemedim kocamı korkutmak istemeden içimden daha ben senin yüzünü görmedim kuzum sakın bırakma acına dayanamam ben ne olur bak Allah'ım acısını gösterme bizi böyle bir imtihanla sınama deyip gözlerimdeki yaşı serbest bırakmıştım. Doktorun odasında yapılan muayene sonunca sadece strese kaynaklı olduğunu bebeğimizin iyi olduğunu söyle doktor sonra eşimi çağırıp kalp atışını duyurduğu vakit sanki ilk kez anne olacağımızın haberini aldığımdan daha mutluydum .

Şimdi evde annem yanımızda elinde çorba kasesiyle odamıza girdi "bu bitiyor tamam mı kızım" derken kapı çalındı yanımda bulunan eşim ayağa kalkıp kapıyı açmaya gitti . Elinde tepsi içinde bir bütün tavuk dilinde "tavukları pisirmişem hacıyı da komşuya gondermişem" yüzünde kocaman tebessümle odaya girdi korkma onu hallettim daha bir şey yapamaz.

Annem gülerken ben elindekini bile görmek istemediğim için başımı yan çevirdim akşam üzeri babam dedesi hepsi buraya gelmişti yemekler yenildi geç saate kadar oturduk sonrasında herkes odasına çekildi.

Sabah kahvaltı yaparken barzan dedenin sesiyle hepimiz bir şokun içine düştük masaya doğru gelip" Fırat horozlarım yok " dediğinde kocam ayağa kalktı "onları ben kestim benim karıma dokunanı yaşatmam" dedi sustu

 

 

 

 

 

 

 

Loading...
0%