Bazen bir insan, öyle birisiyle karşılaşır ki yanında olmak dünyanın en güvenli yeri gibi gelir. Dışarıdaki karmaşa, hayatın koşuşturması, akıldaki tüm endişeler bir anda anlamını yitirir; o kişi yanında olduğunda her şey basitleşir, sakinleşir. Bu his, bir eve benzer, insanın kendini en rahat, en huzurlu hissettiği yere. Böyle bir insan, sizi yargılamaz; ne eksiklerinize ne de yanlışlarınıza takılır. Onun yanındayken olduğunuz kişi yeterlidir; daha fazlasını olmanıza gerek yoktur.

İnsanın evi gibi hissettiği kişi, size kendi gerçeğinizi kabul ettirir. Onun yanında zırhlarınızı çıkarırsınız, yaralarınızı göstermekten çekinmezsiniz. Çünkü bilirsiniz ki o yaralar, o kırıklıklar, onun gözünde sizi eksik kılmaz; aksine, daha derin bir bağ kurar. Birlikte vakit geçirirken saatler su gibi akar, konuşmasanız bile sessizlik bile huzurludur. Sanki bütün evren sizi sarmalamış gibi güven verir, her şey yerli yerinde, olması gerektiği gibidir.

Böyle biriyle karşılaşmak, adeta kendini bulmak gibidir. Dünyadaki yolculuğunuzda artık bir yoldaşınız vardır, ne olursa olsun orada olacak birisi. Ev, bazen dört duvardan çok daha fazlasıdır; bir ruhun diğerine sığındığı, bütünleştiği o güvenli limandır. Ve bu limanı bulduğunuzda, hayatta en büyük zenginliklerden birine sahip olduğunuzu hissedersiniz.

İşte tamda kocama olan hisselerim böyle bir yıldan fazladır tanıyorum onu her gördüğümde iyi ki hayatımdasın diye dualar ediyorum ona . Kocama olan aşkım depreşti onu her an özlüyordum işe bile gitmesini istemiyordum.

Bir kaç gün önce Miray'ı arayıp gelmesini istemiştim ve nihayet bugün geliyordu canımın içi çok özledim ona sarılarak konuşmayı. Saat 3 de uçağı inecekti ve Miran abiyle konuştum onunla gidip alacaktım onu ona aylardır bahsettiğim kişinin Miray olduğunu söylemedim tabi ki ona "sana uygun gördüğümüz kız geliyor" dedim almaya gidecektik.

Miran abi 2 gibi beni evden alıp havaalina doğru yola çıkmıştık onun merak ettiği sorular olduğunun farkındaydım tedirgin hali vardı gülerek "abi merak ettiklerini sor bekliyorum" dediğimde "nasıl biri kim?" dedi

"Bende yüzüde kalbide çok güzel abi barışta bende onu çok seviyoruz... anneme gösterdim o da çok beğendi" onu konuşurken telefonum çaldı arayan Barış'tı abimin yanında usturuplu konuşmam lazımdı "efendim Barış bey " deyince gülmeye başladı "yavrum ne yaptınız"..." gidiyoruz yoldayız "

aşkım isterseniz buraya gelin yemeğe gidelim buradan sonra da eve geçeriz".... "dışarıda neden yiyeceğiz ben bir sürü hazırlık ettim dördümüz için..... hep beraber evde yeriz sende işini bitir eve gel".... "bir şeyler lazım mı?" fısıldar gibi "bir tek yok "deyip telefonu kapattım mesaj bölümüne girip "sen lazımsın sarılman öpmen lazım çok özledim seni kocam" yazıp yolladım

Havaalina geldiğimizde arabadan dışarı bakıyordum Miray'ı karşımda görünce abime döndüm "inelim geldi" Mirayla beraber birbirimize sarılmış ağlıyorduk polis gelip" burada daha fazla duramazsınız ilerleyin" derken abim hemen valizini bagaja koydu ikimiz beraber arka koltuğa oturduk

Yol boyunca birbirimize neler yaptığımızı anlattık eve gelince onu odasına götürdüm abim valizini çıkardı merdivenlerden "sen elini yüzünü yıka bir rahatla... bende masayı kurmaya başlayayım canım" dedim o "beni bekle 5 dakikada aşağıdayım" deyince çıktım odadan

Mutfağa gidip yemeklerin altını açtım ısınmasını beklerken kapı çalındı ben de koşup kapıyı açtım Miray'da tam o anda merdivenlerden aşağıya iniyordu "hoşgeldin güzellik nasılsın kardeşim"......" hoşbuldum abim sen nasılsın?"

"Bana müsade şunlardan bir kurtulayım geliyorum... daha çok konuşuruz" deyip merdivenlerden yukarı çıkmaya başlarken kocam Miray'a göz işaretiyle mutfağı gösterip "masa sende" dedim bende hemen kocamın peşinden koştum odamıza gidip kapıyı örttüm sonrasında kollarımı boynuna doğru uzattım başımı yukarıya doğru kaldırdım o da beni belimden tutup kendine çekti yanağıma kocaman bir öpücük kondurdu "sen kocanı mı özledin ! söyle bakalım" kıkırdadım "hemde çok özledim seni kocam" öyle söyleyince tekrar öptü beni kendini banyoya atıp elini yüzünü yıkadı üzerine rahat bir şeyler giydi beraber aşağıya indik

Yemekler yendi çaylar içildi saat geç olmuştu gitmek için müsade isteyen abimin yanına gittim "beğendin mi sürprizi ? ....oluru var mı ?3 kişi çok istiyor eğer sende Miray'da isterse girersiniz bir yola" ikimizi şaşkına çevirecek o cümle ağzından çıkmıştı "Miray ister mi ki beni"....." yanlış duymadik dimi kocam" dedim güldüm içim içime sığmıyordu bu sozden sonra "heyecanla yani oluru varmı olur mu diyorsun sen abi"

Hepimiz odalarımıza geçtik uykunun kollarına kocamın kokusunda bırakmıştım kendimi. Sabah erkenden uyanmıştım kocama kahvaltı hazırladım ama onunla yapmadım annem ve Mina bize kahvaltıya gelecektiler Barış homurdanmaya başlamıştı masaya oturduğundan beri güldüm gidip dudağının kenarından öptüm ağzıma ve ağzına bir tane salatalık dilimi koydum yemeğini bitirdi onu yolcu ettim.

Kahvaltı masam hazırdı yukarı çıkıp Miray'ı uyandırdım bende odama gidip üzerime ince şalvar üzerine uzun kol beni serin tutacak bir bluz giydim .

Kapının çalınmasıyla Miray koşar adımlarla merdivenlerden aşağıya indi kapıyı açtı" teyzem" diye Zelal annemin boynuna sarıldı sonra da Mina'yla kucaklastilar annem beni merdivenlerin başında gördüğünde "kızım Barış gibi bende sana sitem yapayım sen gün geçtikçe çok güzelleşiyorsun"...." anne deme vallahi duyarsa beni evden çıkarmaz".... "maşallah in var ama güzel kiz çok güzelsin" sımsıkı sarıldım beraber mutfağa doğru giderken" kulağıma ne yaptin konuştun mu ?abinle"..... "düşünecek anne" dedim "bir anda pat diye olmaz" kahvaltı yapılmış bahçede çay içiyorduk .

1 hafta geçmişti Miray buradaydı ve her akşam da Miran abiyle konuşuyordu nasılsınız Miray abimle derken bilmiyorum ki deyip biliyorsun ben onu seviyorum o da artık beni kuzeni olarak görmüyor ana neyi olarakda gördüğünü anlamıyorum ses tonu bile bir şey anlatmıyordu.

Barış annemleri hafta sonu yemeğe davet etti bir gün önceden ben baklava açtım İnternet'ten öğrendiğim kadarıyla ırok ve dolma yaptım şimdi dolma pişiyor corbam salata etli yemeğim pişiyor yaptığım meze tarzlarınıda bir yandan tuzunu sosunu hazırlayıp masanın üzerine doğru koydum .

Annemler geldi masayı hazırladık hep beraber masaya oturduk masadaki yemeklerden bakan annem geldi maşallah benim gelin kızlarıma sessizleştim annemin ne demek istediğini anlamaya çalışıyordum.

"Annem abimle mı konuştun?"

"Yok annem ne bileyim sen onu aklıma düşürdükten sonra ben onu gelin gözüyle bakmaya başladım "

"Olur annem olur Rabbım isterse olur"

Yemek yemeğe başladık o kadar merak ediyorum ki ırok ve dolmayı beğendimiler diye hepsinin gözünün içine bakıyordum ama kimseden ses çıkmıyordu.

"Yaa birsey söyleyin de yemekler hakkında...... ırok ve dolma nasıl oldu "

"Elinize sağlık çok güzel olmuşlar" dedi Miran abi .Ben en çok annemin babamın ve kocamın söyleyeceklerini bekliyordum.

Tam konusacakken kapı çaldı kocam kapıyı açmaya gitti ki içeriden "siz nerden çıktınız?... ne güzel bir sürpriz" dediği vakit bende ayaklandim kapıya doğru Mihri abla ve Sedat abi gelmişti. Gittim sarıldım "hoşgeldin ablam bu ne iyi yaptınız şimdi aile tamamlandı" dediğimde "bugün senle konuşurken dedin ya abla herkes burada olcak ama içime sinmiyor.... çünkü ailemiz tam olmuyor sensiz bak buradayım" tekrar sarıldım "o vakit iyi ki geldin" içeri giderken göbeğimi sevdi ne haber "ufaklık ben en çok seni merak ediyorum halam" dediğinde güldüm "hepimiz aynı şekilde halası" icerisi bir karıştı ama sonra herkes yerine oturdu . Yemeğe başladık herkesten beklediğim yorum sedat abiden geldi "anne yine döktürmüşsün" dedi ona karşılığı annem verdi "hepsini kızım yapmış"........ "o vakit Bilge eline sağlık hersey çok güzel olmuş"......" afiyet olsun Sedat abi ."

Masa toplanmış semaverde çay hazır olmuştu bizde mutfakta tatlı tabaklarını ikramlıkları hazırladığım vakit kocam içeri girdi "su alabilir miyim" dediğinde hiç ona bakmadım elimdeki işe devam ettim . Mina verdi ona suyunu kızlar tepsileri alıp mutfaktan çıktılar biz ikimiz başbaşa kaldık kapıyı kapattı "yavrum bir şey mi oldu?" imayla karışık "yooo birşey olmadı bana.... nasıl davraniyorsan bende öyle davranıyorum Barış bey"

"Ya Barış bey yok kocam diyordun ya ne güzel yemekten önce ne yapmış olabilirim ki yemek esnasında "

"Bir düşün bakalım .... bir düşün Barış bey !"

Gelip dudaklarını dudaklarıma bastırdı sert bir öpücük kondurdu sonra da sinsice gülüp "Barış bey yok tamam mı ?"

"Neden masada o vakit bir eline sağlık demeyi bana çok gördün?... onun için Barış beysin tamam mı" tam üzerime geliyordu ki Miran abi geldi "yenge müsait misin konuşalım mı ?"

"Tabi ki abi buyur" gözlerinin içi gülüyordu "ben kararımı verdim... Miray'la beraber ciddi adımlar atmayı istiyorum... bu yemekte onu anladım bizim masamıza benim yanıma o yakışır " o kadar mutlu oldum ki gittim kocama sarıldım "duydun mu eltim Miray oluyor benden mutlusu yok "