26. Bölüm

Bugün alışveriş yapmak için dışarı çıkmıştım. Bir takıcıya girdim, iki kolye, bir bileklik ve bir de yüzük aldım.

Çarşıda yürüyordum. Bir dakika, şurada bir adamın önünde yürüyen şey kuzu mu? Ay vallahi kuzu! Hemen adamın yanına gittim.

"Merhaba, kuzunuzu sevebilir miyim?" dedim.
"Tabii," dediğinde kuzusunu çağırdı.
"Boncuk, gel kızım."

Adamın sesini duyan kuzu hemen yanımıza geldi. Ben de kuzuyu sevmek için elimi uzattım ama kuzu elimi ısırdı. Hemen elimi çekip koşarak kaçmaya başladım.

"Yetişin komşular, kuzu var!" diye bağırdım. Arkama baktığımda kuzu arkamdan geliyordu.

"Ay hoşt ulan hoşt!!"
"Katil kuzu!"
"İmdat, yardım edin! Kuzu beni yiyecek, yardım!"

Etrafımdaki insanlar bana garip garip bakıyorlardı. Ben olsam ben de bakardım, çok haklılar. Kuzudan kaçan bir kız var ama kaçmazsam tarihte bir ilk olacak: kuzu insan yiyecek!

"Bak kuzu kardeş, bak Boncuk kardeş, acıktıysan sana şurada kebap ısmarlayayım, beni rahat bırak."
"Hem benim tadım da çok kötüdür."
"Beni yiyenler çok tuzsuz olduğumu söylüyorlar."

"Lütfen beni bırak, vallahi çok yoruldum."

En sonunda sahibi gelip kuzuyu durdurdu. Kuzuyla beraber ben de durdum. Nefes alışverişlerimi düzenlerken adam gülerek konuşmaya başladı: "Çok özür dilerim. Boncuk'un kusuruna bakmayın," dedi.
"Ne kusuru canım, az kalsın ölüyordum. Neyse, görüşürüz," deyip gittim. Telefonuma mesaj geldi.

Cem: Güzelim ne yapıyorsun?

Siz: Dinleniyorum

Cem: Yoruldun mu?

Siz: Normalde yorulmamıştım

Siz: Kuzu kovalayınca yoruldum

Cem: Ne oha iyi misin?

Siz: İyiyim ben ama sen kesin bana gülüyorsun

Cem: Yavrum sana neden güleyim

Siz: Yemin et gülmediğine

Cem: Edemem

Siz: Al işte ya

Siz: Biliyordum güldüğünü

Siz: Konuşma benimle

Cem: Ay ay dur sakın trip atma

Cem: Lütfen

Cem: Vallahi çok özür dilerim

Cem: Hay ben gülen ağzımı sikeyim