Gözlerimi açtığımda belime sarılmış elleri fark ettim. Kafamı biraz yukarı kaldırınca Cem'in yanında uyuduğumu fark ettim. Başımı tekrar Cem'in göğsüne koydum.

Daha iki dakika olmamıştı ki alarm çaldı. Ardından Cem homurdanmaya başladı ve alarmı kapatıp. Başını yastığa koydu. "Cem" "Hmm" "Cem kalk hadi okula geç kalıcaz." dediğimde birden ayağa fırladı. Saate baktı sonra bana baktı. "Tamam geç kalmamışız hadi hazırlanmaya başla."

"Cem benim eve gitmem gerek" "Neden?" "Üstümü değiştiricem." "Tamam ben seni binanın önünde bekliyorum."dedi. Hızlı bir şekilde Nehir'in yanına gittim."Bebeğim ben gidiyorum.Geri gelicem" dedikten sonra yanağına bir öpücük kondurdum.

Çizgi film izlerken konuştu."Tamam görüşürüz." gene hızlı bir şekilde ayakkabılarımı giydim. Kapının önünde Cem beni uğurluyordu. Tam gidicekken ani bir şekilde Cem'in dudağına bir buse bıraktım.

O anın şokuyla donmuş bir şekilde ileriye bakarken bende hızlı bir şekilde kendi evime gittim.

Üstüme okul formalarımı değiştirdikten sonra aşağı indim. Evet dediği gibi beni aşağıda bekliyordu.

"Hadi gidelim" dediğimde bana baktı. Galiba hâlâ olayın etkisinden çıkamadı. Bu sefer de kolundan tutup çekiştirdim. Sonunda yürümeye başladı. "Cem niye böylesin?"

"Aşığım çünkü". "Çok aşığım. Aşkımdan ölücem." dediğinde gülümsedim. "Tamam aşıksın ama geç kalıcaz." "Doğru geç kalmayalım."

...

"Lara depoya inmemiz gerek beraber sandalye taşıyacakmışız." Mete'nin sesiyle ona baktım. Son derse girecektik. "Neden?" "Etkinlik yapacakmışız" "Tamam geliyorum"

Hocanın böyle bir şey istemediğine yemin edebilirim ama onunla gittim. Aşağı inene kadaraklımdan bir sürü ihtimal geçti.

Deponun kapısını açıp içeri girdim ver arkamdan kilit sesi gelmesiyle birlikte arkamı döndüm.

"Hass..." hiç böyle bir ihtimali düşünmemiştim.