Kilitlenmemin üzerinden ne kadar geçtiğiyle alakalı hiç bir fikrim yok.Şu anda bir film klişesinin içine ışınlanmış gibiyim. Tek fark benim kapıyı yumruklayıp bağırmamam çünkü beni duymayacaklarını biliyorum. Tek çare benim yokluğumu fark edip beni bulmaları.

Cem

Ders bittiğinde çantamıda alıp Lara'nın sınıfına gittim ama Lara yoktu sınıf bomboştu bir tek Dila verdi."Dila Lara nerede?" dediğimde bana baktı. "Bilmiyorum enişte ben tuvalete gitmiştim ortadan kayboldu." dediğinde içimde bir korku büyüdü.

"Ben seninle bir yere gitmiştir diye düşünmüştüm." dedikten sonra ayağa kalktı."En son ne zaman gördün?" diye sordum. "Son derse girmedi." "Tamam ben aşağı inip güvenliğe sorucam sende tuvalete bak." dedikten sonra koşarak güvenlik kulübesine gittim. "Abi merhaba" "Merhaba evladım" dediğinde telefonumdan Laramın fotoğrafını açtım ve abiye gösterdim. "Okuldan bu kız çıktı mı?" "Yok oğlum çıkmadı. Noldu bir şey mi oldu?" "Arkadaşım ortadan kayboldu da."

"Müdüre haber verelim" "Gerekirse biz haber veririz. Teşekkürler" burada işim bittiğinde sınıfa çıktım. Dila da gelmişti "Tuvalette yok" "Okuldan çıkmamış"

Dila

Kafam çok karıştı. İçimde dev gibi bir korku ve huzursuzluk var. Benden daha çok korkmuş Ceme çevirdim bakışlarımı. "Yürü hadi kantine bakalım. Orada da yoksa müdüre gideriz." kantine yürürken Cem konuşmaya başladı."Telefonunu yanına almadığından emin misin?" Lara'nın telefonunu gösterip "Eminim" dedim.

Kantinde boştu. "Yürü müdüre gidiyoruz kameralara baksın." ben ağlamaya başlamıştım.

Müdür hanımın odasına geldiğimizde. Cem kapıyı çalmadan içeri daldı. "Çocuklar noluyor? Karşınızda bir ögretmen var!" Cem konuşmadan lafa girdim. Çünkü konuşma fırsatı bulursa sert konuşurdu.

"Hocam Larayı bulamıyoruz" "Ne var bunda? Okuldan çıkmıştır." "Çıkmamış her yerede baktık. Kayıp. Kamera kayıtlarına bakmak istiyoruz." söylediklerimden sonra hocada telaşlanmıştı.

"Tamam sakin olun bakalım kameralara" dedikten sonra bilgisayardan bir kaç işlem yaptı."Gelin bakalım" yanına gittik. Ben ağladığımdan dolayı pek odaklanamıyordum. Birden Cem bağırdı. "Burda al işte burda!!" gözlerimi sildim Meteyle bir yere gidiyordu. "Lan ne işi var Meteyle?"

İzledikçe şok oluyordum. "Mete Larayı depoya kilitlemiş" Cem şok bir şekilde konuşmuştu. "Onun tozlara alerjisi var tıkanır orada" dediğim anda Cem yeni hatırlamış gibi "Siktir..." deyip koşmaya başladı. Bende onun arkasından koştum.

Geldiğimde Cem anahtarı arıyordu. "Güzelim Laram duyuyor musun beni?" Lara'nın sesi geldi. "Duyuyorum" "İyi misin?" "Evet" "Tamam az daha sabır et anahtarı bulayım" dedikten sonra müdure döndü.

"Yedek anahtar nerede?" dediğinde müdür cebinden anahtar çıkarıp verdi. Cem anahtarı aldığı gibi kapıyı açtı ve Lara'nın beline sarıldı. Boynunu öptü, saçını omzunu, dudaklarını ,yanağını... Sonra havaya kaldırıp bir tur döndürdü. "Çok korktum bee Lara" dediğinde Lara ağlıyordu.

Belli ki o da korkmuştu. İlk defa benden başka birinin yanında ağladığını görüyordum. Cemden ayrılınca koşup bende sarıldım."Yellozum benim bir daha bensiz bir yere gitme" deyip yanağından öptüm.

Lara

Bir iki dakika sonra Cem koşmaya başladı. Büyük ihtima spor salonuna koşuyordu. Bende onu durdurmak için koşuyordum ama nefesim tıkanıyordu. Astımım olmasada çok tozlu ortamlarda fazla kalamıyordum.

Tahminim doğru çıktı. Spor salonuna girdikten sonra Meteyi tutup duvara yapıştırdı ve yüzüne yumruğunu geçirdi. "Cem bırak boş ver dövme bu zevki bana bırak" dedim şu an dövemiyordum çünkü nefesim yerinde değildi.

Biraz daha yüzüne yumruk attıktan sonra bıraktı ve tekrar bana sarıldı.