Kitabımı görüp oy verenler ilginiz için teşekkür ederim. Yorum da yaparsanız beni çok mutlu etmiş olursunuz çünkü ne düşündüğünüzü bilmek isterim. Hem daha çok eğleniriz hem de hikayeyi biraz da buna göre ilerletmek istiyorum :))

Umarım beğenirsiniz iyi okumalar dilerim✨🥀

...

Bade: Kimsin cidden merak ediyorum ama,

Bade: sana konuşabilme hakkını da kimin verdiği umrumda değil.

Bade: Tek kelime dahi duymak istemiyorum.

Bade: Şimdi engelleyeceğim.

Bilinmeyen: Geçmişte olduğun kişiden neden kaçıyorsun?

Bade: Kaçmıyorum.

Bilinmeyen: Kaçıyorsun Bade.

Bilinmeyen: Kendini herşeyin bittiğine inandırmışsın ama nafile

Bilinmeyen: Eskiden olduğun kızı konuşmaktan deli gibi korkuyorsun

Bilinmeyen: Çünkü biliyorsun..

Bilinmeyen: O kızı hatırlarsan vazgeçersin.

Bade: Kes sesini ve benden uzak dur.

Bade: Hemen!

Bade: Uyarıyorum, bana bir daha yazma.

Ellerim sinirle titrerken hızlıca engele basıp kendimi koltuğa attım. O sırada telefonum ellerimden kayıp koltuğun arasına kaçmıştı. Pek umrumda değildi ama almam lazımdı. Çalan zil sesim rahat vermiyordu bir türlü.

Elimi koltuğun aralığına sokup almaya çalışırken kafamı yukarı kaldırdığımda tavanın belli kısımlarındaki örümcek ağlarını gördüm. Örümceklerden biri neredeyse tavanın kocaman bir bölümünü ağ yapmıştı. En son ne zaman temizlik yapmıştım gerçi hatırlamıyorum. Önemi var mıydı? Evin genel hali hal değildi zaten.

Sonunda parmaklarımı kırmadan telefonu elime alabildiğimde uzun zamandır konuşmadığım bir arkadaşımın aradığını gördüm. Cevaplamakla cevaplamamak arasında kalırken telefon kapanmıştı. Sıkıntıyla oflayıp onu aradığımda bu sefer o da açmamıştı. Mesaj atmıştı direk.

"Bade konuşmamız lazım ama zamanım yok. Ben seni arayacağım tekrar."

"Ne hakkında?" Sadece iki kelime yazmıştım.

"Başaranlar hakkında."

Duyduğum isimle içime bir sıkıntı oturmuştu rahatlamak yerine. Ve hatırlamak istemediğim anıları da getirmişti beraberinde..

.