*Olaylardan 1 gün önce*

Kapım çaldı.

“Girin!”

Asistanım Melek içeri girdi ve endişe dolu gözlerle bana bakıp “ Asila hanım Müdür sizi odasına çağırıyor” dedi. Yutkundum. “Tamam Melek çıkabilirsin.” Çıkıp kapıyı ardından kapadı. Bense düşünceli bir şekilde duvara bakıyordum. Beni nadir ve önemli konularda çağırırdı. Şirketimiz için önemli bir arkeolog olduğumdan gereksiz şeyler için çaylakları görevlendirirdi. Aceleyle odamdan çıktım ve müdürün odasına koşarcasına yürümeye başladım.

“Girin!”

“Erkan Bey beni çağırmışsınız sorun nedir?”

“Önemli bir dosyamız var Asila Hanım davayı kabul ediyor musunuz diye soracaktım”

Aramızda dosyalara dava dediğimiz için değişik bir cümle kurmuştu. Kıkırdamak istedim fakat önemli dediği için işime odaklandım.

“Davayı duyabilir miyim?”

“Eski bir köy olan Karanlıkova, 19. Yüzyılın sonlarında terk edilmiş ve unutulmuş. Ancak, köyün sınırları içinde kalan ormanlık alanlarda karanlık ve uğursuz bir varlık yaşadığı iddia ediliyor bu size komik gelebilir fakat sonuç bariz. Yıllar önce köyde meydana gelen esrarengiz olaylar ve köy halkının topluca ortadan kaybolması köyün lanetli olduğu söylentilerini doğruladı. Bu görevde yalnız değilsiniz Bora Bey, Elisa Hanım, Çiğdem Hanım, Çağan Bey, Kutay Bey, Ege Bey, Aylin Hanım, Aysun Hanım, Alara Hanım, Dilay Hanım ve Ebrar Hanımda dosyayı kabul etti. Sizde dosyayı ister misiniz? Ha birde eğer siz almazsanız onların başı olarak Feyza Hanım’ı göndereceğiz. Karar sizin.”

Olamaz Feyza gidemezdi hemde başları olarak asla. Aramız ne kadar kötü olursa olsun kimseye bu acıyı yaşatmam. “Kabul ediyorum Erkan Bey” “Güzel Asila Hanım ekibiniz ve sizin kalmanız için bir kulübeyi tadilat ettirdik ve her birinize ayrı oda yaptırdık. Yarın sabah 9’da yola çıkacaksınız Ankara’dan Karanlıkova’ya kadar 3 saat var bir grup kursanız iyi edersiniz. Her neyse söylediklerimi unutmayın. Çıkabilirsiniz” Her zamanki gibi üzgün ayrılmadığım için herkes şaşırmıştı ben ise ‘En fazla ne olabilir ki?’ düşüncesiyle odama gidiyordum.