Hasret

Kuzey’in beni zorla evlendirdiğine inanamıyorum. Alaz nerede bu adamın dediği şeyler doğru mu gerçekten inanamıyorum. Alaz gerçekten beni Kuzey’e mi satmıştı. Satmak neydi ki ben mal değilim ama Kuzey’e inanmıyorum çünkü Alaz beni seviyordu yani umarım..

Kuzeyle aşağıya indiğimizde ailesi olarak düşündüğüm kişiler bize gülerek bakıyordu. Nikah memurunun yanına oturmuştuk. Ben tir tir titriyordum. Alaz bunu bana yapmış olamazdı. O beni seviyordu. Efsa’sını seviyordu Alaz demi demi.

Nikah Memuru: Kuzey Soykan Hiç kimsenin etkisi altında kalmadan Efsa Akbay’ı eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?

Kalbim korkudan o kadar hızlı atıyor ki anlatamam. Hayır de nolur.

Kuzey: Evet

(Alkışlama sesi gelir)

Nikah Memuru: Peki siz Efsa Akbay hiç kimsenin etkisi altında kalmadan Kuzey Soykan’ı eşiniz olarak kabul ediyor musınuz?

Annem babam sizi çok özledim şimdiden ama kızınız gidiyor. Arkadaşı sandığı ama aslında hiç tanımadığı bir adama. Hayır dersem nolur ki herkesin içinde kafama sıkar mı ki. Alaz benim sevgilim seni gerçekten çok seviyorum bu evliliği senle yapmayı hayal ediyordum ama başkası var yerinde. Gerçekten çok özür dilerim.

Nikah Memuru: Ehm Kabul ediyor musunuz?

Efsa: (sessizliğin ardından kısık bir sesle) Evet ediyorum.

(Alkışlama)

Nikah Memuru: O zaman bende bana verilen yetkilerle sizleri karı koca ilan ediyorum.

Evet her şey bitmişti. Bu masal aslında buraya kadarmış. Kuzey’in ailesiyle tanıştım ayak üstü. Kız kardeşi gerçekten çok sevecen birisine benziyor. İsmi Ayşegül 22 yaşında. Annesi Narin Hanımda çok tatlı birisi gerçekten. Hepsiyle teker teker tanıştıktan sonra herkes yavaştan evlerine dağıldı.

Sadece Kuzey ve ben kaldım…

Bende gelinliğimi tutup merdivenlerden eve çıkmaya başladım. Odaya girdim ve üzerimdeki o lanet olası gelinlikten kurtulup sıcak bir duşa girdim. Buradan nasıl çıkacağım onu düşünmeye çalıştım. Alazı düşündüm ama onu düşündükçe gözlerim doluyordu. Annemle babamı Ecrin ve Emir’i özlemiştim. Kendimi suya bıraktım..

bornozumu giydikten sonra banyodan çıkıp odaya girdim. Tam dolabıma gidicekken Kuzey’in yatakta oturmuş ve beni izlediğini gördüm. Biraz irkildim ilk başta sonra ise gözlerimi gözlerine diktim.

Efsa: Biraz daha bana bakmaya devam edicek misin?

Kuzey: Neden olmasın.

Efsa: Çık odamdan.

Kuzey: Odamız demek istedin herhalde.

Efsa: Seninle asla aynı odada kalmam.

Kuzey: Hadi ama sarı civcivim kocandan ayrı yerde yatamazsın. Biz artık evliyiz.

Efsa: Senin zorunla evliyiz. Kafama silah dayadığın için evliyiz şuan.

Ben sinirle konuşmaya devam ederken aniden yataktan kalkıp üstüme gelmeye başladı. Bornozumu sıkmaya başladım korkudan. Bir adım geriye uzaklaştım. Üstüme geldikçe ben geriye gidiyordum. En sonunda duvara tosladım. Duvarla arasına aldı beni. Gözlerime kilitlenmişti. Saçlarımı okşuyordu bir yandan.

Nefesi çok sıcaktı. Boynuma çarpıyordu. Sonra bir anda bir eli bacağıma gitti. Eli bacağıma değdiğinde irkildim. Eli tenimde dans eder gibi bornozun içinden yukarı çıkmaya başladı. Hiç bir tepki veremiyordum. Kendimi kilitlenmiş gibi hissediyordum. Sonra gözleri dudaklarıma kaydı ve kendi dudaklarını yalamaya başladı. Buna bir son vermeliydim acilen. Onu ittirdim.

Efsa: Dokunma bana.

Kuzey: Kocanım ben senin istediğim şekilde dokunurum sana.

Efsa: Ben izin vermedikçe dokunamazsın.

Kuzey: Bu gece zaten istediğin gibi dokunacağım.

Efsa: Öyle bir şey asla olmayacak.

Kuzey: Şaka yapıyorum korkma sen istemediğin sürece dokunmayacağım sana ama zaten sen beni isteyeceksin.

Kuzey’in boş konuşmalarından sonra üstümü giyip yatağa uzandım. Sonra yatakta bir hareketlilik hissettim. Yatağın en ucunda arkam dönük ve gözlerim kapalı uyumaya çalışıyordum. Kuzey bir anda beni kendine çekip vücudunu bana yasladı ve sıkıca sarıldı.

Gözlerim dolmaya başladı çünkü bu sarılma bana Alaz’ı hatırlatıyordu. Film gecesi yaptığımızda koltukta uyumuştuk ama şimdi yoktu. Şimdi kimsem yoktu sadece ben. Buradan çıkıp normal hayatıma kaldığım yerden devam etmek istiyorum. Sessizce ağlamaya başladım. Bunu hissetmiş olacak ki Kuzey daha sıkı sarılıp yanağımı öptü.

Hüzünlü bir şekilde kendimi uykunun kollarına bıraktım.

(Yarın sabah saat 08.27)

Gözlerimi yeni bir sabaha açtım. Uyandığımda yanımda kimse yoktu. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra giyinme odasına gidip üstüme bir kot etek ve bir gömlek üstüne kazak geçirdim. Saçlarımı toplayıp hafif renk katması için makyaj yaptım. Odadan çıktığımda mutfaktan güzel kokular geliyordu. Mutfağa girdiğimde Kuzey’i görmem bir oldu. Kahvaltı hazırlamıştı.

Kuzey: Otursana bize kahvaltı hazırladım.

Efsa: Buradan gitmek istiyorum.

Kuzey: Tamam başka bir yere taşınırız.

Efsa: O anlamda demediğimi biliyorsun. Beni bırak Kuzey. Benim sevdiğim bir adam var. Seni sevmiyorum anlasana.

Kuzey: Zamanla beni seveceksin sarışınım merak etme.

Efsa: Kimsin sen Kuzey?

Kuzey: Hmm kimim ben acaba?

Efsa: Söyler misin?

Kuzey: Yeraltındaki dört büyük mafya liderinin en büyüğüyüm.

Efsa: N-ne.

Kuzey: Korkma canım sana zarar vermem. Alaz’da benim piyonlarımdan biri. Sadece bana çalıştığını bilmiyor ama zaten yakında ölecek merak etme sarışınım.

Efsa: Yalvarırım Alaz’a bir şey yapma. Onu çok seviyorum lütfen.

Kuzey: Senin yerini senin her şeyi bana ifşalayan oydu. Onun gerçek sevgilisi Almina. Hatırladın mı bir yerden bu ismi.

Efsa: B-ben… ben İNANMIYORUM SANA.

Bir anlık öfkeyle yere oturup ağlamaya başladım. Deliler gibi ağlıyordum. Nasıl olurda Alaz bana bunu yapardı. Sevmek bir insanı bu kadar incitir miydi. Kuzey yanıma gelip beni kucağına aldı. Kafamı boynuna gömüp ağlamaya devam ettim. Atalarımız bir atasözü der denize düşün yılana sarılır. Bende aynı onun gibiydim şuan.

Sakinleşmiştim ama hala Kuzey’in kıcağındaydım. İnmek için hamle yaptığım zaman beni yeniden kucağına oturttu ve ağzıma ballı tereyağlı ekmeği sokuşturdu. Yerken beni dikkatlice izliyordu. Arada kendide yiyordu. Bebek miydim ben ya kendimde yiyebilirdim. Ayrıca kucağında ne işim var.

Yedikten sonra salona geçtik. Düşünceli bir şekilde duvarı izliyordum. Buradan çıkmanın bir yolu yoktu. Her yerde adamları vardı. Çok zordu. Bir anda kapı çaldı ve ben hızlıca açmaya gittiğim. Kapıyı açtığımda kardeşi Ayşegül ablayı gördüm. En azından bu kızı görünce az da olsa mutlu oluyordum. Birlikte içeriye geçtik.

Kuzey: Hoş geldin Ayşegül.

Ayşegül: Hoş buldum abi napıyorsunuz bakayım yeni çiftler geceniz nasıldı?

Efsa: Öyle bir şey yaşanmasada bir anlık utançtan yanaklarım kızardı.

Kuzey: Karıcımla mükemmel ötesi gece geçirdik.

Ayşegül: Offf abimin ilk defa güldüğünü görüyorum.

Abi kardeş gerçekten çok iyi geçiniyorlardı. Bende kardeşim olarak gördüğüm Emir’i çok özledim. Gözlerim doldu istemsiz. Müsaade isteyip terasa çıktım. Bir anda yanıma Ayşegül abla geldi.

Ayşegül: Senin bir sıkıntın var Efsa. Her ne kadar daha dün tanışmış olsakta ben sana kendimi çok yakın hissediyorum. Bana her şeyini anlatabilirsin.

Efsa: (Bir anda ağlamaya başlar) B-ben çok üzgünüm abla.( Olayların hepsini en baştan anlatır) Böyle işte.

Ayşegül: Ben inanamıyorum. Benim abim bu kadar cani olamaz. Keşke dün deseydin bana. Şimdi beni iyi dinle Efsa. Seni buradan gizlice çıkarıcam ama benim çıkardığımı kimse bilmemeli. Senin annenlerin yanına götürücem kuzum sen merak etme.

Efsa: Çok teşekkür ederim abla.( sıkıca sarılır.)

Ayşegül: Yerim seni sıkma canını sen. Çıkarıcam seni buradan.

Biz sarılırken arkadan ayak seslerinin geldiğini duyduk ama yinede kıpırdamadık. Kendimi şuan gerçekten güvende hissediyordum. Ayşegül ablaya içim çok ısınmıştı. Beni buradan kurtaracağına gerçekten inanıyordum.

Kuzey: öhm gerçekten kıskanmamak elde değil. Birazda ben sarılabilir miyim karıma?

Ayşegül abla bana göz kırptıktan sonra terastan gitti. Yine Kuzeyle baş başa kaldım. Ben dışarıyı izlerken arkamdan gelip belimden sıkıca tutup kendisini bana yasladı. Boynumu koklamaya başladı ve öptü.

Kuzey: Sonsuza kadar benimsin ve bana aitsin. Bende sana aitim sarışınım.

Evet arkadaşlar bölümü burada sonlandırıyorum. Umarım beğenmişsinizdir. Emeklerimin karşılığı olarak oy atmaya unutmayın. Yeni bir bölümde görüşmek üzeri kendinize iyi bakın..