—Ne biçim konuşuyorsun be

—Bana bak

Tam tokatı yapıştırırsan elin

tuttum

—Bir daha o elini kaldırma

Emily'nin anlatımıyla:

—Anne baba yeter artık kavga etmeyin

—Kızım baban işte

—Tamam anne. Baba dışarı

Babam dışarı çıktı. Anne ben ne zaman çıkacağım?

—Bilmiyorum kızım

—Hemşireyi çağırsana öğrenelim

—Tamam kızım

Annem çıktığında içeri Coric geldi.
—İyi misin?

—iyiyim. Sen biliyorsun musun ne zaman çıkacağı mı?

—Evet yarın 10.30 da

—Tamam. Ben acıktımda yemek getirir misin

—Tamam.

Coric çıktığında camdan tanımadığım bir adam girdi. Yüzünde maske vardı. O yüzden kim olduğunu bilmiyordum.

—Kimsiniz

Cevap vermedi. Bana yaklaştı. Tam bağırıcakken ağzımı bir pamukla kapattı. Sonra gözlerim kapandı.

Coric'in anlatımıyla:

Emily'e yemek aldığım. Odasına çıktım. Kapıyı açtığımda Emily yoktu. Tuvalete girdi diye düşündüm kapıyı tıklattım kimse ses vermedi.

—Emily orada mısın

Ses yoktu.

(Arkadaşlar elim biraz daha iyileşti. Bu kadar yazabildim. Elimi iyi hissedersem akşam yine yazarım🍓)