-çıkarın üstünüzü.

-Anlamadım?

-Yaranız omuzunuzda değil mi?

Diye sordum.

-evet?

-yaranıza bakabilmen için üstünüzü çıkarmanız lazım Kutay bey.

-haklısınız hemşire hanım.

Gülümsedim.

Yaraya pansuman yaparken benden gözünü çekmemişti pansuman bittiğinde kafamı kaldırdım göz göze geldik.

"Güzel" dedi. "Anlamadım, ne güzel?" Diye sordum.

"Gözleriniz" dedi "fazlasıyla güzel".

Ben öylece kalakalırken tişörtünü giydi teşekkür edip gitti.

Kalbim teklemişti. Asla beklemiyordum böyle bir şey.

Kendime gelmem biraz sürdü ama ardından hemen toparlanıp işime döndüm.

​

MERHABAAA

DAHA ÖNCE HİÇ KİTAP YAZMADİM BU BENİM İLK KİTABİM Bİ ANDA AKLIMA ESTİ VE YAZMAK İSTEDİM PEK BİLGİM YOK SADECE YAZMAK İCİN YAZIYORUM TAMAMEN RASTGELE BİR KURGU OLACAKTIR.​