ben Leyla karahandım ve o katili bulmak zorundaydım

ben kendi kendime güçlü olmayı öğrenmiştim ve bu gücü kullanmanın tam zamanıydı

daha fazla komutanı şehit vermek istemiyorduk

ve vermeyecektikte..

Evet bu gün göreve gidiyorduk bir kaç yer vardı şüpheli durumda olan bu katili en yakın zamanda bulsak iyi olurdu .

Kulaklıklarımızı taktığımızda ayrı ayrı bölgelere dağılmaya başladık

İlk kulubeye daldığımda içeride kimse yoktu ama bir kaç kağıt gözüme çarptı

Kağıtları elime aldım ve okumaya başladım

Mehmet şentürk ölüm saati 04.56 günü Salı

Ve bunun gibi bir sürü şehidimizin adları yazıyordu !

Bu buraya bilerek konulmuştu !

- Ben vuruldum ! diyen Kaan olduğunda ciddi olup olmadığını sorguladım

ciddiydi

Koskoca adam çatışma bile olmadan nasıl vurulurdu ?

- Ne demek vuruldun ! dedi abisi Deniz

- Vuruldum işte !

- Deniz Kaanla birlikte hastaneye gidiyorsunuz ve bende bu bulduklarımızı teslim ediyorum ! dedim

- Ama-

- Emrediyorum !

Gittiklerini anladığımda diğerlerine başladığıımız yerde buluşacağımızı söyledim

Aynı onlar da da bu kağıtlardan vardı

Bu kişi yüzlerce can almıştı ve buz bini yeni fark etmiştik

Aklım kaanda olduğu için hızlıca bu kağıtları yetkililere götürdüm

2 saat sonra

Sonunda hastaneye gelebilmiştim akılım çıkmıştı !

Denizi gördüğümde hemen yanına gittik

- Ameliyattan çıktı annemler yanında dediğinde içeri nasıl gireceğimi düşündüm annemler orda demişti

Ailesi beni hep güzeldi ama şuan nasıl olurdu bilmiyordum

- Hadi gir dedi Deniz koluma dostça dokunarak

Korkuyla içeri girdim ve onları gördüm

İkisininde gözleri beni buldu

- L-Leyla bu gerçekten sen misin ?dedi Şebnem abla

- Benim, ağrın var mı iyi misin dediğimde Kaanın yanına oturdum

- iyiyim dedi tam o sırada Şebnem abla telefonunun çalmasıyla birlikte odadan çıktı

Tabi ben şebnem ablanın çıkmasıyla birlike karşısına oturdum

- Nasıl vuruldun ? dedim

- dikkatsizlik dedi

Normalde sessizliğinde boğulan adam benim yanımda nefes alıyor gibi geliyordu

ona sarılmak istiyordum

yapamazdım

leylaya ihanet etmek istemiyordum

ama ona ihtiyacım vardı

Doktor çıkabileceğimizi söylediğinde koluna girdim kolundan vurulmasına rağmen gayet iyi gözüküyordu

Eve geçtiğimizde yemek yedik ardından Kaan uyuyacağını söyleyerek yukarı çıktı

- kaanın dedim " çıkın pansumanını yapın"

- siz yapsanız daha iyi olmaz mı komutabım ? diyen aslan olduğunda kaşlarımı çatarak ona döndüm

- ne diyorsun lan ? dedim " ne münasebet *"

- en bilgili sizsiniz komutanım dedi deniz " bir zarar gelmesin sonra"

bu adam nereden vuracağını çok iyi biliyordu

- Tamam dedim " dönerim birazdan"

yukarı çıktım ve odasının kapısını tıklattım

- Kaan ? dedim " geliyorum"

içeri girdiğimde uyuduğunu gördüm

- kaan dedim ve yatağa oturdum "koluna bakacağım ama uyumaya devam edebilirsin tamam mı ?"

ağır ağır başını salladı

gözleri hala kapalıydı

- ağrın mı var ? dedim

koluna pamuğu değrdirdiğim sırada konuştu

- kolumun ağrısı değil dedi " kalbimin ağrısı var "

yutkundum

- söyle o kalbine dedim " sıkmasın canını "

dayanamıyordum işte

- yapamıyor dedi " ceza mı çekmemi istiyor "

konuşmadım

- Leyla dedi ve doğruldu " çok ciddi bir soru soracağım doğruyu söylemeni istiyorum "

merakla durup beklemeye başladım

- beni hiç özlemedin mi ?

Ne ?

ona onu özlemediğimi düşündürten neydi ?

- özledim dedim " ama kendime yediremem kaan " dediğimde başımı eğmiştim

- Neden ? dediğinde eli çeneme ulaştı ve başımı kaldırdı

- gururuma yediremiyorum kaan dedim çenemi tutan eline dokunmak istiyordum ama yapamıyordum

- haklısın dedi ama elini çenemden çekmedi belki de çekemedi " senden son bir şey isteyeceğim "

- söyle

- bir kere dedi " sadace bir kere sarılayım mı ? "

cevap olarak ona sarıldım

yüzümü boynuna gizledim

- böyle yaşayamayız dedim " birbirimizin bu kadar yakınında olup uzakta kalamayız "

- kalmayalım o zaman dedi

- kalmayalım