 |
Tür Kategorileri
|
Oturumu Başlat | Yeni Üyelik |
 @miyorininkitaplari
|
Sabah serkanın aramasıyla uyandım benimle konuşması gereken acil bir şey olduğunu söylemişti Üzerimde siyah şort siyah atlet ve hırkamla oturmuş serkanı dinliyordum bahçede - Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama söylemem gerek - Hadi hemen söyle - Leyla annen dedi ve tekrarladı "annen yaşıyor" Annem yaşıyor annem yaşıyor annem yaşıyor Boğazıma bir yumru oturdu - Onunla konuştum ama sadece o da değil anneannen ve teyzende onunla sizi çok özlemiş - Özlemişmi ! harbiden mi ya ! dedim alayla deliriyordum kalbim acıyordu - Leyla vallahi özlemiş ! - Abi sen saol ben bir kafamı toparlayayım dediğimde hızla ayağa kalktım ve arabaya bindim arkamdan seslenselerde umursamadım Canım çok acıyordu Bu sefer sert duvara çarpmıştım gözlerim dolarken ağlamamayı yeğledim Gözlerimin önüne hayat geldiğinde gözmüden tek damla yaş aktı Ben onunla ilgili herşeyi hatırlıyordum ama hayatın onu hatırlaması imkansızdı çok küçüktü - Allah kahrestsin ! neden geldin ki neden ! dediğimde delirmiş gibiydim direksiyona vuruyordum Sahil kenarında durduğumda hemen aşaği inip denizin yanına oturdum Anne nefes alamıyorum ama bu sefer senin yüzünden Annem bizi terkettiğinde babam vardı ama babamdı işte bize tek faydası bazı maddi ihtiyaçlardı Sokak ortasında dövülüp param alındığında anne demiştim ama o yoktu Hayat hastalandığında anne demiştim ama o yoktu Hayata okulda zorbalık yaptıklarında da annem yoktu Babam tarafından senin yüzünden dövüldüğümde de yoktun anne Sen hiç bir zaman olmadın şimdi de olmamalıydın ! Hayatın annesi babasıda bendim ailesi sadece bendim Babamı öldürürkende yoktun anne ellerimi saçlarıma yerleştirdim ve başımı eğdim kurtulmak istiyordum Babamın varlığı serveti yüzünden herkes bizi tanıyordu magazincileri heryerde görmek canımı sıkıyordu sırf o soyadı taşımam bunlara sebep oluyordu Etrafımda bir kaç kişinin beni çektiğini görsemde onlar şuan benim sorunum değildi Ağladığımı ise yeni fark ediyordum şuana kadar hayat benim ağladığımı hiç görmemişti ona asla göstermezdim kimseye göstermezdim Tek tük göz yaşı döktüğümü görmüştü bunlar ise şehit olduğunda olmuştu birde babamı öldürdüğümde Kardeşim beni hep güçlü bilmişti hepde öyle bilecekti Teelefonuma baktığımda onlarca arama ve mesaj olduğunu gördüm - Efendim dedim bok gibi çıkan sesimle kaana - Neredesin sen meraktan öldüm ! - Gelirim şimdi derken bilmem kaçıncı sigaramı içiyordum - Leyla sen iyi değilsin güzelim yerini söyle geli - Ben kendim gelebilirim dediğimde ayağa kalktım Arabama doğru giderken aramayı kaanın yüzüne kapatmıştım bunu yapmam canımı yakmıştı ama en azından bu sesimi duymadığı için onun canı yanmazdı Arabaya binip eve gittim Geldiğimde hepsini kapıda olduğunu gördüm hepsinin gözünde tek bir duygu vardı Korku - Abla ! diyen hayat hemen bana sarıldı ben ise diğerlerine bakıyordum - Abla nol- dediği sırada ağlamış olduğumu farketmesiyle sözü yarıda kaldı Beni ilk defa böyle görüyordu - Abla noldu sen sen nasıl ağlatırsın abla nolursun konuş abla ! - Söyleyemem dediğim sırada yakamdan tuttu - Neyi söyleyemezsin abla neyi ! abla bana cevap ver ! - Beni böyle gördüğün için özür dilerim alışık değilsin birda- - Ne saçmalıyorsun sen ! abla yalvarıyorum bir sey söyle noldu ! - Annen seni görmek istiyor oldumu ! dediğim sırada dehşetle bana bakıyordu - Leyla o seninde annen ! seni de görmek istiyor ! diyen serkan olduğunda ona baktım - O beni görsede iş işten geçti ama hayat için hala umut var onun yaşayan bir ölü olmasına grek yok en azından annem tek ruh öldürmüş olur dediğimde selinin elinin kalbine gittiğini gördüm - onu görmek istiyorum diyen Hayat olduğunda yutkunamıyordum - abi onu götür ve o kadına sadece mezarımı görebileceğini söyle derken tam yürüyecektim ki hayat kolumdan tuttu - Sen olmadan gitmiyorum! - O zaman sende gitmiyorsun çünkü asla ona gitmeyeceğim dedim - Yapma leyla yapma ! diyen sesi tanımıştım serkanın elinde tuttuğu telefondan geliyordu Bu annemdi Yerimde kat katı kesilirken sesinin bile bana korkunç geldiğini fark ettim - Benim adımı ağzına alma adımdan tiksindiriyorsun ! sen sadece benim mezarımı görebilirsin anladın mı ! şehit olduğumda vicdan azabından sende geberirsin belki ! - kızım yalvarıyorum yapma ! - Hala korkutucusun sesinde korkutucu biliyormusun ! Tiksiniyorum senden ! - Yapma annem yapma ! - Annem deme bana ! sen benim annem değilsin olamazsın şimdide hayatı elimden almaya çalışırsın onun anneside babasıda benim anladın mı benim ! o artık aynı çocuk değil ! - Yeliz abla yeter bu kadar iyi değil diyen kaan oldu - k-kaan senmisin - Benim dediğinde serkanın elindeki telefonu kapattı ve bana geldi - Kaan gelme seni üzmekten korkuyorum ! Bir anda beni kendine çekti ben onun üzerine yığılırken herkes geldi |
| 0% |
