Ateşin ağzından :

Öylece sahilde yürürken telefonuma gelen bildirimle birlikte durdum ve telefonumu açıp bildirime baktım.

Arasdan bir mesaj gelmişti ve mesajda " Hemen evin önüne gel !" yazıyordu hemen adımlarımı hızlandırıp eve doğru yol aldım.

10 dakika sonra :

- Noluyor ! dememle birlikte evin bir harabeden farksız olduğunu gördüm!

Alev ve Doğa onlar neredeydi !

- Sakin ol ! dedi Aras

-Nerdeler ! dedim

Aras telefondan bana bir fotoğraf gösterdi ve o fotoğraf beni parçalara ayırmıştı.

Dört adam var ikisi baygın durumda olan Alevi ikisi de beni kurtar gibi bakan kardeşimi tutuyordu.

Onları öldüreceğim !

- Buldunuz mu ? dediğimde ölüm sessizliğim onları şaşırtmıştı.

- Okay kardeşim nerede ! dediğinde telefonda konuşan Okyanusu görmüştüm.

- ordaki diğer kız benim kardeşim Aras ve hamile ikisinden birinin kılına zarar gelirse olacakları sen düşün dediğimde sanki Aras yapacaklarımın farkında gibi bana bakıyordu

- Ölecekler ama onları normal bir ölüm beklemiyor diyen Zeynepti

- Okay bulmuş gidiyoruz ! dedi Okyanus

Arabalara bindik ve hazırlandık kendimizi silahlarla ve bıçaklarla süslemiştik

Onları yakalayıp hergün işgence etmezsem benimde adım Ateş değil diye içimden geçirdiğim sırada Aras konuşmaya başladı.

- Alev kardeşini korur diyemeyeceğim çünkü Alevi bayıltmışlar nasıl olduğunu aklım almıyor Alev bu tuzağa düecek bir kadın değil işte o yüzden göreceklerinize hazır olun dediğinde Okyanusta bu konuşmadan nasibini almıştı.

Geldiğimizde koskoca bir apartman görmek beni şaşırtmadı kimsenin olmadığı yerde olmasıda işlerini zekice yaptıklarını gösteriyordu.

Alevin ağzından :

Gözlerimi silah sesleriyle birlikte açtığımda iki elim yukardan kelepçeye bağlıydı ve yanımda Doğa da benimle aynı konumdaydı !

- Sonunda uyandın ! diyen adamı tanımıyordum

- Lütfen bırakın bizi ! diye yalvarıyordu Doğa

- Seninkiler gelmiş yakında ölürler dedi adam

Elimdeki kelepçeleri zorladığımı görünce kahkaha atması sinirimi bozuyordu.

Onların kılına zarar gelirse bırak onları yaşatmayı işgence ede ede öldürürdüm .

- Burada tam 4 kat var ve dört katta adamlarla dolu buraya kadar gelmeleri imkansız dediğinde sırıttım

Tam o anda karşımızda duran büyük kaamerayı açtı sanırım bu onların bizi görmesini sağlamıştı.

- Evet Ateş ! Hangisinden başlayayım ! diyen Adam benim elimde kalacaktı.

- Bence senden başlayalım ! diyen Ateş cesaretinden ödün vermiyordu

Tam Doğaya giderken ona gitmesine engel olmak zorundaydım !

- Benden başla !

- Öyle mi küçük hanım peki sen bilirsin nasıl olsa ikinizede sıra gelecek diyen adam bıçağını çıkarmış bana doğru geliyordu

-SAKIN ! diyen Okyanusun sesiydi

- SAKIN AYDIN ! diyen ses Ateşe aitti

- SENİ ÖLDÜRENİN BİR KADIN OLMASINI İSTEMİYORSAN ADIMLARINI DURDUR ! diyen Zeynepin sesiydi

- SENİ ÖLDÜRMEKTEN ZEVK ALIRIM ! diyen Arasın sesiydi ama Aydın denen adam bunların hiçbirini umursamadan dibime kadar gelmişti

- Lütfen ! diyen Doğaya uyarıcı bakışlar attım kimseye yalvarmasın.

Adam önce bıçağı koluma değdirdi ardından değdirmekle kalmayıp koluma geçirdi.

Canımın acısına dayanarak hiç sesimi çıkarmamıştım.

Ama benim en çok canımı yakan bizimkilerin bağırışlarıydı onlar benim canımı yakmıştı bir şey yapamadıkları içindi bu haykırışlar.

- Güçlü kadınsın diyen adama alayla baktım

- O gücümü sende kullanmamı istemiyorsan defol Aydın dediğimde kahkaha attı

Bıçağı karnıma doğru indirdiğinde buna dayanabilrmiydim bilmiyordum

- Kormuyormusun ?

- Hiç dedim

Bıçağı karnıma değdirdiğinde nefesimi tutmuştum ve bu sırada bizimkileerin bağırışları kesilmemişti.

Karnımın biraz daha derinine gittiğinde bağırmak üzerdim ki bıçağı karnımdan çıkardı.

Doğaya doğru gittiğini görünce çırpınmaya başladım.

- Hayır !

- Sen zevk vermiyorsun ki diyerek Doğaya gidiyordu adam

Sınırıma ulaştım galiba !

- YETER ! dediğimde kelepçeleri kırmıştım !

- SEN! diyen adama doğru yürüdüm ama o Doğayı rehin aldı

-Umrumda mı sanıyorsun ? dediğimde suratının aldığı hal çok güzeldi

ayakkabılarımdan çıkardığım iki bıçak onu şoke etmişti.

Adam doğayı tutmanın işe yaramayacağını anladığında onu bıraktı ve silahını bana çekti.

Hiç düşünmeden ilk kurşunu sıktığından eğilerek kurtuldum ve adama koşarak silahını havaya kaldırdım ama kurşunlardan biri kameraya gelmişti!

Kendimde olmadığımın farkına varmıştım ve sınırımdaydım.

Dakikalar sonra :

Takım sonunda onların bulunduğu kata ulaşabilmişti ama kamera kapandığı için kime ne olduğu belirsizdi

Abisine koşan Doğayla birlikte tüm gözler Alevi arar olmuştu ve ilk Okyanus gördü onu duvarın dibine çökmüş üstü kan içindeyken

Okyanus silahını yere attığı gibi ona koştu.

Ama yerdeki kanlar çok şey ifade ediyordu burda tamı tamına 30 adam vardı ve çoğunun başı kesilerek ölmüştü katledilmişti ve bunu yapan kişi Alevdi

- Abicim bana bak ! diyen Okyanus onu kontrol etti ama alevin üzerinde o adamın bıçak izleri dışında hiçbir yara yoktu .

Bu kadın tek bir yara bile almadan 30 kişiyi burda öldürmüştü

Bu kadın tehlikeli değildi tehlikenin ta kendisiydi !

- Alev konuş bize ses ver ! diyen Zeynep Alevin yanına çökmüştü

Ateş ise o an gördüklerinin şokundaydı hareket edemiyordu kat katı kesilmişti.

Ama sonunda Alevin yanına gitmeyi başarabilmişti Arasda tam o sırada onların yanındaydı

- Alev güzelim lütfen konuş ! diyen Ateş alevin yüzünü ellerinin arasına aldı

Bir anda Alevin gözleri kapandığında Ateş onu kucağına aldı ve hastanenin yolunu tuttular .