@miyorininkitaplari
|
Sabah : Kalktım ve duşa girdim ardından üzerimi değiştirip aşağı indim . - Günaydın ! dedi Ateş - Günaydın dedim ve kahvaltı masasına geçtim. - Okay bu gün bir görevimiz olduğunu söyledi dedi Ateş - Öyle mi ? kimmiş ?dedim peyniri ağzıma atarken - Deniz sadece adını biliyoruz dedi Başımı salladım ve yemeye devam ettik. Kahvelerimizi alıp koltuğa geçtiğimizde abimin durgunluğu beni şaşırtmıştı. - Abi bir sorun mu var ? dedim - Yok güzelim çok uyumuşum sadece dedi Halbuki aynı saatte eve gelip uyumuştuk. Diğerlerinin sessizliği bir şeyler olduğunu belli ediyordu. - Ateş benimle bir dakika gelebilir misin ? dedi ardından abim ve Ateş dışarı çıktı - Telefonuma bakı geliyorum dedim ve onların peşinden gittim Dün uykum olduğu için telefonumu balkonda ki masaya bırakmıştım yanlarına gidip mesajlara bakıyormuş gibi yaptım tabi bu sırada konuşmayı kesmişlerdi hemen ses kaydetme tuşuna bastım ve telefonumu ters çevirip içeri geçtim. - Noluyor size benden bir şeyler gizliyorsunuz dedim - Ne alakası var ya ! Dün olanları düşünüyorduk dedi Aras Yalancılar diye geçirdim içimden Ateş ve abim geldikten sonra biraz durup telefonumu aldım ve yıldızı da alıp yukarı çıktım. - Direk konuya giriyorum dedim ve ses kaydını açtım. - Nasıl rol yapabiliyorsun ? kız belki bu gün diğer abisini öldürecek ve sen neden bu kadar rahatsın ?diyen Okyanus olduğunda kalbimde bir sızı hissettim Diğer abisini ? - Bunu yapmamı bana sen söyledin dedi Ateş Onlar bana diğer abimi bana mı öldürteceklerdi ? - Bunu yapmak istemiyorum ama yapmazsam onu koruyamam annesini bizim öldürdüğümüzü düşünüyor dedi Okyanus Allah kahretsin sırtımdan bıçaklandım. - Bunu biliyoruz ama Alev bilmediği sürece sorun olmayacak rahat ol ve Alev bunu hiç bir zaman bilemeyecek diyen Ateş olunca titreyen ellerimden telefonumu düşürmüştüm. Acıyor çok acıyor - Ne dilersen yapalım ben senin yanındayım diyen yıldız sırtımı sıvazlıyordu Nefes almam zorlaşmıştı ve gözyaşlarım artık farklı bir boyuttaydı - Hiçbir şeyi bilmiyormuş gibi yapıyoruz bu gün o göreve giderken yeleklerimin içine kana benzeyen boyalar yerleşetireceğim ve adamlardan biri beni vurduğunu zannedecek o sırada ben 5 dakika nabzımı durduracak o ilacı içeçeğim herkes geldiğinde eğer deniz beni gerçekten öldürmek istiyorsa bir torbayı da o patlatır ve ben uyandığımda onu vururum dediğimde Yıldız dehşetle bana bakıyordu - Alev bu çok tehlikeli ! - Yıldız lütfen - Peki sonra sonra ne olacak ? - Uyandığımda Ya denizi vuru ya da vurmayı kaçacağım hiçbiri bana ulaşamayacak sadece sen bileceksin herşeyi ve onlara anlatacaksın ama yerimi bilmediğini söyleyeceksin muhtemelen beni aramanı isteyecekler ama biz onlara yalandan bir konuşma gerçekleştireceğiz dedim - Alev nolursun kendini koru dediğinde önüme eğilmiş ellerimi tutuyordu - Onlar bunu çok kötü ödüyecek Yıldız şimdi ben toparlanıp aşağı ineceğim ama sen benden önce in dediğimde aşağı indi Ellerimi sinirle saçlarıma geçirdim Bana bunu nasıl yaptılar ? peki benim denizi öldüreceğimi kesinleştirmişlerdi Doğru ya Deniz abimin de annemizi öldürdüğünü düşünüyordu deniz abimi öldürmeye çalıştığında bende denizi öldürecektim Deniz bir şeyleri kesinleştirmeden insan öldürmemeyi öğrenecek diğerleri ise bana ihanet etmenin bedelini misli Saatler sonra : Her şey hazırdı planımızı yapmıştık ben ise planıma göre kendimi hazırlamıştım üzerlerimizi giydik ve çıktık. - Evet arkadaşlar plana göre ilerliyoruz ve yaralanmadan bu işi bitirip çıkıyoruz dedi Ateş Geldiğimizde tenha biryerde fabrika gibi bir yer le karşılaştık. Bir anda silah sesleri yükseldiğinde geldiğimizi anlamışlardı! Hemen içeri daldık ve ben kendi bölgeme geçtim orayı temizlediğimde en sonda herkesin gideceği yere gitttim Vücudumda ki boyalardan birini patlattım ve ilacı içtim ardından kendimi bilinçli olarak yere bıraktım. Gözlerimi bağırışma sesleriyle birlikte açtım herkes benim gerçekten vurulduğumu düşünüp bana bağrıyordu. Ve gözlerim vücüdümda gezindi biri daha patlamıştı ! Karşımda duran Deniz beni gerçekten öldürmek istemişti ! Büyük bir hışınla denizin sağ diz kapağına Ateş ettim ! - Anneni biz öldürmedik annen yaşıyor ama baban onu saklıyor Deniz ! derken hepsi bana dehşetle bakıyordu - Alev ! Diyen abim bana bir adım atacaktıki silahımı ona çevirdim - Sakın bir adım daha atma ! adi herif ! derken Okyanus hayatının şokunu yaşıyordu -Alev be- - Sen yalancı bir insansın kötü bir abisin sen bana diğer abimi öldürtmek istedin ! Sen bana bunu yaptın Okyanus ! - Alev ! kendine gel ! diyen Ateş olduğunda duygusuz gözlerimi ona çevirdim - Asıl siz kendinize gelin ! Artık sizi hayatımda istemiyorum ! - Ne demek istemiyorum ! dedi Zeynep - Alev yapma ! dedi Aras - Alev bizim birbirimize karşı olan duygularımız nolacak ! dedi Ateş - Bir katilin duyguları olmamalı ! dedim - Alev ben özür dilerim diyen deniz olduğunda bu sefer gözümü ona çevirdim - Özürmü dilersin Özürmü dilersin Deniz ! Hayatımı mahvettikten sonra mı yaparsın bunu! Dedim alayla Delirdiğimi hissediyordum - Alev gel biraz konuşalım ! diyen Arasa baktım - Bırakın sizle konuşmayı artık yüzünüzü bir daha görürsem sizi dünyadan silerim ! dediğimde son kez Yıldıza baktım ve kaçtım Ben şuana kadar her şeyden kaçtım korkularımdan , annemden, babamdan ve gerçeklerden ise şuan kaçıyordum onları terk ediyordum ! Sürüklendiğimi ve yolun sonunda olduğumu hissediyordum Tükeniyor , bitiyordum
|
0% |