@miyorininkitaplari
|
Sabah : Kalktım ve dün gece toplamış olduğum odamdaki duşa girdim. Altıma siyah bir pantolon üzerine siyah bir atlet seçtim Atleti pantalonumun içine geçirdim ardından siyah bir blazer seçtim Masaya oturup makyajımı yapmaya başladım. Anı dünkü makyajımı yapmıştım Son olarak kırmızı rujumu sürdüm ve saçlarımı atkuyruğu yapıp önden iki tutam bıraktım. Bu gün çanta alsammı diye düşünürken gerek olmadığına karar verdim ve siyah gözlüklerimide alıp aşağı indim. - Günaydın Alevim ! Dedi Deniz onun üzerinde de siyah bir takım vardı - Günaydın biryere mi gideceksin, - Dünkü adamın cenazesine gideceğiz dediğinde onu gerçekten öldürttüğünü anladım - Çok güzel olmuşsun ! Dedi Gülşah abla - Saol sende dedim ve masaya oturdum Kahvaltımızı yaptık ve masayı topladık Deniz asla Gülşah ablaya yardım etmeden duramıyordu bu kesindi. Ardından üzerime blazer ceketimi geçirdim ve gözlüklerimi taktım - Benimle geliyorsun itiraz istemiyorum dediğinde başımı salladım ve onun büyük aracına bindik Geldiğimizde Okay arslanın ve diğerlerinin arabasını görmek şaşırtmadı Arabadan indik ve Denizin zoruyla onların yanına gittik Herkesin gözleri üzerimdeyken mecburen Okayın yanında yerimi almıştım - Nasılsın ? - Gayet iyiyim dedim yalan söyleyerek - Buna sevindim Deniz ve Ateş yürüyerek buraya gelirken ben çoktan sigaramı yakmıştım - Ah Alev hanım nasılsınız ? Diyen kadını gördüm bizim şirketteki dördüncü yöneticiydi buraya o adamın yerine geçmek için gelmediyse adım Alev değil - Nasıl olabilirsek siz nasılsınız ? - İdare ediyoruz dedi yalaka - Çok üzülmüşsünüz bu kadar yormayın kendinizi dediğimde bana dehşet içinde bakıyordu Kadın ağzında bir şeyler geveleyerek gitti O sırada gözüm Ateş ve Denize kaydı Deniz ona ne anlattıysa Ateşin damarları belirginleşmiş gözleri yerinden çıkacakmış gibiydi ellerini öyle bir sıkmıştı ki kan damlayışına ben şait olmuştum Ah salak kafam tabiki burda olma nedenimizi anlatmıştı - Alev artık içme şunu diyen Okyanusun sesini yanımda duyduğumda başımı ona asla çevirmedim Ama adamın varlığı bile güzeldi Hayır Alev gardını düşürmeyeceksin - Sorduğumu hatırlamıyorum ? dediğimde hala ona bakmıyordum - Ben senin abinim Alev benden bu kadar çabuk vazgeçebileceğini mi sanıyorsun ? dedi - Sen vazgeçtin ama ? dediğimde konuşmak ve kendini savunmak için ağzını açtı ama burada olduğumuzu hatırladığında sustu - Konuştuğumuz gibi dedi Deniz Ateşe ve oda diğer yanımda yer aldı Biraz daha durduk ve ardından oradan çıkıp ofise geçtik Denizin bizimle birlikte katılacağı bir projesi olduğunu öğrenmiştim o yüzden bu gün toplantımızda oda olacaktı Girdiğimizde ben Yıldızla birlikte odama çıktım ve çalışmaya başladım. 2 Saat sonra : - Alev toplantıı başlayacak gitmemiz gerek diyen Yıldızı duyduğumda bazı dosyaları alarak ayağa kalktım Toplantı odasına girdiğimde yerimde kaskatı kesilmiştim Onun burada ne işi var ! Okyanusun ve Denizin babası - Ne hoş bir karşılaşma Adem bey ? dedim ve şaşkınlığımı belli etmemek için baş sandelyeye oturdum - Karşılaşma denemez Alev hanım planlıydı dedi o iğrenç sırıtmasını yüzüne takınarak Herkesin gözleri bendeydi ve ne yapacağımı merak ettiklerine emindim Denizin ve Okyanusun yüzünde daha önce hiç görmediğim bir ifade vardı - Adem beyin burda oluşunun nedeni ni sorabilir miyim Okay bey ? dedim ve Okaya döndüm - Kendisi yeni projemizin ortaklarından biri dediğinde köşeye sıkıştığını anlamıştım yoksa o adam buraya adımını atamazdı - Anladım başlayabiliriz dediğimde toplantıya başlamıştık ama bir şey ler olacağının farkındaydım - Toplantı bitmiştir dedim ve herkes gittti biz kaldık - Ah Alev acıyorum sana diyen Adem ayağa kalkmıştı - Neden ? dedim - Şu haline bakıyorum güçlü durmaya çalışan yıkılmamaya çalışan bir kadın ama bir enkaz olacağından haberi yok dediğinde tüm ölümcül gözler ona dönmüştü Denizin ayaklarını sinirle salladığına şait olmuştum - Enkaz mı ? Ben o enkadan çıkalı çok oldu Adem ve inan geri girmeye niyetim yok dedim - Sadede geliyorum dediğinde yanıma gelmesiyle hepsinin eli silahındaydı - Annenin canına karşı senin canın demesiyle bende şarteller atmıştı Ne yani ben ölecektim ve annem kurtulacakmıydı ? - Ne saçmalıyorsun sen ! dedi Okyanus - Düzgün anlat şunu dedim ciddiyetle - Baban senin canını istiyor eğer sen babana kendini öldürtürsen annen kurtulacak ah unuttum annen ve küçük kardeşin dediğinde ayakta kalmak için ellerimi masaya yerleştirdim Çenemi herşeye rağmen dik tuttum - Bunu neden yapıyorsun sen babamın sadece köpeğisin dediğimde yüzündeki o gülümseyen ifade silinmişti - Ben babanın arkadaşıydım ve annen babanı benimle aldattı ben ise ona olan ihanetimin bedelini ödüyorum dedi - Sana iki gün müddet Alev bir oyuna kalkışma dediğinde kapıyı açtı ve gitti Nefes al Alev çeneni dik tut Alev şimdi değil düşemezsin Alev güçsüz olma Alev korkak olma Alev - Sakın sakın ağlama eğer o gözlerden tek bir yaş akarsa hiç düşünmem Alev hepsini yakarım diyen Denizi artık göremiyecek duruma geliiyordum Çeneni dik tut Alev gardını indirme - Bu sefer bitti kaçış yok dediğimde hepsi ayaklanmıştı Ağlamıyordum çünkü ağlayacak gücüm yoktu - Alev kendine gel ! diyordu Okyanus - Arabayı hazırlayın ! demişti Ateş - Güzelim bana bak ! demişti Zeynep - Sakın Alev ! demişti Aras Nefes al Alev Sanırım kendimi kaybediyordum Ama ben kendimi uzun zaman önce kaybetmiştim onlarla kendimi bulmuş ve yeniden kaybetmiştim - Herşey bitti diye mırıldandığımı hatırlıyordum Ve o kadar kişi içinde birinin kucağına baylıdığımı Nefes alamayıp öksürmeye başlamıştım Ölümden korkmuyordum ben babamın beni öldürmesi beni korkutuyordu
|
0% |