@miyorininkitaplari
|
Gözlerimi açtığımda Denizin salonundaydık ama yalnız değildim herkes buradaydı. Doğrulduğumda hepsi bana benim nasıl olduğumu kontrol edercesine bakıyordu Sanırım hayatımın en kötü dönemini yaşıyordum - Alevim hepsini halledeceğiz plan yap- diyen Denizin sözünü kestim - Ölecekler dediğimde zaten bu planın sonucunu söylediğimi anladım - Bunun tek kurtuluşu bu yoksa bize huzur yok diyordu Okyanus - Onlar ölünce huzuru bulacağımızı mı düşünüyorsunuz dedim ve kahkaha attım " onlar ölünce sadece ölme şansımız azalacak ama geçmişte bıraktıkları yaralar hep bizimle kalacak ve ben o yaraları vücudumda taşıyorum dediğimde yutkundum devam etmemeliydim - Ne demek vücudumda taşıyorum ? demişti Ateş - Belki bir gün gösteririm dedim ve konuyu kapattım " plan ne ?" - Yarın bir davet olacak ve sen orada bir ödül alacaksın üzgünüm telefonunu açtık ama arayan bilinmeyen numara olunca açtık ve sana ödül vereceklerini söylediler yarın herzaman k gibi bir gün geçireceksin ama gecesinde hepsi geberecek ve biz ordan annemizi alıp çıkacağız dedi Deniz - Anladım dedim - Alev sadece 2 gün için sana yardımcı olmamıza izin ver yalvarıyorum o iki günden sonra bize ne yapıyorsan yap ama nolur kendini bizden mahrum bırakma sadece iki gün eskisi gibi olalım dedi Ateş Tek nefeste söyledikleri beni etkilemişti Ama bu iki gün boyunca onlara ihtiyacım olduğunu biliyordum - Şanslısınız çünkü kabul ediyorum dediğimde hepsinin yüzünde gülücükler açıyordu - Ben hava almaya çıkıyorum dedim ve ayağa kalktım masada sigaramla çakmağımı aldığımda Ateşin ettiği küfürü duymuştum Bende böyle hava alacağım bir süre diye geçirdim içimden Balkona geçtim ve koltuğa oturdum ardından sigaramı yaktım Korkuyormuydum ? hayır üzülüyormuydum ? hayır Ben mahvoluyordum Kendimi ilk defa bu kadar kötü hissediyordum , zayıf ve güçsüz olan Alevi iliklerime kadar hissetmiştim Neden beni öldürmek istersinki ? Babasın sen baba ben sadece onun temizlemek istediği kötü namusuydum Ateşin iki bardakla balkona gelmesiyle birlikte tüm bu düşüncelerden sıyrıldım - Kahve içersin diye düşündüm dedi ve tam dibime oturdu - Sen ona sarılmayı bahane ediyorum desene ? dedim gülerek - Korktum söylemeye napayım dedi - Dönüşeceğim kişiden korkuyor musun ? dedim dürüstçe Ben bile kendimden korkuyordum - O gün o kadar adamı öldürdüğünde dediğinde gözlerimin dolması onu şaşırtmıştı çenemden tuttu ve gözlerimi kaçırmamı engelledi - O gün o kadar adamı öldürdüğünde tek hissettiğim güçtü Alev ama benim korktuğum tek şey o öldükten sonra gireceğin bunalım beni korkutan bu ben sana dokunmaya kıyamazken o adamın seni depresyona sokabileceği aklıma geldikçe deli oluyorum dediğinde şok içinde ona bakıyordum Etkilendim galiba - Ben Alevi görmekten korkmuyorum ben katil Alevi görmekten korkuyorum duygusuz acımasız ve bencil halini bu uzun sürmeyebilir ki umarım sürmez çünkü eğer sürerse hepimizi mahvedersin diye devam etti cümlelerine - Ölmekten korkuyor musun ? dedi Bu soruya hazırlıklıydım - Hayır ben babamın beni öldürmesinden korkuyorum dedim net bir sesle - Biliyorum güzelim biliyorum ama öyle bir şey olmayacak dedi sakinnce - Eğer o ölmezse ben öleceğim ve o ölmezse size de zarar verecek bunun farkındayım dedim - Sen yapmak zorunda değilsin biliyorsun değil mi ? dedi - Biliyorum ama ben yapmak istiyorum dedim - İntikamını almak istiyorsun farkındayım ama bunun sende yaratabileceğinin fakında mısın ? - Farkındayım ama yinede bunu yapmayı istiyorum dedim - Gittiğimiz yerde baban olmayadabilir dedi - Ama yerini öğrenebiliriz dedim - Doğru öğrenebiliriz ve şu elindekini bırak artık ! dediğinde sigarayı yere attım ve terliklerimle söndürdüm - Sarılayım mı ? dedim gülerek - Sarıl dediğinde boynuna atladım o kahkaha atarken bende gülüyordum Kahretsin bu canavarı çok özlemişim ! Son bir kaç gündür ilk defa bu kadar iyi hissetmiştim Elleri saçlarımı okşuyordu babamın okşamadığı saçlarımı - Sizi bölüyoruz ama dedi Deniz ve hepsi karşımızdaki koltuklara oturdu - Çok romantiklerdi ama keşke sonra gelseydik diyen Arastı - Başlatma romatiğine dedi Deniz - abin sana banada sarılacakmı acaba ? der gibi bakıyor farkındamısın dedi Ateş kulağıma fısıldayarak - Farkındayım ama biraz daha baksın dedim - Alınıyorum ama ! dedi Okyanus - Ben bile alındım dedi Zeynep - Sevgiliye sarılıp abiye sarılmamak kaçıncı seviye acımasızlık ? dedi Okyanus bunun üzerine herkes kahkaha atmıştı - Acımasızlığıma son veriyorum o zaman dedim ve hemen Okyanusa sarıldım Bana yaptıklarını asla unutmamıştım tüm bunlar bittiğinde en derinine kadar konuşacaktım bu konuyu asla burada kapatmazdım şuanki samimiyetim ihtiyaçtı istek değildi.
|
0% |