Hazırlanmıştık silahlarımız bıçaklarımız kıyafetlerimiz ..

-Alevim mecbur kalmadıkça o adama bir şey yapma tamam mı ? dedi Deniz korkusu her yerinden belliydi

- Buna mecbur kalacağımı çok iyi biliyorsunuz o hep beni bulur dedim

- Ben Alevle kalayım mı ? dedi Aras

- Hayır güçsüz biri değilim bu onu görünce de değişmeyecek dedim hızlıca

- Bir şey olursa çığlık at biz buluruz seni dedi Zeynep

- Umarım çığlığa gerek kalmaz dedi Ateş

- Umarım dedi Okyanus

- Bu kadar korkmayın onların ordan çıkmasına imkan yok Aras ve murat korumaları indirdiğinde hiç bir şey kalmayacak dedim içlerini rahatlatmak için

20 dakika sonra :

Saat gece üçü gösteriyordu ve ışıkları kapalıydı burası insanların olduğu yerden çok uzak bir evdi ve üç katlıydı

Murat ve Aras yerlerine geçti

Hepimiz maskelerimizi ve eldivenlerimizi takmıştık ifşa olmak sonumuz olurdu

Ateş işaret verdiğinde ikiside korumaları vurmaya başladılar korumalar kurşunun nereden geldiğini bilmedikleri için takır takır yere düşüyordu

- Göreyim sizi ! dedi Aras evet bitmişti o an evin bir kaç odasının ışığının açıldığını gördüm

Hemen içeri daldığımızda ben elektiriği kesmeye gittim

Çok güzel! hemen bulmuştum!

Evin elektiriği gittiğinde artık kameralar da görmüyordu

Ateş içeri daldığında ben garaja doğru gittim

Çatışma seslerinden evde de bir ton adam olduğunu anlamıştım !

Garaja Ateş etmeye başladığında annemin çığlığını duydum !

Cebimdeki patlayıcıyı aldığım gibi garaj kapaığa attım ve geri çekildim

Kapı patladığında onları görmüştüm

Muhteşem üçlü

Ora yanarken ben oradan atladım !

Şans eseri hiç yanmamıştım !

Babamın ve Ademin silahlarını bana doğru tuttuğunu gördüm ama bende asla silahımı indirmedim

- Bize karşı şansınız yok geri çekilin ! dedi Adem

- Öyle mi dersin ? dediğimde yerde bulduğum taşı Ademin silahına attım

Ve evet silahı yere düştü ! Yok artık !

Tam silahını almak için eğildiğinde silahına sıktım ve anında geri çekildi

Tam o sırada bir silah sesi yankılandı ama o silah bana tutulurken omzumdan bir kurşun geçmişti

Babam beni vurmuştu !

Alev kendine gel gelmezsen bir daha vuracak !

- senden daha güçlüyüm ! diyen sesi beni kendime getirmişti

Bir kurşun daha bacağımdan geçtiğinde dudaklarımdan sadece küçük bir inilti döküldü

Bu bir taktikti eğer aynı yerimden tekrar beni vursaydı canım daha çok acırdı ama başka bir yerden vurduğunda orayıda kullanamaz hale gelmiştim

Bir kez daha beni vuracağını anlamıştım ama geri çekilmemiştim !

Buraya kadarmış dediğim sırada Annem babamı itti ! ve bana gelecek kurşun arkama doğru gitti !

- Alev vur onu ! diyen sesiyle birlikte hiç düşünmeden anlını isabet aldım ve onu vurdum

Babam yere yığılırken benim ellerim titryordu

naptım ben ?

Ben babamı öldürdüm

Bilerek

Adem anneme tokat atacakken onun elini isabet aldım ve elinden vurdum !

- Gidiyoruz ! dedim ve Ademe yumruk atarak daha çok sersemlemesini sağlaıdm

Canım çok kötü yanıyordu kan kaybediyordum çok fazla kan

Ademin ensesinden tutum boğazını sardım aynı elimle de silahın soğuk namlusunu başına dayadım

- Tek hareketinde sıkarım kafana aynı yerde yatan adam gibi dediğimde korktuğu gözlerinden belliydi

Anneminde kolundan tuttğumda ikisinide yürütmeye başladım ve kulaklığıma konuştum

- Adem ve Fisun ellerimde çatışma bitmiştir dediğimde güzel haykırışlar yükselmeye başlamıştı

Çünkü henüz benim bedenimde iki kurşun olduğunu bilmiyorlardı

Onları bahçeye çıkarttığımda Fisuna arabaya binmesini söyledim Ademi ise bahenin önüne oturtturdum ama silahı çekmedim

Bende onunla birlikte oturdum

Çok acıyordu nefes alamıyordum ve kaybettiğim kanın haddi hesabı yoktu

Ben babamı öldürdüm

O benim geçmişimi mahvetmişti ama ben onun geleceğini öldürmüştüm

Bir anda tüm takımı karşımda gördüm ve gülümsedim acı bir gülümseyişti bu belkide son gülümseyiş

Hepsinin gözü kanlı bedenimde gezindiğinde aklıma şu cümleler geldi

Bir şey olursa çığlık at

Son gücümle bağırdığımda acım sesimden belli oluyordu

- Güzelim hiç bir şey olmayacak tamam mı ? her şeyi düzelteceğim sakın gözlerini kapatma diyordu Ateş

Arabadaydık ve ben Ateşin kucağındaydım

- Ateş ? dedim titreyen sesimle

- Söyle güzelim

- Sencede yıldızlar çok güzel parlamıyor mu ? dedim

- Senin kadar değil demesine gülmek istedim ama acım gülümsememe engel oluyordu

- Abicim sakın gözlerini kapatma dedi Deniz

- Abicim bak biz burdayız hepsi geçecek dedi Okyanus

- Kanıtlar ? dedim hızlıca

- Zeynep Aras ve Yıldız halledecek

- Benim için endişelenmediler mi ? diye sordum

- Orda kalmaları için ne kadar çaba sarfettiğimizimi bilemezsin senin için endişelenmediler öldüler dedi Okyanus

- Benim çok uykum var ama dediğimde yavaştan gözlerim kapanıyordu engel olamıyordum

- Alev sakın !

- Sakın uyuma Alev !

- Daha hızlı sür şunu !

Son duyduklarım bunlardı