Bir kaç gündür aşağı indiğimde çabucak yukarı geri çıkıyordum Deniz ve Okyanus sağ olsun

Ateşte aynı şekilde çok fazla gözlerine gözükmüyordu

Ama bu sabah annem bizi aşağı çağırmıştı herkesin olmasını istemişti

- Evet seni dinliyoruz ? dedim merakla

Kötü bir şey anlatacağını düşünüyordum yüz ifadesi bunu kanıtlar durumdaydı

Okay bile buradaydı

- Hadi anne dedi Okyanus

- A-alev Ferhat Kaya senin baban değil dedi

Yüz ifadesi kötü olan tek kişi o değildi artık

- Ne ? diyebildim sadece

- Anne ne oluyor ? dedi Deniz

- Kim o zaman benim babam ?

- Karşısında oturduğun Okay Arslan dediğinde benim için dünya durdu

Sesler bağrışmalar hiç bir şey umrumda değildi

Neden beni korumamıştı ?

Neden bana yaralı bir geçmiş bırakmıştı

Acıyor

- Anne ne saçmalıyorsun !

- Okay doğrumu bu !

- Okay konuş artık !

- Neden Okay ? diyebildim zar zor

- Alev ben dedi gerisini getiremedi

Getiremezdi

- Ben işkence görürken evlendirilirken sırtım bıçak izleriyle dolarken bir köpek gibi bağlanırken neredeydin Okay ? dedim

Herkesin yüzünde dehşet bir ifade vardı

Evlendirme dışında her şeyi biliyorlardı

- Tek gecelik bir ilişkiydi onu bir daha görmek istemediğimi söyledim seni ondan sakladım diyen annem oklduğunda gözlerim acıyla doldu ayağa kalktım

- Neden ! İşkencelerim çok mu hoşuna gitti anne !

Üzerine gittiğimde Deniz karşımda dikildi artık annemi omzunun üzerinden görebiliyordum

- Seni aynı o adam gibi kötü namusum olarak görüyordum tek gecelik bir ilişki sadece bunu ifade ediyordu bana dedi neden bu kadar cesaretliydi ?

Onun neden canı acımıyordu ?

- Kötü namus mu ? Sizin yüzünüzden olan şeyleri böyle diyerek telafi edemez siniz ! dedi Aras

- Hayır konuşsun çok konuşşun geçmişimin içine sıçtıktan sonra çok işe yarar bunlar değil mi ?

- Geçmişini düzeltmek gibi bir amacım yok Alev dediğinde bağırışmalar çoğaldı

Annem beni asla düşünmezdi zaten ne beklemiştim ki ?

- Anne laflarına dikkat et artık ! Haddini aşıyorsun !

- Evlendirerek benden kurtulacaktın değil mi ? alayla güldüm aslında alay değildi bunıun adı acıydı

- Ve evliliği Alev ! diyordu Ateş

- Kurtulacaktım sonsuza dek ama kurtulamadım görüyorum ki karşımdasın dediğinde artık sınırımdaydım

Kalbimdeki sızı git gide artıyordu

- Hamile falanda değilim hepsi bir oyundu dediğinde herkesin delirdiğini görüyordum

Zeynepin annemin kolundan tutup götürdüğünü gördüm

- Anne öyle bir yere git ki seni hiç bulamayayım ona son cümlelerim bunlardı

Nefes alamıyorum

Kaybettik bu savaşta kaybettim

Ben Alev geçmişime karşı yenildim

Acıyor çok acıyor neredesin Okay neredesin bak ben buradayım

Ama sen yoktun

Hiç yoktun

Olmazdın

Vücüdüm titriyordu artık

Dayanamıyordum

- Neredesin Okay bak ben burdayım seni hep bekledim şimdide beklerim ama sen gelmezsin değil mi kanun bu dedim

Herkes bana bir şeyler söylüyordu konuşuyordu

Ama ben sadece kendi söylediklerimi duyuyordum

Acınasısın Alev hep böyleydin

Ateş başımı göğsüne yaslamış bana sarılırken de bir şey hissetmiyordum

Başım dönüyor

Midem bulanıyor

Nefes alamıyorum

Küçükken anneme söylediğim bir cümle geldi aklıma

" Anne bu ağızlıkla nefes alamıyorum ne olur takmayın artık ?"

" Hayır ! sesin bile kötü senin katlanılmazsın !"

Bence de katlanılmazım

Ağlamıyordum hayır kitlenmiştim

Ben çok yürüdüğümü zannetmiştim ama aslında geçmişimde takılı kalmıştım

" Ben evlenmek istemiyorum !"

" Şükredeceğine söylediğine bak kim alır seni acınası !"

Bağırmak istiyorum

Gücüm yok

tükeniyorum

Ama onları yalnız bırakamam ki ?

Ben Ateşin dünyasıyım ve bana bir şey olursa dünyanın sonu olur

Ama gitmek istiyorum

Kurtulmak istiyorum

Mahkumu olduğum karanlık sonum olsun istiyorum

lütfen oy vermeyi unutmayın oylar benim için çok önemli