Yürümeye başlayıp benim yan odam olan Ateş in odasına gittim .

Kapıyı yavaşca açtığımda gördüğüm şeyle birlikte ne yapacağımı şaşırdım .

Ateş; Maskeli bir adamı boynundan tutmuş konuşmaya zorluyordu.

Bir anda adam sehpaha da ki vazoya yeltenip aldı ve o an Ateşin dikkatı benim yüzümden dağılmıştı !

Hızlı bir şekilde gidip adamın kollarını tuttum ve vazoyu geri yerine bıraktım ama bunu yaparken bir elini bükmüştüm.

Adamın haykırışı evi doldururken konuşamaya başladım :

-Konuş artık ya da diğerinide bükmemi istermisin ?dediğimde Ateş şaşkın şaşkın bana bakıyordu.

- Koray 'ın adamıyım ! dediğinde konuşmaya devam ettim ama o sırada tüm takım içeri girmişti.

-Bizi takip mi ettiniz ?

-Evet bırak artık kolumu ! dediğinde bıraktım ve adam Ateşin de izin vermesiyle adam yere düştü .

Ateşin bana tip tip bakmasıyla sorar gözlerle ona bakarak konuşmaya başladım:

- Ne bakıyorsun ?

- Etkilendim diyince anlamadım

- Neyden ? dedim sorarak

- Gücünden dedi

- Adamın kolunu bükmemi kastediyorsan sana da aynısını uygulayabiliri dedim ve ben çıktıktan sonra odayı kahkaha sesleri doldurdu.

Ve bende gidip uyudum .

Sabah :

Kalkıp uzerimi değiştirdim ve telefonumu da alıp aşağı indim .

Aşağıda kahvaltı hazırlamaya yardım ettikten sonra tam kahvaltıya başlayacaktıkki telefonum çaldı .

Babam arıyordu .

Ona baba denirmiydi ki ?

Şu anda surat ifademin değiştiğine ve ellerimin titrediğine emindim benim bu hayatta ki tek zayıf halkam babamdı.

- İyi misin ? diyen kişi Okyanustu

- Evet ama şu telefonu bir açayım kusura bakmayın dediğimde ayağa kalktım ve telefonu açtım.

- Alev ? sen kendini ne sanıyorsun orada bi bok olabileceğinimi düşünüyorsun gerçekten ! bunu demesinin üzerine kahkaha atmıştı

- Sen benimi takip ettiriyorsun ?

-Takip ettireceğim kadar değerli değilsin benim için dediğinde yutkunamamıştım

-Bu laflarını sana yedirteceğim dedim

- Evet yaparsın Alev sen benden korkuyorsun hadi kolaysa sık alnımın ortasına yapabilirmisin ?

-Hiç şüphen olmasın baba bozuntusu o kurşunu alnının ortasından geçirirken hiç şüphe etmem öldürmeyeceğim kadar değerli değilsin benim için dediğimde telefonu yüzüne kapattım.

Herkes şok içinde bana bakıyordu .

-Biliyorum anlaması kolay değil ama benim hayatımda bunlar gerçekler alışın dediğimde geri masaya oturdum .

- Sana zarar veremez biliyorsun değilmi ? dedi Ateş

-Verebilir siz daha onu tanımıyorsunuz dedim

- Aklında bulunsun Alev o da henüz bizi tanımıyor şimdi yemeğini ye antremanda sıkıntı çekmeni istemiyorum diyince şaşırmış bir şekilde ona baktım .