sabah :

gözlerimi açtığımda kalkıp elimi yüzümü yıkadım

tam o sırada kapım çaldı

- gelebilir miyim ? dedi aras

gel gel dediğimde içeri kamerayla girince gözlerimi kocaman açtım

- lan ! dedim " dur yüzümde makyaj yok ! " tek sorun da bu değildi

üzerimde bir şort ve atlet vardı

yüzüm şişti ve dehşet uykum vardı !

- zaten o yüzden geldim ! dedi

hızla aradan kaçıp aşağı koştum

- alın şunu başımdan ! dedim

- gel hadi kahvaltı yapacağız dedi abim gidip yanına oturdum

çok uykum vardı her an gözlerim kapanabilirdi

bağdaş kurmuştum

- uykun var anlaşılan dedi abim gülerek

- hı hı

abimin tabağıma bir şeyler koyduğunu gördüm

- aras dedim sabır çekerek " çek şunu gözümün önünden "

- tatlı duruyorsun bu çok izlenir dedi

- tatlı birini arıyorsan yıldızı çek dedim

yıldız başını eğerken keyfime diğecek yoktu

tabağımdakileri yemeğe başladım

alya aşağı indi

- günaydın dedi zeynep

- günaydın dedi alya

- çok mutlusun okula gideceğin için dedim alayla

- seninde işin var dedi

- yoo ben istersem giderim istersem gitmem hatta sen gittikten sonra uyuyacağım !

- off !

onu keyifle okula gönderdik

ben koltuğa geçip uzandım

kamera ışığını gördüğümde çığlık attım

- bak kıracağım şimdi !

bu gün özellikle beni çekiyordu

televizyondan halay sesleri geldiğinde kaşlarımı çattım

- aras dedim " şunu kapatman için sadece üç saniyen var "

- bir dedim " iki üç "

- aras kaç ! dedi zeynep

yavaşca doğruldum

- gel lan buraya ! uyuyana bile saygı yok bu evde ! dediğimde onu kovalamaya başladım

herkes kahkaha atarken bir şey oldu

arası tutayım derken ateşin üzerine düştüm !

bilerek yapmıştı !

yüzümüz arasında çok minik bir mesafe kalırken ikimizde ne yapacağımızı şaşırmıştık

- özür dilerim ! dedim ve hızla çekildim

- sorun değil diyip kendine çeki düzen verdi

- aras ! dedim " bu sefer cidden sıçtın !"

bir saat sonra :

kapı kaan ve leyla tarafından çalınmıştı hırkamı alıp dışarı çıktım

leyla umutlu umutlu konuşuyordu

ben ise o umutları kalbimde çürütüyüyordum

sanırım geçenlerde onlara söylediklerim yüzündendi

onlara ikinci yardımımı yapmıştım

tam o sırada arabadan inen aleyna abim ve elayı gördüm

ela koşarak gelip bana sarılınca şok oldum

inanılmazdı

- hala ! demişti " bak ne çizdim !"

- alevim üşürsün böyle dedi abim

- geçeceğim birazdan dedim

- gel gidip resmini ablana gösterelim dedi aleyna

onlar içeri geçti

bizde biraz daha konuştuktan sonra onlar gitti ben ise içeri geçtim

odama çıkıp hazırlanmaya başladım

üzerime beyaz bir askılı elbise aynı boyda ise siyah bir blazer giydim

makyajımı da yapıp aşağı indim

- ben çıkıyorum işlerim var dedim

- dikkat et

evden çıktıktan sonra arabama bindim ve sürmeye başladım

telefonum çaldığında alyanın aradığını gördüm

hemen açtım

- abla yardım et !

- alya ! diye haykırdım " ne oluyor ! "

telefon kapandı

yönümü hızla okula çevirdim ve leylaya mesaj attım

okulu gördüm

içerde dört tane silahlı adam ve öğrenciler vardı !

hızla koştum ve içeri girdim

burada silahımı çıkaramazdım

- abla ! diyen alya olunca adamlar bana döndü

öğrencilerin hepsi ve öğretmenler rehineydi

ve anladığım kadarıyla onlar teröristti

- öğrencileri bırakıp beni alın ! dedim

yavaş yavaş alyanın yanına yaklaşıyordum

- yaklaşma !

o sırada içeri giren timi gördüm

ama her şey için geçti

kurşunlardan biri koluma isabet etti hepsinin acı haykırışına şahit oldum

- ALEV !

- Tamam sorun yok sadece kolum ! dedim ve yavaşca yere çöktüm

- bırak onları o kadın ölürse senin soyunu kuruturum ! dedi leyla

- o kadın ölecek ama sen benim soyumu kurutamayacaksın '!

alya ağlıyordu

- ölmeyeceğim merak etme dedim

ama bir sorun vardı

bu normal kurşunlardan değildi

koluma zehir yayılıyordu

- sakın vurulmayın dedi ve başımı duvara yasladım " kurşun zehirli "

çocuklar rehine olduğu için hiçbir şey yapamıyorlardı

- abla dedi alya " yalvarırım beni bırakma "

- bırakmayacağım şuan değil dedim

diğerleri bağırmıyordu haykırıyordu

- alya diye fısıldadım " telefonu çaktırmadan çıkart ve ateşe mesaj at "

alya başını salladı ve mesajı attı

- leyla dedim " merak etme borcunu ödedin ölürsem için rahat olsun " dedim

- ölmeyeceksin ! diye haykırdılar askerlerin hepsi

kapıda bir anda ateşi gördüm

gözü yerde yatan beni ardından kanlar içindeki kolumu buldu

kolumu kaybedebilirdim

- giremezsin ! dedi yüzbaşı

- çekil dedi sadece ateş

yanıma geldi

- eğer dedi bu onda gördüğüm en korkutucu versiyonuydu " ona en ufak bir zarar gelirse hepinizi yok ederim onu buradan çıkarmak için sadece iki dakikanız var "

konuşamıyordum

zehir öyle bir acı vericiydiki normal kurşunlardan ikisi vicuduma girdiğinde asla bu kadar olmamıştı

bir anda ne oldu bilmiyorum

teröristler tek tek önümüze düştü

askerler işini yapmıştı

dudağımdan süzülen kan can yakıcıydı